ایّوب 39

۱ 1 «آیا وقت زاییدن بز کوهی را می‌دانی؟ یا زمان وضع حمل آهو را نشان می‌دهی؟

Weißt du die Zeit, wann die Gemsen auf den Felsen gebären? oder hast du gemerkt, wann die Hinden schwanger gehen?

۲ 2 آیا ماههایی را که کامل می‌سازندحساب توانی کرد؟ یا زمان زاییدن آنهارامی دانی؟

Hast du gezählt ihre Monden, wann sie voll werden? oder weißt du die Zeit, wann sie gebären?

۳ 3 خم شده، بچه های خود را می‌زایند واز دردهای خود فارغ می‌شوند.

Sie beugen sich, lassen los ihre Jungen und werden los ihre Wehen.

۴ 4 بچه های آنهاقوی شده، در بیابان نمو می‌کنند، می‌روند و نزدآنها برنمی گردند.

Ihre Jungen werden feist und groß im Freien und gehen aus und kommen nicht wieder zu ihnen.

۵ 5 کیست که خر وحشی را رهاکرده، آزاد ساخت. و کیست که بندهای گورخر راباز نمود.

Wer hat den Wildesel so frei lassen gehen, wer hat die Bande des Flüchtigen gelöst,

۶ 6 که من بیابان را خانه او ساختم، وشوره زار را مسکن او گردانیدم.

dem ich die Einöde zum Hause gegeben habe und die Wüste zur Wohnung?

۷ 7 به غوغای شهراستهزاء می‌کند و خروش رمه بان را گوش نمی گیرد.

Er verlacht das Getümmel der Stadt; das Pochen des Treibers hört er nicht.

۸ 8 دایره کوهها چراگاه او است و هرگونه سبزه را می‌طلبد.

Er schaut nach den Bergen, da seine Weide ist, und sucht, wo es grün ist.

۹ 9 آیا گاو وحشی راضی شود که تو را خدمت نماید، یا نزد آخور تو منزل گیرد؟

Meinst du das Einhorn werde dir dienen und werde bleiben an deiner Krippe?

۱۰ 10 آیا گاو وحشی را به ریسمانش به شیار توانی بست؟ یا وادیها را از عقب تو مازو خواهد نمود؟

Kannst du ihm dein Seil anknüpfen, die Furchen zu machen, daß es hinter dir brache in Tälern?

۱۱ 11 آیا از اینکه قوتش عظیم است بر او اعتمادخواهی کرد؟ و کار خود را به او حواله خواهی نمود؟

Magst du dich auf das Tier verlassen, daß es so stark ist, und wirst es dir lassen arbeiten?

۱۲ 12 آیا براو توکل خواهی کرد که محصولت را باز آورد و آن را به خرمنگاهت جمع کند؟

Magst du ihm trauen, daß es deinen Samen dir wiederbringe und in deine Scheune sammle?

۱۳ 13 «بال شترمرغ به شادی متحرک می‌شود واما پر و بال او مثل لقلق نیست.

Der Fittich des Straußes hebt sich fröhlich. Dem frommen Storch gleicht er an Flügeln und Federn.

۱۴ 14 زیرا که تخمهای خود را به زمین وامی گذارد و بر روی خاک آنها را گرم می‌کند

Doch läßt er seine Eier auf der Erde und läßt sie die heiße Erde ausbrüten.

۱۵ 15 و فراموش می‌کند که پا آنها را می‌افشرد، و وحوش صحرا آنها راپایمال می‌کنند.

Er vergißt, daß sie möchten zertreten werden und ein wildes Tier sie zerbreche.

۱۶ 16 با بچه های خود سختی می کند که گویا از آن او نیستند، محنت او باطل است و متاسف نمی شود.

Er wird so hart gegen seine Jungen, als wären sie nicht sein, achtet's nicht, daß er umsonst arbeitet.

۱۷ 17 زیرا خدا او را ازحکمت محروم ساخته، و از فطانت او را نصیبی نداده است.

Denn Gott hat ihm die Weisheit genommen und hat ihm keinen Verstand zugeteilt.

۱۸ 18 هنگامی که به بلندی پرواز می‌کنداسب و سوارش را استهزا می‌نماید.

Zu der Zeit, da er hoch auffährt, verlacht er beide, Roß und Mann.

۱۹ 19 «آیا تو اسب را قوت داده و گردن او را به یال ملبس گردانیده‌ای؟

Kannst du dem Roß Kräfte geben oder seinen Hals zieren mit seiner Mähne?

۲۰ 20 آیا او را مثل ملخ به جست وخیز آورده‌ای؟ خروش شیهه او مهیب است.

Läßt du es aufspringen wie die Heuschrecken? Schrecklich ist sein prächtiges Schnauben.

۲۱ 21 در وادی پا زده، از قوت خود وجدمی نماید و به مقابله مسلحان بیرون می‌رود.

Es stampft auf den Boden und ist freudig mit Kraft und zieht aus, den Geharnischten entgegen.

۲۲ 22 برخوف استهزاء کرده، هراسان نمی شود، و از دم شمشیر برنمی گردد.

Es spottet der Furcht und erschrickt nicht und flieht vor dem Schwert nicht,

۲۳ 23 ترکش بر او چکچک می‌کند، و نیزه درخشنده و مزراق

wenngleich über ihm klingt der Köcher und glänzen beide, Spieß und Lanze.

۲۴ 24 با خشم وغیض زمین را می‌نوردد. و چون کرنا صدا می‌کندنمی ایستد،

Es zittert und tobt und scharrt in die Erde und läßt sich nicht halten bei der Drommete Hall.

۲۵ 25 وقتی که کرنا نواخته شود هه هه می‌گوید و جنگ را از دور استشمام می‌کند، وخروش سرداران و غوغا را.

So oft die Drommete klingt, spricht es: Hui! und wittert den Streit von ferne, das Schreien der Fürsten und Jauchzen.

۲۶ 26 آیا از حکمت توشاهین می‌پرد؟ و بالهای خود را بطرف جنوب پهن می‌کند؟

Fliegt der Habicht durch deinen Verstand und breitet seine Flügel gegen Mittag?

۲۷ 27 آیا از فرمان تو عقاب صعودمی نماید و آشیانه خود را به‌جای بلند می‌سازد؟

Fliegt der Adler auf deinen Befehl so hoch, daß er sein Nest in der Höhe macht?

۲۸ 28 بر صخره ساکن شده، ماوا می‌سازد. بر صخره تیز و بر ملاذ منیع.

In den Felsen wohnt er und bleibt auf den Zacken der Felsen und auf Berghöhen.

۲۹ 29 از آنجا خوراک خود را به نظر می‌آورد و چشمانش از دور می‌نگرد.

Von dort schaut er nach der Speise, und seine Augen sehen ferne.

۳۰ 30 بچه هایش خون را می‌مکند و جایی که کشتگانند او آنجا است.»

Seine Jungen saufen Blut, und wo Erschlagene liegen, da ist er.