ایّوب 3
| و بعد از آن ایوب دهان خود را باز کرده، روز خود را نفرین کرد. | ۱ 1 |
Après cela, Job ouvrit la bouche et maudit le jour de sa naissance.
| و ایوب متکلم شده، گفت: | ۲ 2 |
Et, prenant la parole, Job dit:
| «روزی که در آن متولد شدم، هلاک شود و شبی که گفتند مردی در رحم قرار گرفت، | ۳ 3 |
Périsse le jour où je suis né, et la nuit qui a dit: Un homme est conçu!
| آن روز تاریکی شود. و خدا از بالا بر آن اعتنانکند و روشنایی بر او نتابد. | ۴ 4 |
Que ce jour soit ténèbres, que Dieu ne s'en enquière pas d'en haut, qu'aucune lumière ne brille sur lui!
| تاریکی و سایه موت، آن را به تصرف آورند. ابر بر آن ساکن شود. کسوفات روز آن را بترساند. | ۵ 5 |
Que les ténèbres et l'ombre de la mort le reprennent, qu'une sombre nuée demeure sur lui, qu'une éclipse le remplisse d'horreur!
| و آن شب را ظلمت غلیظ فرو‌گیرد و در میان روزهای سال شادی نکند، و به شماره ماهها داخل نشود. | ۶ 6 |
Que l'obscurité s'empare de cette nuit, qu'elle ne se réjouisse pas au milieu des jours de l'année, qu'elle n'entre pas dans le compte des mois!
| اینک آن شب نازاد باشد. و آواز شادمانی در آن شنیده نشود. | ۷ 7 |
Voici, que cette nuit soit stérile, et qu'aucun cri de joie n'y survienne!
| لعنت کنندگان روز، آن را نفرین نمایند، که در برانگیزانیدن لویاتان ماهر می‌باشند. | ۸ 8 |
Qu'ils la maudissent ceux qui maudissent les jours, ceux qui sont habiles à faire lever Léviathan!
| ستارگان شفق آن، تاریک گردد و انتظار نوربکشد و نباشد، و مژگان سحر را نبیند، | ۹ 9 |
Que les étoiles de son crépuscule soient obscurcies, qu'elle attende la lumière et qu'il n'y en ait point, et qu'elle ne voie pas les paupières de l'aurore!
| چونکه درهای رحم مادرم را نبست، و مشقت را ازچشمانم مستور نساخت. | ۱۰ 10 |
Parce qu'elle n'a pas fermé le sein qui me porta, et n'a point caché la douleur à mes yeux!
| «چرا از رحم مادرم نمردم؟ و چون از شکم بیرون آمدم چرا جان ندادم؟ | ۱۱ 11 |
Que ne suis-je mort dès le sein de ma mère? Au sortir de ses flancs, que n'ai-je expiré?
| چرا زانوها مراقبول کردند، و پستانها تا مکیدم؟ | ۱۲ 12 |
Pourquoi des genoux se sont-ils présentés à moi, et pourquoi des mamelles pour être sucées?
| زیرا تا بحال می‌خوابیدم و آرام می‌شدم. در خواب می‌بودم واستراحت می‌یافتم. | ۱۳ 13 |
Car, maintenant, je serais couché et tranquille, je dormirais, je serais en repos,
| با پادشاهان و مشیران جهان، که خرابه‌ها برای خویشتن بنا نمودند، | ۱۴ 14 |
Avec les rois et les arbitres de la terre, qui se bâtissent des mausolées,
| یابا سروران که طلا داشتند، و خانه های خود را ازنقره پر ساختند. | ۱۵ 15 |
Avec les princes qui ont de l'or, qui remplissent d'argent leurs maisons.
| یا مثل سقط پنهان شده نیست می‌بودم، مثل بچه هایی که روشنایی را ندیدند. | ۱۶ 16 |
Ou bien, comme l'avorton caché, je n'existerais pas; comme les petits enfants qui n'ont pas vu la lumière.
| در آنجا شریران از شورش باز می‌ایستند، و درآنجا خستگان می‌آرامند، | ۱۷ 17 |
Là, les méchants ne tourmentent plus personne, et là se reposent les hommes fatigués;
| در آنجا اسیران دراطمینان با هم ساکنند، و آواز کارگذاران رانمی شنوند. | ۱۸ 18 |
Avec eux, les captifs sont tranquilles: ils n'entendent plus la voix de l'exacteur.
| کوچک و بزرگ در آنجا یک‌اند. وغلام از آقایش آزاد است. | ۱۹ 19 |
Là, le petit et le grand sont ensemble, et l'esclave est délivré de son maître.
| چرا روشنی به مستمند داده شود؟ و زندگی به تلخ جانان؟ | ۲۰ 20 |
Pourquoi donne-t-on la lumière au malheureux, et la vie à ceux dont l'âme est pleine d'amertume?
| که انتظار موت را می‌کشند و یافت نمی شود، و برای آن حفره می‌زنند بیشتر از گنجها. | ۲۱ 21 |
Qui attendent la mort, et elle ne vient point, qui la recherchent plus qu'un trésor,
| که شادی وابتهاج می‌نمایند و مسرور می‌شوند چون قبر رامی یابند؟ | ۲۲ 22 |
Qui seraient contents jusqu'à l'allégresse et ravis de joie, s'ils trouvaient le tombeau?
| چرا نور داده می‌شود به کسی‌که راهش مستور است، که خدا اطرافش را مستورساخته است؟ | ۲۳ 23 |
A l'homme qui ne connaît pas sa voie et que Dieu cerne de tous côtés?
| زیرا که ناله من، پیش از خوراکم می‌آید و نعره من، مثل آب ریخته می‌شود، | ۲۴ 24 |
Car je soupire au lieu de manger, et mes cris se répandent comme l'eau.
| زیرا ترسی که از آن می‌ترسیدم، بر من واقع شد. و آنچه از آن بیم داشتم بر من رسید. | ۲۵ 25 |
Ce que je crains m'arrive, et ce que j'appréhende vient sur moi.
| مطمئن و آرام نبودم و راحت نداشتم وپریشانی بر من آمد.» | ۲۶ 26 |
Je n'ai ni paix, ni tranquillité, ni repos! Le tourment est venu!
