ایّوب 31

۱ 1 «با چشمان خود عهد بسته‌ام، پس چگونه بر دوشیزه‌ای نظر افکنم؟

Fiz concerto com os meus olhos: como pois atentaria numa virgem?

۲ 2 زیراقسمت خدا از اعلی چیست؟ و نصیب قادرمطلق، از اعلی علیین؟

Porque qual seria a parte de Deus de cima? ou a herança do Todo-poderoso para mim desde as alturas?

۳ 3 آیا آن برای شریران هلاکت نیست؟ و به جهت عاملان بدی مصیبت نی؟

Porventura não é a perdição para o perverso, o desastre para os que obram iniquidade?

۴ 4 آیا او راههای مرا نمی بیند؟ و جمیع قدمهایم را نمی شمارد؟

Ou não vê ele os meus caminhos, e não conta todos os meus passos?

۵ 5 اگر با دروغ راه می‌رفتم یا پایهایم با فریب می‌شتابید،

Se andei com vaidade, e se o meu pé se apressou para o engano

۶ 6 مرا به میزان عدالت بسنجد، تا خدا کاملیت مرا بداند.

(Pese-me em balanças fieis, e saberá Deus a minha sinceridade),

۷ 7 اگرقدمهایم از طریق آواره گردیده، و قلبم در‌پی چشمانم رفته، و لکه‌ای به‌دستهایم چسبیده باشد،

Se os meus passos se desviavam do caminho, e se o meu coração segue os meus olhos, e se às minhas mãos se apegou coisa alguma,

۸ 8 پس من کشت کنم و دیگری بخورد، ومحصول من از ریشه‌کنده شود.

Então semeie eu e outro coma, e seja a minha descendência arrancada até à raiz.

۹ 9 اگر قلبم به زنی فریفته شده، یا نزد در همسایه خود در کمین نشسته باشم،

Se o meu coração se deixou seduzir por uma mulher, ou se eu armei traições à porta do meu próximo,

۱۰ 10 پس زن من برای شخصی دیگرآسیا کند، و دیگران بر او خم شوند.

Então moa minha mulher para outro, e outros se encurvem sobre ela.

۱۱ 11 زیرا که آن قباحت می‌بود و تقصیری سزاوار حکم داوران.

Porque é uma infâmia, e é delito pertencente aos juízes.

۱۲ 12 چونکه این آتشی می‌بود که تا ابدون می‌سوزانید، و تمامی محصول مرا از ریشه می‌کند.

Porque fogo é que consomem até à perdição, e desarreigaria toda a minha renda.

۱۳ 13 اگر دعوی بنده و کنیز خود را ردمی کردم، هنگامی که بر من مدعی می‌شدند.

Se desprezei o direito do meu servo ou da minha serva, quando eles contendiam comigo,

۱۴ 14 پس چون خدا به ضد من برخیزد چه خواهم کرد؟ و هنگامی که تفتیش نماید به او چه جواب خواهم داد؟

Então que faria eu quando Deus se levantasse? e, inquirindo a causa, que lhe responderia?

۱۵ 15 آیا آن کس که مرا در رحم آفریداو را نیز نیافرید؟ و آیا کس واحد، ما را در رحم نسرشت؟

Aquele que me fez no ventre não o fez também a ele? ou não nos formou do mesmo modo na madre?

۱۶ 16 «اگر مراد مسکینان را از ایشان منع نموده باشم، و چشمان بیوه‌زنان را تار گردانیده،

Se retive o que os pobres desejavam, ou fiz desfalecer os olhos da viúva,

۱۷ 17 اگرلقمه خود را به تنهایی خورده باشم، و یتیم از آن تناول ننموده،

Ou só comi o meu bocado, e o órfão não comeu dele

۱۸ 18 و حال آنکه او از جوانیم با من مثل پدر پرورش می‌یافت، و از بطن مادرم بیوه‌زن را رهبری می‌نمودم.

(Porque desde a minha mocidade cresceu comigo como com seu pai, e o guiei desde o ventre de minha mãe),

۱۹ 19 اگر کسی را از برهنگی هلاک دیده باشم، و مسکین را بدون پوشش،

Se a alguém vi perecer por falta de vestido, e ao necessitado por não ter coberta,

۲۰ 20 اگر کمرهای او مرا برکت نداده باشد، و از پشم گوسفندان من گرم نشده،

Se os seus lombos me não abençoaram, se ele não se aquentava com as peles dos meus cordeiros,

۲۱ 21 اگر دست خود را بر یتیم بلند کرده باشم، هنگامی که اعانت خود را دردروازه می‌دیدم،

Se eu levantei a minha mão contra o órfão, porquanto na porta via a minha ajuda,

۲۲ 22 پس بازوی من از کتفم بیفتد، و ساعدم از قلم آن شکسته شود.

