ایّوب 39
| «آیا وقت زاییدن بز کوهی را می‌دانی؟ یا زمان وضع حمل آهو را نشان می‌دهی؟ | ۱ 1 |
“Have you known the time of The bearing of the wild goats of the rock? Do you mark the bringing forth of does?
| آیا ماههایی را که کامل می‌سازندحساب توانی کرد؟ یا زمان زاییدن آنهارامی دانی؟ | ۲ 2 |
Do you number the months they fulfill? And have you known the time of their bringing forth?
| خم شده، بچه های خود را می‌زایند واز دردهای خود فارغ می‌شوند. | ۳ 3 |
They bow down, They bring forth their young ones safely, They cast forth their pangs.
| بچه های آنهاقوی شده، در بیابان نمو می‌کنند، می‌روند و نزدآنها برنمی گردند. | ۴ 4 |
Their young ones are safe, They grow up in the field, they have gone out, And have not returned to them.
| کیست که خر وحشی را رهاکرده، آزاد ساخت. و کیست که بندهای گورخر راباز نمود. | ۵ 5 |
Who has sent forth the wild donkey free? Indeed, who opened the bands of the wild donkey?
| که من بیابان را خانه او ساختم، وشوره زار را مسکن او گردانیدم. | ۶ 6 |
Whose house I have made the wilderness, And his dwellings the barren land,
| به غوغای شهراستهزاء می‌کند و خروش رمه بان را گوش نمی گیرد. | ۷ 7 |
He laughs at the multitude of a city, He does not hear the cries of an exactor.
| دایره کوهها چراگاه او است و هرگونه سبزه را می‌طلبد. | ۸ 8 |
The range of mountains [is] his pasture, And he seeks after every green thing.
| آیا گاو وحشی راضی شود که تو را خدمت نماید، یا نزد آخور تو منزل گیرد؟ | ۹ 9 |
Is a wild ox willing to serve you? Does he lodge by your crib?
| آیا گاو وحشی را به ریسمانش به شیار توانی بست؟ یا وادیها را از عقب تو مازو خواهد نمود؟ | ۱۰ 10 |
Do you bind a wild ox in a furrow [with] his thick band? Does he harrow valleys after you?
| آیا از اینکه قوتش عظیم است بر او اعتمادخواهی کرد؟ و کار خود را به او حواله خواهی نمود؟ | ۱۱ 11 |
Do you trust in him because his power [is] great? And do you leave your labor to him?
| آیا براو توکل خواهی کرد که محصولت را باز آورد و آن را به خرمنگاهت جمع کند؟ | ۱۲ 12 |
Do you trust in him That he brings back your seed, And gathers [it to] your threshing-floor?
| «بال شترمرغ به شادی متحرک می‌شود واما پر و بال او مثل لقلق نیست. | ۱۳ 13 |
[The] wing of the crying ostriches exults, but as a pinion and feather of a stork?
| زیرا که تخمهای خود را به زمین وامی گذارد و بر روی خاک آنها را گرم می‌کند | ۱۴ 14 |
For she leaves her eggs on the earth, And she warms them on the dust,
| و فراموش می‌کند که پا آنها را می‌افشرد، و وحوش صحرا آنها راپایمال می‌کنند. | ۱۵ 15 |
And she forgets that a foot may press it, And a beast of the field treads it down.
| با بچه های خود سختی می کند که گویا از آن او نیستند، محنت او باطل است و متاسف نمی شود. | ۱۶ 16 |
It has hardened her young ones without her, Her labor [is] in vain, without fear.
| زیرا خدا او را ازحکمت محروم ساخته، و از فطانت او را نصیبی نداده است. | ۱۷ 17 |
For God has caused her to forget wisdom, And He has not given a portion To her in understanding;
| هنگامی که به بلندی پرواز می‌کنداسب و سوارش را استهزا می‌نماید. | ۱۸ 18 |
At the time she lifts herself up on high, She laughs at the horse and his rider.
| «آیا تو اسب را قوت داده و گردن او را به یال ملبس گردانیده‌ای؟ | ۱۹ 19 |
Do you give might to the horse? Do you clothe his neck [with] a mane?
| آیا او را مثل ملخ به جست وخیز آورده‌ای؟ خروش شیهه او مهیب است. | ۲۰ 20 |
Do you cause him to rush as a locust? The splendor of his snorting [is] terrible.
| در وادی پا زده، از قوت خود وجدمی نماید و به مقابله مسلحان بیرون می‌رود. | ۲۱ 21 |
They dig in a valley, and he rejoices in power, He goes forth to meet the armor.
| برخوف استهزاء کرده، هراسان نمی شود، و از دم شمشیر برنمی گردد. | ۲۲ 22 |
He laughs at fear, and is not frightened, And he does not turn back from the face of the sword.
| ترکش بر او چکچک می‌کند، و نیزه درخشنده و مزراق | ۲۳ 23 |
Quiver rattles against him, The flame of a spear, and a javelin.
| با خشم وغیض زمین را می‌نوردد. و چون کرنا صدا می‌کندنمی ایستد، | ۲۴ 24 |
He swallows the ground with trembling and rage, And does not remain steadfast Because of the sound of a horn.
| وقتی که کرنا نواخته شود هه هه می‌گوید و جنگ را از دور استشمام می‌کند، وخروش سرداران و غوغا را. | ۲۵ 25 |
Among the horns he says, Aha, And from afar he smells battle, Roaring of princes and shouting.
| آیا از حکمت توشاهین می‌پرد؟ و بالهای خود را بطرف جنوب پهن می‌کند؟ | ۲۶ 26 |
By your understanding does a hawk fly? Does he spread his wings to the south?
| آیا از فرمان تو عقاب صعودمی نماید و آشیانه خود را به‌جای بلند می‌سازد؟ | ۲۷ 27 |
At your command does an eagle go up high? Or lift up his nest?
| بر صخره ساکن شده، ماوا می‌سازد. بر صخره تیز و بر ملاذ منیع. | ۲۸ 28 |
He inhabits a rock, Indeed, he lodges on the tooth of a rock, and fortress.
| از آنجا خوراک خود را به نظر می‌آورد و چشمانش از دور می‌نگرد. | ۲۹ 29 |
From there he has sought food, His eyes look attentively to a far-off place,
| بچه هایش خون را می‌مکند و جایی که کشتگانند او آنجا است.» | ۳۰ 30 |
And his brood sucks up blood, And where the pierced [are]—there [is] he!”
