< ایّوب 36 >

و الیهو باز‌گفت: ۱ 1
Eliu also proceeded, and said:
«برای من‌اندکی صبرکن تا تو را اعلام نمایم، زیرا از برای خدا هنوز سخنی باقی است. ۲ 2
Suffer me a little, and I will shew thee: for I have yet somewhat to speak in God’s behalf.
علم خود را از دورخواهم آورد و به خالق خویش، عدالت راتوصیف خواهم نمود. ۳ 3
I will repeat my knowledge from the beginning, and I will prove my Maker just.
چونکه حقیقت کلام من دروغ نیست، و آنکه در علم کامل است نزد توحاضر است. ۴ 4
For indeed my words are without a lie, and perfect knowledge shall be proved to thee.
اینک خدا قدیر است و کسی رااهانت نمی کند و در قوت عقل قادر است. ۵ 5
God doth not cast away the mighty, whereas he himself also is mighty.
شریررا زنده نگاه نمی دارد و داد مسکینان را می‌دهد. ۶ 6
But he saveth not the wicked, and he giveth judgment to the poor.
چشمان خود را از عادلان برنمی گرداند، بلکه ایشان را با پادشاهان بر کرسی تا به ابد می‌نشاند، پس سرافراشته می‌شوند. ۷ 7
He will not take away his eyes from the just, and he placeth kings on the throne for ever, and they are exalted.
اما هرگاه به زنجیرهابسته شوند، و به بندهای مصیبت گرفتار گردند، ۸ 8
And if they shall be in chains, and be bound with the cords of poverty:
آنگاه اعمال ایشان را به ایشان می‌نمایاند وتقصیرهای ایشان را از اینکه تکبر نموده‌اند، ۹ 9
He shall shew them their works, and their wicked deeds, because they have been violent.
وگوشهای ایشان را برای تادیب باز می‌کند، و امرمی فرماید تا از گناه بازگشت نمایند. ۱۰ 10
He also shall open their ear, to correct them: and shall speak, that they may return from iniquity.
پس اگربشنوند و او را عبادت نمایند، ایام خویش را درسعادت بسر خواهند برد، و سالهای خود را درشادمانی. ۱۱ 11
If they shall hear and observe, they shall accomplish their days in good, and their years in glory.
و اما اگر نشنوند از تیغ خواهند افتاد، و بدون معرفت، جان را خواهند سپرد. ۱۲ 12
But if they hear not, they shall pass by the sword, and shall be consumed in folly.
اماآنانی که در دل، فاجرند غضب را ذخیره می‌نمایند، و چون ایشان را می‌بندد استغاثه نمی نمایند. ۱۳ 13
Dissemblers and crafty men prove the wrath of God, neither shall they cry when they are bound.
ایشان در عنفوان جوانی می‌میرندو حیات ایشان با فاسقان (تلف می‌شود). ۱۴ 14
Their soul shall die in a storm, and their life among the effeminate.
مصیبت کشان را به مصیبت ایشان نجات می‌بخشد و گوش ایشان را در تنگی باز می‌کند. ۱۵ 15
He shall deliver the poor out of his distress, and shall open his ear in affliction.
«پس تو را نیز از دهان مصیبت بیرون می‌آورد، در مکان وسیع که در آن تنگی نمی بود وزاد سفره تو از فربهی مملو می‌شد، ۱۶ 16
Therefore he shall set thee at large out of the narrow mouth, and which hath no foundation under it: and the rest of thy table shall be full of fatness.
و تو ازداوری شریر پر هستی، لیکن داوری و انصاف باهم ملتصقند. ۱۷ 17
Thy cause hath been judged as that of the wicked, cause and judgment thou shalt recover.
باحذر باش مبادا خشم تو را به تعدی ببرد، و زیادتی کفاره تو را منحرف سازد. ۱۸ 18
Therefore let not anger overcome thee to oppress any man: neither let multitude of gifts turn thee aside.
آیا او دولت تو را به حساب خواهد آورد؟ نی، نه طلا و نه تمامی قوای توانگری را. ۱۹ 19
Lay down thy greatness without tribulation, and all the mighty of strength.
برای شب آرزومند مباش، که امت‌ها را از جای ایشان می‌برد. ۲۰ 20
Prolong not the night that people may come up for them.
با حذر باش که به گناه مایل نشوی، زیرا که تو آن را بر مصیبت ترجیح داده‌ای. ۲۱ 21
Beware thou turn not aside to iniquity: for this thou hast begun to follow after misery.
اینک خدا در قوت خود متعال می‌باشد. کیست که مثل او تعلیم بدهد؟ ۲۲ 22
Behold, God is high in his strength, and none is like him among the lawgivers.
کیست که طریق او را به او تفویض کرده باشد؟ و کیست که بگویدتو بی‌انصافی نموده‌ای؟ ۲۳ 23
Who can search out his ways? or who can say to him: Thou has wrought iniquity?
به یاد داشته باش که اعمال او را تکبیر گویی که درباره آنها مردمان می‌سرایند. ۲۴ 24
Remember that thou knowest not his work, concerning which men have sung.
جمیع آدمیان به آنها می‌نگرند. مردمان آنها را از دور مشاهده می‌نمایند. ۲۵ 25
All men see him, every one beholdeth afar off.
اینک خدا متعال است و او را نمی شناسیم. و شماره سالهای او را تفحص نتوان کرد. ۲۶ 26
Behold, God is great, exceeding our knowledge: the number of his years is inestimable.
زیرا که قطره های آب را جذب می‌کند و آنها باران را ازبخارات آن می‌چکاند. ۲۷ 27
He lifteth up the drops of rain, and poureth out showers like floods:
که ابرها آن را به شدت می‌ریزد و بر انسان به فراوانی می‌تراود. ۲۸ 28
Which flow from the clouds that cover all above.
آیاکیست که بفهمد ابرها چگونه پهن می‌شوند، یارعدهای خیمه او را بداند؟ ۲۹ 29
If he will spread out clouds as his tent,
اینک نور خود رابر آن می‌گستراند. و عمق های دریا را می‌پوشاند. ۳۰ 30
And lighten with his light from above, he shall cover also the ends of the sea.
زیرا که به واسطه آنها قوم‌ها را داوری می‌کند، و رزق را به فراوانی می‌بخشد. ۳۱ 31
For by these he judgeth people, and giveth food to many mortals.
دستهای خودرا با برق می‌پوشاند، و آن را بر هدف مامورمی سازد. ۳۲ 32
In his hands he hideth the light, and commandeth it to come again.
رعدش از او خبر می‌دهد و مواشی از برآمدن او اطلاع می‌دهند. ۳۳ 33
He sheweth his friend concerning it, that it is his possession, and that he may come up to it.

< ایّوب 36 >