ایّوب 23

۱ 1 پس ایوب در جواب گفت:

А Иов в отговор рече:

۲ 2 «امروز نیز شکایت من تلخ است، وضرب من از ناله من سنگینتر.

И днес оплакването ми е горчиво; Ръката ми е по-тежка от въздишането ми.

۳ 3 کاش می‌دانستم که او را کجا یابم، تا آنکه نزد کرسی او بیایم.

Ах, да бих знаел где да Го намеря! Отишъл бих до престола Му,

۴ 4 آنگاه دعوی خود را به حضور وی ترتیب می‌دادم، ودهان خود را از حجت‌ها پر می‌ساختم.

Изложил бих делото си пред Него, И напълнил бих устата си с доводи,

۵ 5 سخنانی را که در جواب من می‌گفت می‌دانستم، و آنچه راکه به من می‌گفت می‌فهمیدم.

Узнал бих думите, които Той би ми отговорил, И разбрал бих какво щеше да ми рече.

۶ 6 آیا به عظمت قوت خود با من مخاصمه می‌نمود؟ حاشا! بلکه به من التفات می‌کرد.

Щеше ли Той да се препира с мене с голямата Си сила? Не! щеше само да внимава в мен.

۷ 7 آنگاه مرد راست با اومحاجه می‌نمود و از داور خود تا به ابد نجات می‌یافتم.

Тогава би станало явно, че един праведник разисква с Него; И така аз бих се освободил за винаги от Съдията си.

۸ 8 اینک به طرف مشرق می‌روم و اویافت نمی شود و به طرف مغرب و او را نمی بینم.

Обаче, ето, отивам напред, но няма Го, И назад, но не го виждам,

۹ 9 به طرف شمال جایی که او عمل می‌کند، و او رامشاهده نمی کنم. و او خود را به طرف جنوب می‌پوشاند و او را نمی بینم،

Наляво, гдето работи, но не мога да Го видя; Крие се надясно, и Го не виждам.

۱۰ 10 زیرا او طریقی راکه می‌روم می‌داند و چون مرا می‌آزماید، مثل طلابیرون می‌آیم.

Знае, обаче, пътя ми; когато ме изпита, Ще изляза като злато.

۱۱ 11 پایم اثر اقدام او را گرفته است وطریق او را نگاه داشته، از آن تجاوز نمی کنم.

Ногата ми се е държала здраво в Неговите стъпки; Опазил съм пътя Му без да се отклоня;

۱۲ 12 از فرمان لبهای وی برنگشتم و سخنان دهان اورا زیاده از رزق خود ذخیره کردم.

От заповедите на устните Му не съм се оттеглил назад; Съхранил съм думите на устата Му повече от нужната си храна.

۱۳ 13 لیکن اوواحد است و کیست که او را برگرداند؟ و آنچه دل او می‌خواهد، به عمل می‌آورد.

Но Той е на един ум, и кой може да Го отвърне? И каквото желае душата Му, това прави.

۱۴ 14 زیرا آنچه را که بر من مقدر شده است بجا می‌آورد، و چیزهای بسیار مثل این نزد وی است.

Защото върши това, което е определено за мене; И много такива неща има у Него.

۱۵ 15 از این جهت ازحضور او هراسان هستم، و چون تفکر می‌نمایم از او می‌ترسم،

Затова, смущавам се в присъствието Му; Когато размишлявам треперя от Него.

۱۶ 16 زیرا خدا دل مرا ضعیف کرده است، و قادرمطلق مرا هراسان گردانیده.

Защото сам Бог е разслабил сърцето ми, И Всемогъщият ме е смутил;

۱۷ 17 چونکه پیش از تاریکی منقطع نشدم، و ظلمت غلیظ را از نزد من نپوشانید.

Тъй като не по причина на тъмнината се отсичат думите ми Нито по причина на мрака, който покрива лицето ми.