< ایّوب 22 >

پس الیفاز تیمانی در جواب گفت: ۱ 1
А Елифас Теманац одговори и рече:
«آیا مرد به خدا فایده برساند؟ البته مرد دانا برای خویشتن مفید است. ۲ 2
Може ли Богу бити човек користан? Сам је себи користан човек мудар.
آیا اگر توعادل باشی، برای قادر مطلق خوشی رخ می‌نماید؟ یا اگر طریق خود را راست سازی، او رافایده می‌شود؟ ۳ 3
Је ли Свемогућем радост, ако си праведан? Или Му је добит, ако ходиш без мане?
آیا به‌سبب ترس تو، تو را توبیخ می‌نماید؟ یا با تو به محاکمه داخل خواهد شد؟ ۴ 4
Хоће ли те карати и ићи на суд с тобом зато што те се боји?
آیا شرارت تو عظیم نیست و عصیان تو بی‌انتهانی، ۵ 5
Није ли злоћа твоја велика? И неправдама твојим има ли краја?
چونکه از برادران خود بی‌سبب گرو گرفتی و لباس برهنگان را کندی، ۶ 6
Јер си узимао залог од браће своје низашта, и свлачио си хаљине с голих.
به تشنگان آب ننوشانیدی، و از گرسنگان نان دریغ داشتی؟ ۷ 7
Уморног ниси напојио воде, и гладноме ниси дао хлеба.
امامرد جبار، زمین از آن او می‌باشد و مرد عالیجاه، در آن ساکن می‌شود. ۸ 8
Земља је била човека силног, и угледни је седео у њој.
بیوه‌زنان را تهی‌دست رد نمودی، و بازوهای یتیمان شکسته گردید. ۹ 9
Удовице си отпуштао празне, и мишице сиротама потирао си.
بنابراین دامها تو را احاطه می‌نماید و ترس، ناگهان تو را مضطرب می‌سازد. ۱۰ 10
Зато су око тебе замке, и страши те страх изненада.
یا تاریکی که آن را نمی بینی و سیلابها تو را می‌پوشاند. ۱۱ 11
И мрак је око тебе да не видиш, и поводањ покрива те.
آیاخدا مثل آسمانها بلند نیست؟ و سر ستارگان رابنگر چگونه عالی هستند. ۱۲ 12
Није ли Бог на висини небеској? Погледај горе звезде, како су високо.
و تو می‌گویی خداچه می‌داند و آیا از تاریکی غلیظ داوری تواندنمود؟ ۱۳ 13
Али ти кажеш: Шта зна Бог? Еда ли ће кроз таму судити?
ابرها ستر اوست پس نمی بیند، و بردایره افلاک می‌خرامد. ۱۴ 14
Облаци Га заклањају, те не види; хода по кругу небеском.
آیا طریق قدما را نشان کردی که مردمان شریر در آن سلوک نمودند، ۱۵ 15
Јеси ли запазио стари пут којим су ишли неправедници,
که قبل از زمان خود ربوده شدند، و اساس آنهامثل نهر ریخته شد ۱۶ 16
Који се искоренише пре времена и вода се разли по темељу њиховом?
که به خدا گفتند: از ما دورشو و قادر مطلق برای ما چه تواند کرد؟ ۱۷ 17
Говораху Богу: Иди од нас. Шта би им учинио Свемогући?
و حال آنگاه او خانه های ایشان را از چیزهای نیکو پرساخت. پس مشورت شریران از من دور شود. ۱۸ 18
А Он им је напунио куће добра. Али намера безбожничка далеко је од мене.
«عادلان چون آن را بینند، شادی خواهندنمود و بی‌گناهان بر ایشان استهزا خواهند کرد. ۱۹ 19
Видеће праведници и радоваће се, и безазлени подсмеваће им се.
آیا مقاومت کنندگان ما منقطع نشدند؟ و آتش بقیه ایشان را نسوزانید؟ ۲۰ 20
Да, још није уништено добро наше, а остатак је њихов прождрао огањ.
پس حال با او انس بگیر و سالم باش. و به این منوال نیکویی به توخواهد رسید. ۲۱ 21
Сложи се с Њим и помири се; тако ће ти бити добро.
تعلیم را از دهانش قبول نما، وکلمات او را در دل خود بنه. ۲۲ 22
Прими из уста Његових закон, и сложи речи Његове у срцу свом.
اگر به قادرمطلق بازگشت نمایی، بنا خواهی شد. و اگر شرارت رااز خیمه خود دور نمایی ۲۳ 23
Ако се вратиш к Свемогућем, опет ћеш се назидати, ако удаљиш од шатора својих безакоње,
و اگر گنج خود را درخاک و طلای اوفیر را در سنگهای نهرهابگذاری، ۲۴ 24
Тада ћеш метати по праху злато и офирско злато по камењу из потока.
آنگاه قادر مطلق گنج تو و نقره خالص برای تو خواهد بود، ۲۵ 25
И Свемогући биће ти злато и сребро и сила твоја.
زیرا در آنوقت ازقادر مطلق تلذذ خواهی یافت، و روی خود را به طرف خدا برخواهی افراشت. ۲۶ 26
Јер ћеш се тада радовати о Господу, и подигнућеш к Богу лице своје.
نزد او دعاخواهی کرد و او تو را اجابت خواهد نمود، و نذرهای خود را ادا خواهی ساخت. ۲۷ 27
Молићеш Му се, и услишиће те, и завете своје извршићеш.
امری راجزم خواهی نمود و برایت برقرار خواهد شد، وروشنایی بر راههایت خواهد تابید. ۲۸ 28
Шта год наумиш, излазиће ти; и на путевима твојим светлиће видело.
وقتی که ذلیل شوند، خواهی گفت: رفعت باشد، و فروتنان را نجات خواهد داد. ۲۹ 29
Кад други буду понижени, рећи ћеш: Да се подигну; и Бог ће избавити оног ко је оборених очију.
کسی را که بی‌گناه نباشدخواهد رهانید، و به پاکی دستهای تو رهانیده خواهد شد.» ۳۰ 30
Избавиће и оног који није без кривице; избавиће га чистотом руку твојих.

< ایّوب 22 >