< ایّوب 41 >

«آیا لویاتان را با قلاب توانی کشید؟ یازبانش را با ریسمان توانی فشرد؟ ۱ 1
Можеш ли да извлечеш крокодила с въдица, Или да притиснеш езика му с въже?
آیادر بینی او مهار توانی کشید؟ یا چانه‌اش را باقلاب توانی سفت؟ ۲ 2
Можеш ли тури оглавник на носа му, Или да пробиеш челюстта му с кука?
آیا او نزد تو تضرع زیادخواهد نمود؟ یا سخنان ملایم به تو خواهدگفت؟ ۳ 3
Ще отправи ли той към тебе много моления? Ще ти говори ли със сладки думи?
آیا با تو عهد خواهد بست یا او را برای بندگی دایمی خواهی گرفت؟ ۴ 4
Ще направи ли договор с тебе, Та да го вземеш за вечен слуга?
آیا با او مثل گنجشک بازی توانی کرد؟ یا او را برای کنیزان خود توانی بست؟ ۵ 5
Можеш ли игра с него както с птица? Или ще то вържеш ли за забава на момичетата си?
آیا جماعت (صیادان ) از اوداد و ستد خواهند کرد؟ یا او را در میان تاجران تقسیم خواهند نمود؟ ۶ 6
Дружините риболовци ще търгуват ли с него? Ще го разделят ли между търговците?
آیا پوست او را با نیزه هامملو توانی کرد؟ یا سرش را با خطافهای ماهی گیران؟ ۷ 7
Можеш ли прониза кожата му със сулици, Или главата му с рибарски копия?
اگر دست خود را بر او بگذاری جنگ را به یاد خواهی داشت و دیگر نخواهی کرد. ۸ 8
Тури ръката си на него; Спомни си боя, и не прави вече това.
اینک امید به او باطل است. آیا از رویتش نیز آدمی به روی درافکنده نمی شود؟ ۹ 9
Ето, надеждата да го хване някой е празна; Даже от изгледа му не отпада ли човек?
کسی اینقدر متهور نیست که او را برانگیزاند. پس کیست که در حضور من بایستد؟ ۱۰ 10
Няма човек толкова дързък щото да смее да го раздразни. Тогава кой може да застане пред Мене?
کیست که سبقت جسته، چیزی به من داده، تابه او رد نمایم؟ هرچه زیر آسمان است از آن من می‌باشد. ۱۱ 11
Кой Ми е дал по-напред, та да му отплатя? Все що има под цялото небе е Мое.
«درباره اعضایش خاموش نخواهم شد و ازجبروت و جمال ترکیب او خبر خواهم داد. ۱۲ 12
Няма да мълча за телесните му части, нито за силата Му. Нито за хубавото му устройство.
کیست که روی لباس او را باز تواند نمود؟ وکیست که در میان دو صف دندانش داخل شود؟ ۱۳ 13
Кой може да смъкне външната му дреха? Кой може да влезе вътре в двойните му челюсти?
کیست که درهای چهره‌اش را بگشاید؟ دایره دندانهایش هولناک است. ۱۴ 14
Кой може да отвори вратите на лицето му? Зъбите му изоколо са ужасни.
سپرهای زورآورش فخر او می‌باشد، با مهر محکم وصل شده است. ۱۵ 15
Той се гордее с наредените си люспи, Съединени заедно като че ли плътно запечатани;
با یکدیگر چنان چسبیده‌اند که باد از میان آنهانمی گذرد. ۱۶ 16
Едната се допира до другата Така щото ни въздух не може да влезе между тях;
با همدیگر چنان وصل شده‌اند و باهم ملتصقند که جدا نمی شوند. ۱۷ 17
Прилепени са една за друга, Държат се помежду си тъй щото не могат да се отделят.
از عطسه های او نور ساطع می‌گردد و چشمان او مثل پلکهای فجر است. ۱۸ 18
Когато киха блещи светлина, И очите му са като клепачите на зората.
از دهانش مشعلها بیرون می‌آید وشعله های آتش برمی جهد. ۱۹ 19
Из устата му излизат запалени факли, И огнени искри изкачат.
از بینی های او دودبرمی آید مثل دیگ جوشنده و پاتیل. ۲۰ 20
Из ноздрите му излиза дим, Като на възвряло гърне над пламнали тръстики.
از نفس او اخگرها افروخته می‌شود و از دهانش شعله بیرون می‌آید. ۲۱ 21
Дишането му запаля въглища. И пламъкът излиза из устата му.
بر گردنش قوت نشیمن دارد، وهیبت پیش رویش رقص می‌نماید. ۲۲ 22
На врата му обитава сила. И всички заплашени скачат пред него.
طبقات گوشت او بهم چسبیده است، و بر وی مستحکم است که متحرک نمی شود. ۲۳ 23
Пластовете на месата му са слепени, Твърди са на него, не могат се поклати.
دلش مثل سنگ مستحکم است، و مانند سنگ زیرین آسیا محکم می‌باشد. ۲۴ 24
Сърцето му е твърдо като камък, Даже твърдо като долния воденичен камък.
چون او برمی خیزد نیرومندان هراسان می‌شوند، و از خوف بی‌خود می‌گردند. ۲۵ 25
Когато става, силните се ужасяват, От страх се смайват.
اگر شمشیر به او انداخته شود اثر نمی کند، و نه نیزه و نه مزراق و نه تیر. ۲۶ 26
Мечът на тогова, който би го улучил, не може да удържи, - Ни копие, ни сулица, ни остра стрела.
آهن را مثل کاه می‌شمارد و برنج را مانند چوب پوسیده. ۲۷ 27
Той счита желязото като плява, Медта като гнило дърво.
تیرهای کمان او را فرار نمی دهد و سنگهای فلاخن نزد او به کاه مبدل می‌شود. ۲۸ 28
Стрелите не могат го накара да бяга; Камъните на прашката са за него като слама;
عمود مثل کاه شمرده می‌شود و بر حرکت مزراق می‌خندد. ۲۹ 29
Сопи се считат като слама; Той се присмива на махането на копието.
در زیرش پاره های سفال تیز است و گردون پرمیخ را بر گل پهن می‌کند. ۳۰ 30
Като остри камъни има по долните му части; Простира като белези от диканя върху тинята;
لجه را مثل دیگ می‌جوشاند و دریا را مانند پاتیلچه عطاران می‌گرداند. ۳۱ 31
Прави бездната да ври като котел; Прави морето като варилница за миро.
راه را در عقب خویش تابان می‌سازد به نوعی که لجه را سفیدمو گمان می‌برند. ۳۲ 32
Оставя подир себе си светла диря, Тъй щото някой би помислил, че бездната е побеляла от старост.
بر روی خاک نظیر او نیست، که بدون خوف آفریده شده باشد. ۳۳ 33
На земята няма подобен нему, Създаден да няма страх.
بر هرچیز بلند نظر می‌افکندو بر جمیع حیوانات سرکش پادشاه است.» ۳۴ 34
Той изглежда всяко високо нещо; Цар е над всичките горделиви зверове.

< ایّوب 41 >