پس الیفاز تیمانی در جواب گفت: | ۱ 1 |
آنگاه الیفاز تیمانی پاسخ داد: |
«آیا مرد به خدا فایده برساند؟ البته مرد دانا برای خویشتن مفید است. | ۲ 2 |
آیا از انسان فایدهای به خدا میرسد؟ حتی از خردمندترین انسانها نیز فایدهای به او نمیرسد! |
آیا اگر توعادل باشی، برای قادر مطلق خوشی رخ مینماید؟ یا اگر طریق خود را راست سازی، او رافایده میشود؟ | ۳ 3 |
اگر تو عادل و درستکار باشی آیا نفع آن به خدای قادرمطلق میرسد؟ |
آیا بهسبب ترس تو، تو را توبیخ مینماید؟ یا با تو به محاکمه داخل خواهد شد؟ | ۴ 4 |
اگر تو خداترس باشی آیا او تو را مجازات میکند؟ |
آیا شرارت تو عظیم نیست و عصیان تو بیانتهانی، | ۵ 5 |
هرگز! مجازات تو برای شرارت و گناهان بیشماری است که در زندگی مرتکب شدهای! |
چونکه از برادران خود بیسبب گرو گرفتی و لباس برهنگان را کندی، | ۶ 6 |
از دوستانت که به تو مقروض بودند تمام لباسهایشان را گرو گرفتی و تمام دارایی آنها را تصاحب کردی. |
به تشنگان آب ننوشانیدی، و از گرسنگان نان دریغ داشتی؟ | ۷ 7 |
به تشنگان آب ندادهای و شکم گرسنگان را سیر نکردهای، |
امامرد جبار، زمین از آن او میباشد و مرد عالیجاه، در آن ساکن میشود. | ۸ 8 |
هر چند تو آدم توانگر و ثروتمندی بودی و املاک زیادی داشتی. |
بیوهزنان را تهیدست رد نمودی، و بازوهای یتیمان شکسته گردید. | ۹ 9 |
بیوهزنان را دست خالی از پیش خود راندی و بازوی یتیمان را شکستی. |
بنابراین دامها تو را احاطه مینماید و ترس، ناگهان تو را مضطرب میسازد. | ۱۰ 10 |
برای همین است که اکنون دچار دامها و ترسهای غیرمنتظره شدهای و ظلمت و امواج وحشت، تو را فرا گرفتهاند. |
یا تاریکی که آن را نمی بینی و سیلابها تو را میپوشاند. | ۱۱ 11 |
آیاخدا مثل آسمانها بلند نیست؟ و سر ستارگان رابنگر چگونه عالی هستند. | ۱۲ 12 |
خدا بالاتر از آسمانها و بالاتر از بلندترین ستارگان است. |
و تو میگویی خداچه میداند و آیا از تاریکی غلیظ داوری تواندنمود؟ | ۱۳ 13 |
ولی تو میگویی: «خدا چگونه میتواند از پس ابرهای تیره، اعمال مرا مشاهده و داوری کند؟ |
ابرها ستر اوست پس نمی بیند، و بردایره افلاک میخرامد. | ۱۴ 14 |
ابرها او را احاطه کردهاند و او نمیتواند ما را ببیند. او در آن بالا، بر گنبد آسمان حرکت میکند.» |
آیا طریق قدما را نشان کردی که مردمان شریر در آن سلوک نمودند، | ۱۵ 15 |
آیا میخواهی به راهی بروی که گناهکاران در گذشته از آن پیروی کردهاند؟ |
که قبل از زمان خود ربوده شدند، و اساس آنهامثل نهر ریخته شد | ۱۶ 16 |
همچون کسانی که اساس زندگیشان فرو ریخت و نابهنگام مردند؟ |
که به خدا گفتند: از ما دورشو و قادر مطلق برای ما چه تواند کرد؟ | ۱۷ 17 |
زیرا به خدای قادر مطلق گفتند: «ای خدا از ما دور شو! تو چه کاری میتوانی برای ما انجام دهی؟» |
و حال آنگاه او خانه های ایشان را از چیزهای نیکو پرساخت. پس مشورت شریران از من دور شود. | ۱۸ 18 |
در حالی که خدا خانههایشان را سرشار از برکت ساخته بود. بنابراین من خود را از راههای شریران دور نگه خواهم داشت. |
«عادلان چون آن را بینند، شادی خواهندنمود و بیگناهان بر ایشان استهزا خواهند کرد. | ۱۹ 19 |
درستکاران و بیگناهان هلاکت شریران را میبینند و شاد شده، میخندند و میگویند: «دشمنان ما از بین رفتند و اموالشان در آتش سوخت.» |
آیا مقاومت کنندگان ما منقطع نشدند؟ و آتش بقیه ایشان را نسوزانید؟ | ۲۰ 20 |
پس حال با او انس بگیر و سالم باش. و به این منوال نیکویی به توخواهد رسید. | ۲۱ 21 |
ای ایوب، از مخالفت با خدا دست بردار و با او صلح کن تا لطف او شامل حال تو شود. |
تعلیم را از دهانش قبول نما، وکلمات او را در دل خود بنه. | ۲۲ 22 |
دستورهای او را بشنو و آنها را در دل خود جای بده. |
اگر به قادرمطلق بازگشت نمایی، بنا خواهی شد. و اگر شرارت رااز خیمه خود دور نمایی | ۲۳ 23 |
اگر به سوی خدای قادرمطلق بازگشت نموده، تمام بدیها را از خانهٔ خود دور کنی، آنگاه زندگی تو همچون گذشته سروسامان خواهد گرفت. |
و اگر گنج خود را درخاک و طلای اوفیر را در سنگهای نهرهابگذاری، | ۲۴ 24 |
اگر طمع را از خود دور کنی و طلای خود را دور بریزی، |
آنگاه قادر مطلق گنج تو و نقره خالص برای تو خواهد بود، | ۲۵ 25 |
آنگاه خدای قادر مطلق خودش طلا و نقرهٔ خالص برای تو خواهد بود! |
زیرا در آنوقت ازقادر مطلق تلذذ خواهی یافت، و روی خود را به طرف خدا برخواهی افراشت. | ۲۶ 26 |
به او اعتماد خواهی کرد و از وجود او لذت خواهی برد. |
نزد او دعاخواهی کرد و او تو را اجابت خواهد نمود، و نذرهای خود را ادا خواهی ساخت. | ۲۷ 27 |
نزد او دعا خواهی نمود و او دعای تو را اجابت خواهد کرد و تو تمام نذرهایت را به جا خواهی آورد. |
امری راجزم خواهی نمود و برایت برقرار خواهد شد، وروشنایی بر راههایت خواهد تابید. | ۲۸ 28 |
دست به هر کاری بزنی موفق خواهی شد و بر راههایت همیشه نور خواهد تابید. |
وقتی که ذلیل شوند، خواهی گفت: رفعت باشد، و فروتنان را نجات خواهد داد. | ۲۹ 29 |
وقتی کسی به زیر کشیده میشود، تو میگویی: «بلندش کن!» و او افتاده را نجات میبخشد. |
کسی را که بیگناه نباشدخواهد رهانید، و به پاکی دستهای تو رهانیده خواهد شد.» | ۳۰ 30 |
پس اگر فروتن شده، خود را از گناه پاکسازی او تو را خواهد رهانید. |