ایّوب 37

۱ 1 «از این نیز دل می‌لرزد و از جای خودمتحرک می‌گردد.

“Yes, at this my heart trembles, and is moved out of its place.

۲ 2 گوش داده، صدای آواز او را بشنوید، و زمزمه‌ای را که از دهان وی صادر می‌شود،

Hear, oh, hear the noise of his voice, the sound that goes out of his mouth.

۳ 3 آن را در زیر تمامی آسمانهامی فرستد، و برق خویش را تا کرانهای زمین.

He sends it out under the whole sky, and his lightning to the ends of the earth.

۴ 4 بعد از آن صدای غرش می‌کند و به آواز جلال خویش رعد می‌دهد و چون آوازش شنیده شدآنها را تاخیر نمی نماید.

After it a voice roars. He thunders with the voice of his majesty. He doesn’t hold back anything when his voice is heard.

۵ 5 خدا از آواز خودرعدهای عجیب می‌دهد. اعمال عظیمی که ماآنها را ادراک نمی کنیم به عمل می‌آورد،

God thunders marvelously with his voice. He does great things, which we can’t comprehend.

۶ 6 زیرابرف را می‌گوید: بر زمین بیفت. و همچنین بارش باران را و بارش بارانهای زورآور خویش را.

For he says to the snow, ‘Fall on the earth,’ likewise to the shower of rain, and to the showers of his mighty rain.

۷ 7 دست هر انسان را مختوم می‌سازد تا جمیع مردمان اعمال او را بدانند.

He seals up the hand of every man, that all men whom he has made may know it.

۸ 8 آنگاه وحوش به ماوای خود می‌روند و در بیشه های خویش آرام می‌گیرند.

Then the animals take cover, and remain in their dens.

۹ 9 از برجهای جنوب گردباد می‌آید و ازبرجهای شمال برودت.

Out of its room comes the storm, and cold out of the north.

۱۰ 10 از نفخه خدا یخ بسته می‌شود و سطح آبها منجمد می‌گردد.

By the breath of God, ice is given, and the width of the waters is frozen.

۱۱ 11 ابرها رانیز به رطوبت سنگین می‌سازد و سحاب، برق خود را پراکنده می‌کند.

Yes, he loads the thick cloud with moisture. He spreads abroad the cloud of his lightning.

۱۲ 12 و آنها به دلالت او به هر سو منقلب می‌شوند تا هرآنچه به آنها امرفرماید بر روی تمامی ربع مسکون به عمل آورند.

It is turned around by his guidance, that they may do whatever he commands them on the surface of the habitable world,

۱۳ 13 خواه آنها را برای تادیب بفرستد یا به جهت زمین خود یا برای رحمت.

whether it is for correction, or for his land, or for loving kindness, that he causes it to come.

۱۴ 14 «ای ایوب این را استماع نما. بایست و دراعمال عجیب خدا تامل کن.

“Listen to this, Job. Stand still, and consider the wondrous works of God.

۱۵ 15 آیا مطلع هستی وقتی که خدا عزم خود را به آنها قرار می‌دهد وبرق، ابرهای خود را درخشان می‌سازد؟

Do you know how God controls them, and causes the lightning of his cloud to shine?

۱۶ 16 آیا تواز موازنه ابرها مطلع هستی؟ یا از اعمال عجیبه اوکه در علم، کامل است.

Do you know the workings of the clouds, the wondrous works of him who is perfect in knowledge?

۱۷ 17 که چگونه رختهای توگرم می‌شود هنگامی که زمین از باد جنوبی ساکن می‌گردد.

You whose clothing is warm when the earth is still by reason of the south wind?

۱۸ 18 آیا مثل او می‌توانی فلک رابگسترانی که مانند آینه ریخته شده مستحکم است؟

Can you, with him, spread out the sky, which is strong as a cast metal mirror?

۱۹ 19 ما را تعلیم بده که با وی چه توانیم گفت، زیرا به‌سبب تاریکی سخن نیکو نتوانیم آورد.

Teach us what we will tell him, for we can’t make our case by reason of darkness.

۲۰ 20 آیا چون سخن گویم به او خبر داده می‌شود یاانسان سخن گوید تا هلاک گردد.

Will it be told him that I would speak? Or should a man wish that he were swallowed up?

۲۱ 21 و حال آفتاب را نمی توان دید هرچند در سپهر درخشان باشد تاباد وزیده آن را پاک کند.

Now men don’t see the light which is bright in the skies, but the wind passes, and clears them.

۲۲ 22 درخشندگی طلایی از شمال می‌آید و نزد خدا جلال مهیب است.

Out of the north comes golden splendor. With God is awesome majesty.

۲۳ 23 قادر مطلق را ادراک نمی توانیم کرد، او در قوت وراستی عظیم است و در عدالت کبیر که بی‌انصافی نخواهد کرد.

We can’t reach the Almighty. He is exalted in power. In justice and great righteousness, he will not oppress.

۲۴ 24 لهذا مردمان از او می‌ترسند، امااو بر جمیع دانادلان نمی نگرد.»

Therefore men revere him. He doesn’t regard any who are wise of heart.”