ایّوب 29

۱ 1 و ایوب باز مثل خود را آورده، گفت:

Et Job, ajoutant à ce qui précède, dit:

۲ 2 «کاش که من مثل ماههای پیش می‌بودم و مثل روزهایی که خدا مرا در آنها نگاه می‌داشت.

Qui me rendra les jours d'autrefois, le temps où Dieu prenait de soin de me garder?

۳ 3 هنگامی که چراغ او بر سر من می‌تابید، و با نور او به تاریکی راه می‌رفتم.

Alors sa lampe brillait sur ma tête: alors avec sa lumière je ne craignais pas de marcher dans les ténèbres.

۴ 4 چنانکه در روزهای کامرانی خود می‌بودم، هنگامی که سر خدا بر خیمه من می‌ماند.

Alors je foulais de mes pieds la voie; alors Dieu veillait sur ma maison.

۵ 5 وقتی که قادر مطلق هنوز با من می‌بود، و فرزندانم به اطراف من می‌بودند.

Alors je m'asseyais à l'ombre de mes arbres, et mes enfants étaient autour de moi.

۶ 6 حینی که قدمهای خود را باکره می‌شستم و صخره، نهرهای روغن را برای من می ریخت.

Alors mes sentiers ruisselaient de beurre et mes collines de lait.

۷ 7 چون به دروازه شهر بیرون می‌رفتم وکرسی خود را در چهار سوق حاضر می‌ساختم.

Alors j'entrais dès l'aurore en la ville, et un siège m'était réservé sur les places.

۸ 8 جوانان مرا دیده، خود را مخفی می‌ساختند، وپیران برخاسته، می‌ایستادند.

Les jeunes gens à mon aspect se voilaient; et les anciens restaient debout.

۹ 9 سروران از سخن‌گفتن بازمی ایستادند، و دست به دهان خودمی گذاشتند.

Les forts cessaient de parler; ils se mettaient un doigt sur la bouche.

۱۰ 10 آواز شریفان ساکت می‌شد وزبان به کام ایشان می‌چسبید.

Attentifs à mes discours, ils me déclaraient heureux, après quoi leur langue était collée à leur gosier.

۱۱ 11 زیرا گوشی که مرا می‌شنید، مرا خوشحال می‌خواند و چشمی که مرا می‌دید، برایم شهادت می‌داد.

L'oreille m'avait ouï et l'on me proclamait heureux; l'œil m'avait vu et l'on s'inclinait.

۱۲ 12 زیرافقیری که استغاثه می‌کرد او را می‌رهانیدم، ویتیمی که نیز معاون نداشت.

Car j'avais délivré le pauvre des mains du riche; j'avais protégé l'orphelin qui manquait d'appui.

۱۳ 13 برکت شخصی که در هلاکت بود، به من می‌رسید و دل بیوه‌زن راخوش می‌ساختم.

La bénédiction de l'abandonné s'adressait à moi; la bouche de la veuve aussi me bénissait.

۱۴ 14 عدالت را پوشیدم و مراملبس ساخت، و انصاف من مثل ردا و تاج بود.

Je m'étais revêtu de justice; je m'étais enveloppé d'équité comme d'un manteau double.

۱۵ 15 من به جهت کوران چشم بودم، و به جهت لنگان پای.

J'étais l'œil de l'aveugle et le pied du boiteux.

۱۶ 16 برای مسکینان پدر بودم، و دعوایی را که نمی دانستم، تفحص می‌کردم.

J'étais le père des faibles; j'étudiais des causes que je ne connaissais pas.

۱۷ 17 دندانهای آسیای شریر را می‌شکستم و شکار را ازدندانهایش می‌ربودم.

Aussi j'ai brisé les mâchoires de l'injuste; j'ai arraché de ses dents la proie qu'il avait saisie.

۱۸ 18 «و می‌گفتم، در آشیانه خود جان خواهم سپرد و ایام خویش را مثل عنقا طویل خواهم ساخت.

Et j'ai dit: Mon âge se prolongera comme celui du palmier; ma vie sera de longue durée.

۱۹ 19 ریشه من به سوی آبها کشیده خواهدگشت، و شبنم بر شاخه هایم ساکن خواهد شد.

La racine se montrera hors de l'eau, et la rosée passera la nuit dans ma moisson.

۲۰ 20 جلال من در من تازه خواهد شد، و کمانم دردستم نو خواهد ماند.

Ma gloire est pour moi chose vaine, et elle marche mon arc à la main.

۲۱ 21 مرا می‌شنیدند و انتظارمی کشیدند، و برای مشورت من ساکت می‌ماندند.

A peine m'avait-on entendu que l'on s'attachait à moi; on gardait le silence en recueillant mes conseils.

۲۲ 22 بعد از کلام من دیگر سخن نمی گفتند و قول من بر ایشان فرو می‌چکید.

Nul n'ajoutait à mes discours, et les hommes étaient pleins de joie que je leur avais parlé.

۲۳ 23 و برای من مثل باران انتظار می‌کشیدند و دهان خویش را مثل باران آخرین باز می‌کردند.

Comme la terre altérée reçoit la pluie, de même ils recevaient mes paroles.

۲۴ 24 اگر بر ایشان می‌خندیدم باور نمی کردند، و نور چهره مرا تاریک نمی ساختند.

Lorsque je riais avec eux, ils n'y pouvaient croire, et l'éclat de mon visage n'en était pas amoindri.

۲۵ 25 راه را برای ایشان اختیار کرده، به ریاست می‌نشستم، و در میان لشکر، مثل پادشاه ساکن می‌بودم، و مثل کسی‌که نوحه‌گران را تسلی می‌بخشد.

Je leur avais indiqué la voie, ils m'avaient institué leur chef, et ma demeure semblait celle d'un roi entouré de gardes ou d'un consolateur des affligés.