ایّوب 33

۱ 1 «لیکن‌ای ایوب، سخنان مرا استماع نما. و به تمامی کلام من گوش بگیر.

Чуј дакле, Јове, беседу моју, и слушај све речи моје.

۲ 2 اینک الان دهان خود را گشودم، و زبانم در کامم متکلم شد.

Ево, сад отварам уста своја; говори језик мој у устима мојим.

۳ 3 کلام من موافق راستی قلبم خواهدبود. و لبهایم به معرفت خالص تنطق خواهدنمود.

По правом срцу мом биће речи моје, и мисао чисту изрећи ће усне моје.

۴ 4 روح خدا مرا آفریده، و نفخه قادرمطلق مرا زنده ساخته است.

Дух Божји створио ме је, и дах Свемогућега дао ми је живот.

۵ 5 اگر می‌توانی مرا جواب ده، و پیش روی من، کلام را ترتیب داده بایست.

Ако можеш, одговори ми, приправи се и стани ми на супрот.

۶ 6 اینک من مثل تو از خدا هستم. و من نیز از گل سرشته شده‌ام.

Ево, ја ћу бити место Бога, као што си рекао; од кала сам начињен и ја.

۷ 7 اینک هیبت من تو را نخواهدترسانید، و وقار من بر تو سنگین نخواهد شد.

Ето, страх мој неће те страшити, и рука моја неће те тиштати.

۸ 8 «یقین در گوش من سخن گفتی و آواز کلام تو را شنیدم

Рекао си, дакле, преда мном, и чуо сам глас твојих речи:

۹ 9 که گفتی من زکی و بی‌تقصیر هستم. من پاک هستم و در من گناهی نیست.

Чист сам, без греха, прав сам и нема безакоња на мени.

۱۰ 10 اینک او علتها برمن می‌جوید. و مرا دشمن خودمی شمارد.

Ево, тражи задевицу са мном, држи ме за свог непријатеља.

۱۱ 11 پایهایم را در کنده می‌گذارد و همه راههایم را مراقبت می‌نماید.

Меће у кладе ноге моје, вреба по свим стазама мојим.

۱۲ 12 هان در این امر توصادق نیستی. من تو را جواب می‌دهم، زیرا خدااز انسان بزرگتر است.

Ето, у том ниси праведан, одговарам ти; јер је Бог већи од човека.

۱۳ 13 چرا با او معارضه می‌نمایی، از این جهت که از همه اعمال خوداطلاع نمی دهد؟

Зашто се преш с Њим, што за сва дела своја не одговара?

۱۴ 14 زیرا خدا یک دفعه تکلم می‌کند، بلکه دو دفعه و انسان ملاحظه نمی نماید.

Један пут говори Бог и два пута; али човек не пази.

۱۵ 15 در خواب، در رویای شب، چون خواب سنگین بر انسان مستولی می‌شود، حینی که دربستر خود در خواب می‌باشد.

У сну, у утвари ноћној, кад тврд сан падне на људе, кад спавају у постељи,

۱۶ 16 آنگاه گوشهای انسان را می‌گشاید و تادیب ایشان را ختم می‌سازد.

Тада отвара ухо људима и науку им запечаћава,

۱۷ 17 تا انسان را از اعمالش برگرداند وتکبر را از مردمان بپوشاند.

Да би одвратио човека од дела његовог, и заклонио од њега охолост;

۱۸ 18 جان او را از حفره نگاه می‌دارد و حیات او را از هلاکت شمشیر.

Да би сачувао душу његову од јаме, и живот његов да не наиђе на мач.

۱۹ 19 بادرد در بستر خود سرزنش می‌یابد، و اضطراب دایمی در استخوانهای وی است.

И кара га боловима на постељи његовој, и све кости његове тешком болешћу.

۲۰ 20 پس جان اونان را مکروه می‌دارد و نفس او خوراک لطیف را.

Тако да се животу његовом гади хлеб и души његовој јело најмилије;

۲۱ 21 گوشت او چنان فرسوده شد که دیده نمی شودو استخوانهای وی که دیده نمی شد برهنه گردیده است.

Нестаје тела његовог на очиглед, и измалају се кости његове, које се пре нису виделе,

۲۲ 22 جان او به حفره نزدیک می‌شود و حیات او به هلاک کنندگان.

И душа се његова приближава гробу, и живот његов смрти.

۲۳ 23 «اگر برای وی یکی به منزله هزار فرشته یامتوسطی باشد، تا آنچه را که برای انسان راست است به وی اعلان نماید،

Ако има гласника, тумача, једног од хиљаде, који би казао човеку дужност његову,

۲۴ 24 آنگاه بر او ترحم نموده، خواهد گفت: او را از فرو رفتن به هاویه برهان، من کفاره‌ای پیدا نموده‌ام.

Тада ће се смиловати на њ, и рећи ће: Избави га да не отиде у гроб; нашао сам откуп.

۲۵ 25 گوشت او ازگوشت طفل لطیف تر خواهد شد. و به ایام جوانی خود خواهد برگشت.

И подмладиће се тело његово као у детета, и повратиће се на дане младости своје,

۲۶ 26 نزد خدا دعا کرده، او رامستجاب خواهد فرمود، و روی او را با شادمانی خواهد دید. و عدالت انسان را به او رد خواهدنمود.

Молиће се Богу, и помиловаће га, и гледаће лице његово радујући се, и вратиће човеку по правди његовој.

۲۷ 27 پس در میان مردمان سرود خوانده، خواهد گفت: گناه کردم و راستی را منحرف ساختم، و مکافات آن به من نرسید.

Гледајући људи рећи ће: Бејах згрешио, и шта је право изврнуо, али ми не поможе.

۲۸ 28 نفس مرا ازفرورفتن به هاویه فدیه داد، و جان من، نور رامشاهده می‌کند.

Он избави душу моју да не отиде у јаму, и живот мој да гледа светлост.

۲۹ 29 اینک همه این چیزها را خدابه عمل می‌آورد، دو دفعه و سه دفعه با انسان.

Гле, све ово чини Бог два пута и три пута човеку,

۳۰ 30 تا جان او را از هلاکت برگرداند و او را از نورزندگان، منور سازد.

Да би повратио душу његову од јаме, да би га обасјавала светлост живих.

۳۱ 31 ‌ای ایوب متوجه شده، مرااستماع نما، و خاموش باش تا من سخن رانم.

Пази, Јове, слушај ме, ћути, да ја говорим.

۳۲ 32 اگر سخنی داری به من جواب بده، متکلم شوزیرا می‌خواهم تو را مبری سازم.

Ако имаш шта рећи, одговори ми; говори, јер сам те рад оправдати;

۳۳ 33 و اگر نه، تومرا بشنو. خاموش باش تا حکمت را به تو تعلیم دهم.»

Ако ли не, слушај ти мене; ћути, и научићу те мудрости.