< ایّوب 38 >

و خداوند ایوب را از میان گردبادخطاب کرده، گفت: ۱ 1
Allora l’Eterno rispose a Giobbe dal seno della tempesta, e disse:
«کیست که مشورت را از سخنان بی‌علم تاریک می‌سازد؟ ۲ 2
“Chi è costui che oscura i miei disegni con parole prive di senno?
الان کمر خود را مثل مرد ببند، زیرا که از توسوال می‌نمایم پس مرا اعلام نما. ۳ 3
Orsù, cingiti i lombi come un prode; io ti farò delle domande e tu insegnami!
وقتی که زمین را بنیاد نهادم کجا بودی؟ بیان کن اگر فهم داری. ۴ 4
Dov’eri tu quand’io fondavo la terra? Dillo, se hai tanta intelligenza.
کیست که آن را پیمایش نمود؟ اگر می‌دانی! وکیست که ریسمانکار را بر آن کشید؟ ۵ 5
Chi ne fissò le dimensioni? giacché tu il sai! chi tirò sovr’essa la corda da misurare?
پایه هایش بر چه چیز گذاشته شد؟ و کیست که سنگ زاویه‌اش را نهاد، ۶ 6
Su che furon poggiate le sue fondamenta, o chi ne pose la pietra angolare
هنگامی که ستارگان صبح باهم ترنم نمودند، و جمیع پسران خدا آوازشادمانی دادند؟ ۷ 7
quando le stelle del mattino cantavan tutte assieme e tutti i figli di Dio davan in gridi di giubilo?
و کیست که دریا را به درهامسدود ساخت، وقتی که به در جست و از رحم بیرون آمد؟ ۸ 8
Chi chiuse con porte il mare balzante fuor dal seno materno,
وقتی که ابرها را لباس آن گردانیدم و تاریکی غلیظ را قنداقه آن ساختم. ۹ 9
quando gli detti le nubi per vestimento e per fasce l’oscurità,
و حدی برای آن قرار دادم و پشت بندها و درها تعیین نمودم. ۱۰ 10
quando gli tracciai de’ confini, gli misi sbarre e porte,
و گفتم تا به اینجا بیا و تجاوز منما. و دراینجا امواج سرکش تو بازداشته شود. ۱۱ 11
e dissi: “Fin qui tu verrai, e non oltre; qui si fermerà l’orgoglio de’ tuoi flutti?”
«آیا تو از ابتدای عمر خود صبح را فرمان دادی، و فجر را به موضعش عارف گردانیدی؟ ۱۲ 12
Hai tu mai, in vita tua, comandato al mattino? o insegnato il suo luogo all’aurora,
تا کرانه های زمین را فرو‌گیرد و شریران از آن افشانده شوند. ۱۳ 13
perch’ella afferri i lembi della terra, e ne scuota via i malvagi?
مثل گل زیر خاتم مبدل می‌گردد. و همه‌چیز مثل لباس صورت می‌پذیرد. ۱۴ 14
La terra si trasfigura come creta sotto il sigillo, e appar come vestita d’un ricco manto;
و نور شریران از ایشان گرفته می‌شود، و بازوی بلند شکسته می‌گردد. ۱۵ 15
i malfattori sono privati della luce loro, e il braccio, alzato già, è spezzato.
آیا به چشمه های دریا داخل شده، یا به عمقهای لجه رفته‌ای؟ ۱۶ 16
Sei tu penetrato fino alle sorgenti del mare? hai tu passeggiato in fondo all’abisso?
آیا درهای موت برای تو باز شده است؟ یا درهای سایه موت را دیده‌ای؟ ۱۷ 17
Le porte della morte ti son esse state scoperte? Hai tu veduto le porte dell’ombra di morte?
آیاپهنای زمین را ادراک کرده‌ای؟ خبر بده اگر این همه را می‌دانی. ۱۸ 18
Hai tu abbracciato collo sguardo l’ampiezza della terra? Parla, se la conosci tutta!
راه مسکن نور کدام است، ومکان ظلمت کجا می‌باشد، ۱۹ 19
Dov’è la via che guida al soggiorno della luce? E la tenebra dov’è la sua dimora?
تا آن را به حدودش برسانی، و راههای خانه او را درک نمایی؟ ۲۰ 20
Le puoi tu menare verso i loro domini, e sai tu bene i sentieri per ricondurle a casa?
