ایّوب 28

۱ 1 «یقین برای نقره معدنی است، و به جهت طلا جایی است که آن را قال می‌گذارند.

“Surely there is a source for silver, And a place for the gold they refine;

۲ 2 آهن از خاک گرفته می‌شود و مس ازسنگ گداخته می‌گردد.

Iron is taken from the dust, And bronze [from] the firm stone.

۳ 3 مردم برای تاریکی حدمی گذارند و تا نهایت تمام تفحص می‌نمایند، تابه سنگهای ظلمت غلیظ و سایه موت.

He has set an end to darkness, And he is searching to all perfection, A stone of darkness and death-shade.

۴ 4 کانی دور از ساکنان زمین می‌کنند، از راه گذریان فراموش می‌شوند و دور از مردمان آویخته شده، به هر طرف متحرک می‌گردند.

A stream has broken out from a sojourner, Those forgotten of the foot, They were low, they wandered from man.

۵ 5 از زمین نان بیرون می‌آید، و ژرفیهایش مثل آتش سرنگون می‌شود.

The earth! Bread comes forth from it, And its under-part is turned like fire.

۶ 6 سنگهایش مکان یاقوت کبود است. وشمشهای طلا دارد.

A place of the sapphire [are] its stones, And it has dust of gold.

۷ 7 آن راه را هیچ مرغ شکاری نمی داند، و چشم شاهین آن را ندیده است،

A path—a ravenous bird has not known it, Nor has an eye of the falcon scorched it,

۸ 8 وجانوران درنده بر آن قدم نزده‌اند، و شیر غران برآن گذر نکرده.

Nor have the sons of pride trodden it, The fierce lion has not passed over it.

۹ 9 دست خود را به سنگ خارا درازمی کنند، و کوهها را از بیخ برمی کنند.

He sent forth his hand against the flint, He overturned mountains from the root.

۱۰ 10 نهرها ازصخره‌ها می‌کنند و چشم ایشان هر چیز نفیس رامی بیند.

Among rocks, he has cleaved brooks, And his eye has seen every precious thing.

۱۱ 11 نهرها را از تراوش می‌بندند وچیزهای پنهان شده را به روشنایی بیرون می‌آورند.

He has bound overflowing rivers, And the hidden thing brings out [to] light.

۱۲ 12 اما حکمت از کجا پیدا می‌شود؟ وجای فطانت کجا است؟

And the wisdom—from where is it found? And where [is] this, the place of understanding?

۱۳ 13 انسان قیمت آن رانمی داند و در زمین زندگان پیدا نمی شود.

Man has not known its arrangement, Nor is it found in the land of the living.

۱۴ 14 لجه می‌گوید که در من نیست، و دریا می‌گوید که نزدمن نمی باشد.

The deep has said, It [is] not in me, And the sea has said, It is not with me.

۱۵ 15 زر خالص به عوضش داده نمی شود و نقره برای قیمتش سنجیده نمی گردد.

Gold is not given for it, Nor is silver weighed—its price.

۱۶ 16 به زر خالص اوفیر آن را قیمت نتوان کرد، و نه به جزع گرانبها و یاقوت کبود.

It is not valued with pure gold of Ophir, With precious onyx and sapphire,

۱۷ 17 با طلا و آبگینه آن را برابر نتوان کرد، و زیورهای طلای خالص بدل آن نمی شود.

Gold and crystal do not equal it, Nor [is] its exchange a vessel of fine gold.

۱۸ 18 مرجان و بلور مذکورنمی شود و قیمت حکمت از لعل گرانتر است.

Corals and pearl are not remembered, The acquisition of wisdom [is] above rubies.

۱۹ 19 زبرجد حبش با آن مساوی نمی شود و به زرخالص سنجیده نمی گردد.

The topaz of Cush does not equal it, It is not valued with pure gold.

۲۰ 20 پس حکمت ازکجا می‌آید؟ و مکان فطانت کجا است؟

And the wisdom—from where does it come? And where [is] this, the place of understanding?

۲۱ 21 ازچشم تمامی زندگان پنهان است، و از مرغان هوامخفی می‌باشد.

It has been hid from the eyes of all living. And from the bird of the heavens It has been hidden.

۲۲ 22 ابدون و موت می‌گویند که آوازه آن را به گوش خود شنیده‌ایم.

Destruction and death have said: With our ears we have heard its fame.

۲۳ 23 خدا راه آن را درک می‌کند و او مکانش را می‌داند.

God has understood its way, And He has known its place.

۲۴ 24 زیراکه او تا کرانه های زمین می‌نگرد و آنچه را که زیرتمامی آسمان است می‌بیند.

For He looks to the ends of the earth, He sees under the whole heavens,

۲۵ 25 تا وزن از برای بادقرار دهد، و آبها را به میزان بپیماید.

To make a weight for the wind, And He meted out the waters in measure.

۲۶ 26 هنگامی که قانونی برای باران قرار داد، و راهی برای سهام رعد،

In His making for the rain a limit, And a way for the brightness of the voices,

۲۷ 27 آنگاه آن را دید و آن را بیان کرد. آن رامهیا ساخت و هم تفتیشش نمود.

Then He has seen and declares it, He has prepared it, and also searched it out,

۲۸ 28 و به انسان گفت: اینک ترس خداوند حکمت است، و ازبدی اجتناب نمودن، فطانت می‌باشد.»

And He says to man: Behold, fear of the Lord, that [is] wisdom, And to turn from evil [is] understanding.”