ایّوب 33

۱ 1 «لیکن‌ای ایوب، سخنان مرا استماع نما. و به تمامی کلام من گوش بگیر.

“And yet, please, O Job, Hear my speech and give ear [to] all my words.

۲ 2 اینک الان دهان خود را گشودم، و زبانم در کامم متکلم شد.

Now behold, I have opened my mouth, My tongue has spoken in the palate.

۳ 3 کلام من موافق راستی قلبم خواهدبود. و لبهایم به معرفت خالص تنطق خواهدنمود.

Of the uprightness of my heart [are] my sayings, And my lips have clearly spoken knowledge.

۴ 4 روح خدا مرا آفریده، و نفخه قادرمطلق مرا زنده ساخته است.

The Spirit of God has made me, And the breath of the Mighty quickens me.

۵ 5 اگر می‌توانی مرا جواب ده، و پیش روی من، کلام را ترتیب داده بایست.

If you are able—answer me, Set in array before me—station yourself.

۶ 6 اینک من مثل تو از خدا هستم. و من نیز از گل سرشته شده‌ام.

Behold, I [am], according to your word, for God, I have also been formed from the clay.

۷ 7 اینک هیبت من تو را نخواهدترسانید، و وقار من بر تو سنگین نخواهد شد.

Behold, my terror does not frighten you, And my burden on you is not heavy.

۸ 8 «یقین در گوش من سخن گفتی و آواز کلام تو را شنیدم

Surely you have spoken in my ears, And the sounds of words I hear:

۹ 9 که گفتی من زکی و بی‌تقصیر هستم. من پاک هستم و در من گناهی نیست.

I [am] pure, without transgression, I [am] innocent, and I have no iniquity.

۱۰ 10 اینک او علتها برمن می‌جوید. و مرا دشمن خودمی شمارد.

Behold, He develops hindrances against me, He reckons me for an enemy to Him,

۱۱ 11 پایهایم را در کنده می‌گذارد و همه راههایم را مراقبت می‌نماید.

He puts my feet in the stocks, He watches all my paths.

۱۲ 12 هان در این امر توصادق نیستی. من تو را جواب می‌دهم، زیرا خدااز انسان بزرگتر است.

Behold, you have not been righteous [in] this, I answer you, that God is greater than man.

۱۳ 13 چرا با او معارضه می‌نمایی، از این جهت که از همه اعمال خوداطلاع نمی دهد؟

Why have you striven against Him, When [for] all His matters He does not answer?

۱۴ 14 زیرا خدا یک دفعه تکلم می‌کند، بلکه دو دفعه و انسان ملاحظه نمی نماید.

For once God speaks, and twice (he does not behold it),

۱۵ 15 در خواب، در رویای شب، چون خواب سنگین بر انسان مستولی می‌شود، حینی که دربستر خود در خواب می‌باشد.

In a dream—a vision of night, In the falling of deep sleep on men, In slumberings on a bed.

۱۶ 16 آنگاه گوشهای انسان را می‌گشاید و تادیب ایشان را ختم می‌سازد.

Then He uncovers the ear of men, And seals for their instruction,

۱۷ 17 تا انسان را از اعمالش برگرداند وتکبر را از مردمان بپوشاند.

To turn aside man [from] doing, And He conceals pride from man.

۱۸ 18 جان او را از حفره نگاه می‌دارد و حیات او را از هلاکت شمشیر.

He keeps back his soul from corruption, And his life from passing away by a dart.

۱۹ 19 بادرد در بستر خود سرزنش می‌یابد، و اضطراب دایمی در استخوانهای وی است.

And he has been reproved With pain on his bed, And the strife of his bones [is] enduring.

۲۰ 20 پس جان اونان را مکروه می‌دارد و نفس او خوراک لطیف را.

And his life has nauseated bread, And his soul desirable food.

۲۱ 21 گوشت او چنان فرسوده شد که دیده نمی شودو استخوانهای وی که دیده نمی شد برهنه گردیده است.

His flesh is consumed from being seen, And his bones are high, they were not seen!

۲۲ 22 جان او به حفره نزدیک می‌شود و حیات او به هلاک کنندگان.

And his soul draws near to the pit, And his life to those causing death.

۲۳ 23 «اگر برای وی یکی به منزله هزار فرشته یامتوسطی باشد، تا آنچه را که برای انسان راست است به وی اعلان نماید،

If there is a messenger by him, An interpreter—one of a thousand, To declare for man his uprightness,

۲۴ 24 آنگاه بر او ترحم نموده، خواهد گفت: او را از فرو رفتن به هاویه برهان، من کفاره‌ای پیدا نموده‌ام.

Then He favors him and says, Ransom him from going down to the pit, I have found an atonement.

۲۵ 25 گوشت او ازگوشت طفل لطیف تر خواهد شد. و به ایام جوانی خود خواهد برگشت.

Fresher [is] his flesh than a child’s, He returns to the days of his youth.

۲۶ 26 نزد خدا دعا کرده، او رامستجاب خواهد فرمود، و روی او را با شادمانی خواهد دید. و عدالت انسان را به او رد خواهدنمود.

He makes supplication to God, And He accepts him. And he sees His face with shouting, And He returns to man His righteousness.

۲۷ 27 پس در میان مردمان سرود خوانده، خواهد گفت: گناه کردم و راستی را منحرف ساختم، و مکافات آن به من نرسید.

[Then] he looks on men and says, I sinned, and I have perverted uprightness, And it has not been profitable to me.

۲۸ 28 نفس مرا ازفرورفتن به هاویه فدیه داد، و جان من، نور رامشاهده می‌کند.

He has ransomed my soul From going over into the pit, And my life looks on the light.

۲۹ 29 اینک همه این چیزها را خدابه عمل می‌آورد، دو دفعه و سه دفعه با انسان.

Behold, God works all these, Twice, [even] three times with man,

۳۰ 30 تا جان او را از هلاکت برگرداند و او را از نورزندگان، منور سازد.

To bring back his soul from the pit, To be enlightened with the light of the living.

۳۱ 31 ‌ای ایوب متوجه شده، مرااستماع نما، و خاموش باش تا من سخن رانم.

Attend, O Job, listen to me, Keep silent, and I speak.

۳۲ 32 اگر سخنی داری به من جواب بده، متکلم شوزیرا می‌خواهم تو را مبری سازم.

If there are words—answer me, Speak, for I have a desire to justify you.

۳۳ 33 و اگر نه، تومرا بشنو. خاموش باش تا حکمت را به تو تعلیم دهم.»

If there are not—listen to me, Keep silent, and I teach you wisdom.”