ایّوب 33

۱ 1 «لیکن‌ای ایوب، سخنان مرا استماع نما. و به تمامی کلام من گوش بگیر.

Therefore do thou but hear, O Job, my speeches, and give ear to all my words.

۲ 2 اینک الان دهان خود را گشودم، و زبانم در کامم متکلم شد.

Behold now, I have opened my mouth, my tongue speaketh in my mouth.

۳ 3 کلام من موافق راستی قلبم خواهدبود. و لبهایم به معرفت خالص تنطق خواهدنمود.

Out of my straightforward heart [come] my sayings, and my lips utter knowledge clearly.

۴ 4 روح خدا مرا آفریده، و نفخه قادرمطلق مرا زنده ساخته است.

The spirit of God hath made me, and the breath of the Almighty giveth me life.

۵ 5 اگر می‌توانی مرا جواب ده، و پیش روی من، کلام را ترتیب داده بایست.

If thou canst, answer me, array thyself before me, stand forward.

۶ 6 اینک من مثل تو از خدا هستم. و من نیز از گل سرشته شده‌ام.

Behold, I am in the same relation as thyself toward God: I myself also am cut out of the clay.

۷ 7 اینک هیبت من تو را نخواهدترسانید، و وقار من بر تو سنگین نخواهد شد.

Behold, dread of me cannot terrify thee, and my pressure will not be too heavy upon thee.

۸ 8 «یقین در گوش من سخن گفتی و آواز کلام تو را شنیدم

But thou hast said before my ears, and the sound of the words I still hear,

۹ 9 که گفتی من زکی و بی‌تقصیر هستم. من پاک هستم و در من گناهی نیست.

“I am pure without transgression, I am quite clean; and there is no iniquity in me:

۱۰ 10 اینک او علتها برمن می‌جوید. و مرا دشمن خودمی شمارد.

Yet, behold, he findeth hateful backsliding on me, he regardeth me as an enemy unto him;

۱۱ 11 پایهایم را در کنده می‌گذارد و همه راههایم را مراقبت می‌نماید.

He putteth my feet in the stocks, he watcheth all my paths.”

۱۲ 12 هان در این امر توصادق نیستی. من تو را جواب می‌دهم، زیرا خدااز انسان بزرگتر است.

Behold, In this thou art not just: I will answer thee; for God is far greater than a mortal.

۱۳ 13 چرا با او معارضه می‌نمایی، از این جهت که از همه اعمال خوداطلاع نمی دهد؟

Why dost thou contend against him? for with all his words will he not give an answer.

۱۴ 14 زیرا خدا یک دفعه تکلم می‌کند، بلکه دو دفعه و انسان ملاحظه نمی نماید.

For God speaketh once, yea twice: [yet man] regardeth it not.

۱۵ 15 در خواب، در رویای شب، چون خواب سنگین بر انسان مستولی می‌شود، حینی که دربستر خود در خواب می‌باشد.

In a dream, in a vision of the night, when deep sleep falleth upon men, in slumbers upon the couch:

۱۶ 16 آنگاه گوشهای انسان را می‌گشاید و تادیب ایشان را ختم می‌سازد.

Then doth he lay open the ear of men, and sealeth it with their warning;

۱۷ 17 تا انسان را از اعمالش برگرداند وتکبر را از مردمان بپوشاند.

To remove the son of earth [from his intended] deed and he covereth up pride from man;

۱۸ 18 جان او را از حفره نگاه می‌دارد و حیات او را از هلاکت شمشیر.

He withholdeth his soul from the pit, and his life from passing away by the sword.

۱۹ 19 بادرد در بستر خود سرزنش می‌یابد، و اضطراب دایمی در استخوانهای وی است.

And so is he admonished by pain upon his couch, and all his bones with violent [aches].

۲۰ 20 پس جان اونان را مکروه می‌دارد و نفس او خوراک لطیف را.

So that his inclination abhorreth bread, and his soul, the most agreeable food.

۲۱ 21 گوشت او چنان فرسوده شد که دیده نمی شودو استخوانهای وی که دیده نمی شد برهنه گردیده است.

His flesh is consumed away, that it cannot be seen, and his bones that were not seen stick out.

۲۲ 22 جان او به حفره نزدیک می‌شود و حیات او به هلاک کنندگان.

Yea, his soul draweth near unto the pit, and his life to those that slay.

۲۳ 23 «اگر برای وی یکی به منزله هزار فرشته یامتوسطی باشد، تا آنچه را که برای انسان راست است به وی اعلان نماید،

If there be now about him one single angel, as defender, one out of a thousand, to tell for man his uprightness:

۲۴ 24 آنگاه بر او ترحم نموده، خواهد گفت: او را از فرو رفتن به هاویه برهان، من کفاره‌ای پیدا نموده‌ام.

Then is he gracious unto him, and saith, Release him from going down to the pit, I have found an atonement.

۲۵ 25 گوشت او ازگوشت طفل لطیف تر خواهد شد. و به ایام جوانی خود خواهد برگشت.

His flesh becometh full again as in youth: he returneth to the days of his boyhood.

۲۶ 26 نزد خدا دعا کرده، او رامستجاب خواهد فرمود، و روی او را با شادمانی خواهد دید. و عدالت انسان را به او رد خواهدنمود.

He will offer his entreaty unto God, and he will receive him in favor, that he may see his face with joy: so doth He recompense unto the mortal his righteousness.

۲۷ 27 پس در میان مردمان سرود خوانده، خواهد گفت: گناه کردم و راستی را منحرف ساختم، و مکافات آن به من نرسید.

He then should assemble men around, and say, “I had sinned, and perverted what is right, yet have I not received a like return.”

۲۸ 28 نفس مرا ازفرورفتن به هاویه فدیه داد، و جان من، نور رامشاهده می‌کند.

Thus he redeemeth his soul from passing into the pit, and his life will look joyously on the light.

۲۹ 29 اینک همه این چیزها را خدابه عمل می‌آورد، دو دفعه و سه دفعه با انسان.

Lo, all these things doth God two or three times with man;

۳۰ 30 تا جان او را از هلاکت برگرداند و او را از نورزندگان، منور سازد.

To bring back his soul from the pit, that she may shine in the light of life.

۳۱ 31 ‌ای ایوب متوجه شده، مرااستماع نما، و خاموش باش تا من سخن رانم.

Listen well, O Job, hearken unto me: keep silence, and I will truly speak.

۳۲ 32 اگر سخنی داری به من جواب بده، متکلم شوزیرا می‌خواهم تو را مبری سازم.

If thou hast any words, answer me: speak, for I wish to justify thee.

۳۳ 33 و اگر نه، تومرا بشنو. خاموش باش تا حکمت را به تو تعلیم دهم.»

If not, hearken thou unto me: keep silence, and I will teach thee wisdom.