ایّوب 4
| و الیفاز تیمانی در جواب گفت: | ۱ 1 |
Then Eliphaz the Thaemanite answered and said,
| «اگر کسی جرات کرده، با تو سخن گوید، آیا تورا ناپسند میآید؟ لیکن کیست که بتواند از سخنگفتن بازایستد؟ | ۲ 2 |
Hast you been often spoken to in distress? but who shall endure the force of your words?
| اینک بسیاری را ادب آموختهای و دستهای ضعیف را تقویت دادهای. | ۳ 3 |
For whereas you have instructed many, and have strengthened the hands of the weak one,
| سخنان تو لغزنده را قایم داشت، و تو زانوهای لرزنده را تقویت دادی. | ۴ 4 |
and have supported the failing with words, and have imparted courage to feeble knees.
| لیکن الان به تو رسیده است و ملول شدهای، تو را لمس کرده است وپریشان گشتهای. | ۵ 5 |
Yet now [that] pain has come upon you, and touched you, you are troubled.
| آیا توکل تو بر تقوای تونیست؟ و امید تو بر کاملیت رفتار تو نی؟ | ۶ 6 |
Is not your fear [founded] in folly, your hope also, and the mischief of your way?
| الان فکر کن! کیست که بیگناه هلاک شد؟ و راستان درکجا تلف شدند؟ | ۷ 7 |
Remember then who has perished, being pure? or when were the true-hearted utterly destroyed?
| چنانکه من دیدم آنانی که شرارت را شیار میکنند و شقاوت را میکارندهمان را میدروند. | ۸ 8 |
Accordingly as I have seen men plowing barren places, and they that sow them will reap sorrows for themselves.
| از نفخه خدا هلاک میشوندو از باد غضب او تباه میگردند. | ۹ 9 |
They shall perish by the command of the Lord, and shall be utterly consumed by the breath of his wrath.
| غرش شیر ونعره سبع و دندان شیربچهها شکسته میشود. | ۱۰ 10 |
The strength of the lion, and the voice of the lioness, and the exulting cry of serpents are quenched.
| شیر نر از نابودن شکار هلاک میشود وبچه های شیر ماده پراکنده میگردند. | ۱۱ 11 |
The old lion has perished for lack of food, and the lions' whelps have forsaken one another.
| «سخنی به من در خفا رسید، و گوش من آواز نرمی از آن احساس نمود. | ۱۲ 12 |
But if there had been any truth in your words, none of these evils would have befallen you. Shall not mine ear receive excellent [revelations] from him?
| در تفکرها ازرویاهای شب، هنگامی که خواب سنگین بر مردم غالب شود، | ۱۳ 13 |
But [as when] terror falls upon men, with dread and a sound in the night,
| خوف و لرز بر من مستولی شد که جمیع استخوانهایم را به جنبش آورد. | ۱۴ 14 |
horror and trembling seized me, and caused all my bones greatly to shake.
| آنگاه روحی از پیش روی من گذشت، و مویهای بدنم برخاست. | ۱۵ 15 |
And a spirit came before my face; and my hair and flesh quivered.
| در آنجا ایستاد، اما سیمایش راتشخیص ننمودم. صورتی درپیش نظرم بود. خاموشی بود و آوازی شنیدم | ۱۶ 16 |
I arose and perceived it not: I looked, and there, was no form before my eyes: but I only heard a breath and a voice, [saying],
| که آیا انسان به حضور خدا عادل شمرده شود؟ و آیا مرد در نظرخالق خود طاهر باشد؟ | ۱۷ 17 |
What, shall a mortal be pure before the Lord? or a man be blameless in regard to his works?
| اینک بر خادمان خوداعتماد ندارد، و به فرشتگان خویش، حماقت نسبت میدهد. | ۱۸ 18 |
Whereas he trust not in his servants, and perceives perverseness in his angels.
| پس چند مرتبه زیاده به ساکنان خانه های گلین، که اساس ایشان در غبار است، که مثل بید فشرده میشوند! | ۱۹ 19 |
But [as for] them that dwell in houses of clay, of whom we also are formed of the same clay, he smites them like a moth.
| از صبح تا شام خردمی شوند، تا به ابد هلاک میشوند و کسی آن را بهخاطر نمی آورد. | ۲۰ 20 |
And from the morning to evening they no longer exist: they have perished, because they can’t help themselves.
| آیا طناب خیمه ایشان ازایشان کنده نمی شود؟ پس بدون حکمت میمیرند. | ۲۱ 21 |
For he blows upon them, and they are withered: they have perished for lack of wisdom.