Então caia do ombro a minha espadoa, e quebre-se o meu braço do osso.

۲۳ 23 زیرا که هلاکت از خدا برای من ترس می‌بود و به‌سبب کبریایی او توانایی نداشتم.

Porque o castigo de Deus era para mim um assombro, e eu não podia suportar a sua alteza.

۲۴ 24 اگر طلا را امیدخود می‌ساختم و به زر خالص می‌گفتم تو اعتمادمن هستی،

Se no ouro pus a minha esperança, ou disse ao ouro fino: Tu és a minha confiança;

۲۵ 25 اگر از فراوانی دولت خویش شادی می‌نمودم، و از اینکه دست من بسیار کسب نموده بود،

Se me alegrei de que era muita a minha fazenda, e de que a minha mão tinha alcançado muito;

۲۶ 26 اگر چون آفتاب می‌تابید بر آن نظرمی کردم و بر ماه، هنگامی که با درخشندگی سیرمی کرد.

Se olhei para o sol, quando resplandecia, ou para a lua, caminhando gloriosa,

۲۷ 27 و دل من خفیه فریفته می‌شد و دهانم دستم را می‌بوسید.

E o meu coração se deixou enganar em oculto, e a minha boca beijou a minha mão,

۲۸ 28 این نیز گناهی مستوجب قصاص می‌بود زیرا خدای متعال را منکرمی شدم.

Também isto seria delito pertencente ao juiz: pois assim negaria a Deus que está em cima.

۲۹ 29 اگر از مصیبت دشمن خود شادی می‌کردم یا حینی که بلا به او عارض می‌شد وجدمی نمودم،

Se me alegrei da desgraça do que me tem ódio, e se eu exultei quando mal o achou

۳۰ 30 و حال آنکه زبان خود را از گناه ورزیدن بازداشته، بر جان او لعنت را سوال ننمودم.

(também não deixei pecar o meu paladar, desejando a sua morte com maldição),

۳۱ 31 اگر اهل خیمه من نمی گفتند: کیست که از گوشت او سیر نشده باشد،

Se a gente da minha tenda não disse: Ah, quem nos desse da sua carne! nunca nos fartariamos dela:

۳۲ 32 غریب درکوچه شب را به‌سر نمی برد و در خود را به روی مسافر می‌گشودم.

O estrangeiro não passava a noite na rua; as minhas portas abria ao viandante.

۳۳ 33 اگر مثل آدم، تقصیر خود رامی پوشانیدم و عصیان خویش را در سینه خودمخفی می‌ساختم،

Se, como Adão, encobri as minhas transgressões, ocultando o meu delito no meu seio;

۳۴ 34 از این جهت که از انبوه کثیرمی ترسیدم و اهانت قبایل مرا هراسان می‌ساخت، پس ساکت مانده، از در خود بیرون نمی رفتم.

Porque eu temia a grande multidão, e o desprezo das famílias me apavoraria, e eu me calaria, e não sairia da porta.

۳۵ 35 کاش کسی بود که مرا می‌شنید، اینک امضای من حاضر است. پس قادر مطلق مرا جواب دهد. و اینک کتابتی که مدعی من نوشته است.

Ah quem me dera um que me ouvisse! eis que o meu intento é que o Todo-poderoso me responda, e que o meu adversário escreva um livro.

۳۶ 36 یقین که آن را بر دوش خود برمی داشتم و مثل تاج برخود می‌بستم.

Por certo que o levaria sobre o meu ombro, sobre mim o ataria por coroa.

۳۷ 37 شماره قدمهای خود را برای اوبیان می‌کردم و مثل امیری به او تقرب می‌جستم.

O número dos meus passos lhe mostraria: como príncipe me chegaria a ele.

۳۸ 38 اگر زمین من بر من فریاد می‌کرد و مرزهایش با هم گریه می‌کردند،

Se a minha terra clamar contra mim, e se os seus regos juntamente chorarem,

۳۹ 39 اگر محصولاتش را بدون قیمت می‌خوردم و جان مالکانش را تلف می‌نمودم،

Se comi a sua novidade sem dinheiro, e sufoquei a alma dos seus donos,

۴۰ 40 پس خارها به عوض گندم وکرکاس به عوض جو بروید.» سخنان ایوب تمام شد.

Por trigo me produza cardos, e por cevada joio. Acabaram-se as palavras de Job.