< ایّوب 26 >

پس ایوب در جواب گفت: ۱ 1
Forsothe Joob answeride, and seide, Whos helpere art thou?
«شخص بی‌قوت را چگونه اعانت کردی؟ و بازوی ناتوان را چگونه نجات دادی؟ ۲ 2
whether `of the feble, and susteyneste the arm of hym, which is not strong?
شخص بی‌حکمت را چه نصیحت نمودی؟ وحقیقت امر را به فراوانی اعلام کردی! ۳ 3
To whom hast thou youe counsel? In hap to hym that hath not wisdom; and thou hast schewid ful myche prudence.
برای که سخنان را بیان کردی؟ و نفخه کیست که از توصادر شد؟ ۴ 4
Ether whom woldist thou teche? whether not hym, that made brething?
ارواح مردگان می‌لرزند، زیر آبها وساکنان آنها. ۵ 5
Lo! giauntis weilen vnder watris, and thei that dwellen with hem.
هاویه به حضور او عریان است، وابدون را ستری نیست. (Sheol h7585) ۶ 6
Helle is nakid bifor hym, and noon hilyng is to perdicioun. (Sheol h7585)
شمال را بر جو پهن می‌کند، و زمین را بر نیستی آویزان می‌سازد. ۷ 7
Which God stretchith forth the north on voide thing, and hangith the erthe on nouyt.
آبها را در ابرهای خود می‌بندد، پس ابر، زیرآنها چاک نمی شود. ۸ 8
`Which God byndith watris in her cloudis, that tho breke not out togidere dounward.
روی تخت خود رامحجوب می‌سازد و ابرهای خویش را پیش آن می‌گستراند. ۹ 9
`Whych God holdith the cheer of his seete, and spredith abrood theron his cloude.
به اطراف سطح آبها حد می‌گذاردتا کران روشنایی و تاریکی. ۱۰ 10
He hath cumpassid a terme to watris, til that liyt and derknessis be endid.
ستونهای آسمان متزلزل می‌شود و از عتاب او حیران می‌ماند. ۱۱ 11
The pilers of heuene tremblen, and dreden at his wille.
به قوت خود دریا را به تلاطم می‌آورد، و به فهم خویش رهب را خرد می‌کند. ۱۲ 12
In the strengthe of hym the sees weren gaderid togidere sudeynly, and his prudence smoot the proude.
به روح اوآسمانها زینت داده شد، و دست او مار تیز رو راسفت. ۱۳ 13
His spiryt ournede heuenes, and the crokid serpent was led out bi his hond, ledynge out as a mydwijf ledith out a child.
اینک اینها حواشی طریق های او است. و چه آواز آهسته‌ای درباره او می‌شنویم، لکن رعد جبروت او را کیست که بفهمد؟» ۱۴ 14
Lo! these thingis ben seid in partie of `hise weyes; and whanne we han herd vnnethis a litil drope of his word, who may se the thundur of his greetnesse?

< ایّوب 26 >