ایّوب 40

۱ 1

And the Lord went on, and said to Job:

۲ 2 «آیا مجادله کننده با قادرمطلق مخاصمه نماید؟ کسی‌که با خدا محاجه کند آن را جواب بدهد.»

Shall he that contendeth with God be so easily silenced? surely he that reproveth God, ought to answer him.

۳ 3 آنگاه ایوب خداوند را جواب داده، گفت:

Then Job answered the Lord, and said:

۴ 4 «اینک من حقیر هستم و به تو چه جواب دهم؟ دست خود را به دهانم گذاشته‌ام.

What can I answer, who hath spoken inconsiderately? I will lay my hand upon my mouth.

۵ 5 یک مرتبه گفتم و تکرار نخواهم کرد. بلکه دو مرتبه و نخواهم افزود.»

One thing I have spoken, which I wish I had not said: and another, to which I will add no more.

۶ 6 پس خداوند ایوب را از گردباد خطاب کرد وگفت:

And the Lord answering Job out of the whirlwind, said:

۷ 7 «الان کمر خود را مثل مرد ببند. از توسوال می‌نمایم و مرا اعلام کن.

Gird up thy loins like a man: I will ask thee, and do thou tell me.

۸ 8 آیا داوری مرانیز باطل می‌نمایی؟ و مرا ملزم می‌سازی تاخویشتن را عادل بنمایی؟

Wilt thou make void my judgment: and condemn me, that thou mayst be justified?

۹ 9 آیا تو را مثل خدابازویی هست؟ و به آواز مثل او رعد توانی کرد؟

And hast thou an arm like God, and canst thou thunder with a voice like him?

۱۰ 10 الان خویشتن را به جلال و عظمت زینت بده. و به عزت و شوکت ملبس ساز.

Clothe thyself with beauty, and set thyself up on high and be glorious, and put on goodly garments.

۱۱ 11 شدت غضب خود را بریز و به هرکه متکبر است نظر افکنده، اورا به زیر انداز.

Scatter the proud in thy indignation, and behold every arrogant man, and humble him.

۱۲ 12 بر هرکه متکبر است نظر کن و اورا ذلیل بساز. و شریران را در جای ایشان پایمال کن.

Look on all that are proud, and confound them, and crush the wicked in their place.

۱۳ 13 ایشان را با هم در خاک پنهان نما و رویهای ایشان را درجای مخفی محبوس کن.

Hide them in the dust together, and plunge their faces into the pit.

۱۴ 14 آنگاه من نیز درباره تو اقرار خواهم کرد، که دست راستت تو را نجات تواند داد.

Then I will confess that thy right hand is able to save thee.

۱۵ 15 اینک بهیموت که او را باتو آفریده‌ام که علف را مثل گاو می‌خورد،

Behold behemoth whom I made with thee, he eateth grass like an ox.

۱۶ 16 همانا قوت او در کمرش می‌باشد، و توانایی وی در رگهای شکمش.

His strength is in his loins, and his force in the navel of his belly.

۱۷ 17 دم خود را مثل سروآزاد می‌جنباند. رگهای رانش بهم پیچیده است.

He setteth up his tail like a cedar, the sinews of his testicles are wrapped together.

۱۸ 18 استخوانهایش مثل لوله های برنجین واعضایش مثل تیرهای آهنین است.

His bones are like pipes of brass, his gristle like plates of iron.

۱۹ 19 او افضل صنایع خدا است. آن که او را آفرید حربه‌اش را به او داده است.

He is the beginning of the ways of God, who made him, he will apply his sword.

۲۰ 20 به درستی که کوهها برایش علوفه می‌رویاند، که در آنها تمامی حیوانات صحرابازی می‌کنند

To him the mountains bring forth grass: there all the beasts of the field shall play.

۲۱ 21 زیر درختهای کنار می‌خوابد. در سایه نیزار و در خلاب.

He sleepeth under the shadow, in the covert of the reed, and in moist places.

۲۲ 22 درختهای کنار او را به سایه خود می‌پوشاند، و بیدهای نهر، وی رااحاطه می‌نماید.

The shades cover his shadow, the willows of the brook shall compass him about.

۲۳ 23 اینک رودخانه طغیان می‌کند، لیکن او نمی ترسد و اگر‌چه اردن دردهانش ریخته شود ایمن خواهد بود.

Behold, he will drink up a river, and not wonder: and he trusteth that the Jordan may run into his mouth.

۲۴ 24 آیا چون نگران است او را گرفتار توان کرد؟ یا بینی وی را باقلاب توان سفت؟

In his eyes as with a hook he shall take him, and bore through his nostrils with stakes.