البته می‌دانی، چونکه در آنوقت مولودشدی، و عدد روزهایت بسیار است! ۲۱ 21
Lo sai di sicuro! ché tu eri, allora, già nato, e il numero de’ tuoi giorni è grande!…
«آیا به مخزن های برف داخل شده، و خزینه های تگرگ را مشاهده نموده‌ای، ۲۲ 22
Sei tu entrato ne’ depositi della neve? Li hai visti i depositi della grandine
که آنهارا به جهت وقت تنگی نگاه داشتم، به جهت روزمقاتله و جنگ؟ ۲۳ 23
ch’io tengo in serbo per i tempi della distretta, pel giorno della battaglia e della guerra?
به چه طریق روشنایی تقسیم می‌شود، و باد شرقی بر روی زمین منتشرمی گردد؟ ۲۴ 24
Per quali vie si diffonde la luce e si sparge il vento orientale sulla terra?
کیست که رودخانه‌ای برای سیل کند، یا طریقی به جهت صاعقه‌ها ساخت. ۲۵ 25
Chi ha aperto i canali all’acquazzone e segnato la via al lampo dei tuoni,
تا برزمینی که کسی در آن نیست ببارد و بر بیابانی که در آن آدمی نباشد، ۲۶ 26
perché la pioggia cada sulla terra inabitata, sul deserto ove non sta alcun uomo,
تا (زمین ) ویران و بایر راسیراب کند، و علفهای تازه را از آن برویاند؟ ۲۷ 27
e disseti le solitudini desolate, sì che vi germogli e cresca l’erba?
آیا باران را پدری هست؟ یا کیست که قطرات شبنم را تولید نمود؟ ۲۸ 28
Ha forse la pioggia un padre? o chi genera le gocce della rugiada?
از رحم کیست که یخ بیرون آمد؟ و ژاله آسمان را کیست که تولیدنمود؟ ۲۹ 29
Dal seno di chi esce il ghiaccio, e la brina del cielo chi la dà alla luce?
آبها مثل سنگ منجمد می‌شود، وسطح لجه یخ می‌بندد. ۳۰ 30
Le acque, divenute come pietra, si nascondono, e la superficie dell’abisso si congela.
آیا عقد ثریا رامی بندی؟ یا بندهای جبار را می‌گشایی؟ ۳۱ 31
Sei tu che stringi i legami delle Pleiadi, o potresti tu scioglier le catene d’Orione?
آیابرجهای منطقه البروج را در موسم آنها بیرون می‌آوری؟ و دب اکبر را با بنات او رهبری می‌نمایی؟ ۳۲ 32
Sei tu che, al suo tempo, fai apparire le costellazioni e guidi la grand’Orsa insieme a’ suoi piccini?
آیا قانون های آسمان را می‌دانی؟ یا آن را بر زمین مسلط می‌گردانی؟ ۳۳ 33
Conosci tu le leggi del cielo? e regoli tu il dominio di esso sulla terra?
آیا آوازخود را به ابرها می‌رسانی تا سیل آبها تو رابپوشاند؟ ۳۴ 34
Puoi tu levar la voce fino alle nubi, e far che abbondanza di pioggia ti ricopra?
آیا برقها را می‌فرستی تا روانه شوند، و به تو بگویند اینک حاضریم؟ ۳۵ 35
I fulmini parton forse al tuo comando? Ti dicono essi: “Eccoci qua”?
کیست که حکمت را در باطن نهاد یا فطانت را به دل بخشید؟ ۳۶ 36
Chi ha messo negli strati delle nubi sapienza, o chi ha dato intelletto alla meteora?
کیست که با حکمت، ابرها رابشمارد؟ و کیست که مشکهای آسمان را بریزد؟ ۳۷ 37
Chi conta con sapienza le nubi? e gli otri del cielo chi li versa
چون غبار گل شده، جمع می‌شود و کلوخها باهم می‌چسبند. ۳۸ 38
allorché la polvere stemperata diventa come una massa in fusione e le zolle de’ campi si saldan fra loro?
آیا شکار را برای شیر ماده صید می‌کنی؟ و اشتهای شیر ژیان را سیرمی نمایی؟ ۳۹ 39
Sei tu che cacci la preda per la leonessa, che sazi la fame de’ leoncelli
حینی که در ماوای خود خویشتن را جمع می‌کنند و در بیشه در کمین می‌نشینند؟ ۴۰ 40
quando si appiattano nelle tane e si mettono in agguato nella macchia?
کیست که غذا را برای غراب آماده می‌سازد، چون بچه هایش نزد خدا فریاد برمی آورند، و به‌سبب نبودن خوراک آواره می‌گردند؟ ۴۱ 41
Chi provvede il pasto al corvo quando i suoi piccini gridano a Dio e vanno errando senza cibo?

< ایّوب 38 >