< ایّوب 22 >

پس الیفاز تیمانی در جواب گفت: ۱ 1
آنگاه الیفاز تیمانی پاسخ داد:
«آیا مرد به خدا فایده برساند؟ البته مرد دانا برای خویشتن مفید است. ۲ 2
آیا از انسان فایده‌ای به خدا می‌رسد؟ حتی از خردمندترین انسانها نیز فایده‌ای به او نمی‌رسد!
آیا اگر توعادل باشی، برای قادر مطلق خوشی رخ می‌نماید؟ یا اگر طریق خود را راست سازی، او رافایده می‌شود؟ ۳ 3
اگر تو عادل و درستکار باشی آیا نفع آن به خدای قادرمطلق می‌رسد؟
آیا به‌سبب ترس تو، تو را توبیخ می‌نماید؟ یا با تو به محاکمه داخل خواهد شد؟ ۴ 4
اگر تو خداترس باشی آیا او تو را مجازات می‌کند؟
آیا شرارت تو عظیم نیست و عصیان تو بی‌انتهانی، ۵ 5
هرگز! مجازات تو برای شرارت و گناهان بی‌شماری است که در زندگی مرتکب شده‌ای!
چونکه از برادران خود بی‌سبب گرو گرفتی و لباس برهنگان را کندی، ۶ 6
از دوستانت که به تو مقروض بودند تمام لباسهایشان را گرو گرفتی و تمام دارایی آنها را تصاحب کردی.
به تشنگان آب ننوشانیدی، و از گرسنگان نان دریغ داشتی؟ ۷ 7
به تشنگان آب نداده‌ای و شکم گرسنگان را سیر نکرده‌ای،
امامرد جبار، زمین از آن او می‌باشد و مرد عالیجاه، در آن ساکن می‌شود. ۸ 8
هر چند تو آدم توانگر و ثروتمندی بودی و املاک زیادی داشتی.
بیوه‌زنان را تهی‌دست رد نمودی، و بازوهای یتیمان شکسته گردید. ۹ 9
بیوه‌زنان را دست خالی از پیش خود راندی و بازوی یتیمان را شکستی.
بنابراین دامها تو را احاطه می‌نماید و ترس، ناگهان تو را مضطرب می‌سازد. ۱۰ 10
برای همین است که اکنون دچار دامها و ترسهای غیرمنتظره شده‌ای و ظلمت و امواج وحشت، تو را فرا گرفته‌اند.
یا تاریکی که آن را نمی بینی و سیلابها تو را می‌پوشاند. ۱۱ 11
آیاخدا مثل آسمانها بلند نیست؟ و سر ستارگان رابنگر چگونه عالی هستند. ۱۲ 12
خدا بالاتر از آسمانها و بالاتر از بلندترین ستارگان است.
و تو می‌گویی خداچه می‌داند و آیا از تاریکی غلیظ داوری تواندنمود؟ ۱۳ 13
ولی تو می‌گویی: «خدا چگونه می‌تواند از پس ابرهای تیره، اعمال مرا مشاهده و داوری کند؟
ابرها ستر اوست پس نمی بیند، و بردایره افلاک می‌خرامد. ۱۴ 14
ابرها او را احاطه کرده‌اند و او نمی‌تواند ما را ببیند. او در آن بالا، بر گنبد آسمان حرکت می‌کند.»
آیا طریق قدما را نشان کردی که مردمان شریر در آن سلوک نمودند، ۱۵ 15
آیا می‌خواهی به راهی بروی که گناهکاران در گذشته از آن پیروی کرده‌اند؟
که قبل از زمان خود ربوده شدند، و اساس آنهامثل نهر ریخته شد ۱۶ 16
همچون کسانی که اساس زندگیشان فرو ریخت و نابهنگام مردند؟
که به خدا گفتند: از ما دورشو و قادر مطلق برای ما چه تواند کرد؟ ۱۷ 17
زیرا به خدای قادر مطلق گفتند: «ای خدا از ما دور شو! تو چه کاری می‌توانی برای ما انجام دهی؟»
و حال آنگاه او خانه های ایشان را از چیزهای نیکو پرساخت. پس مشورت شریران از من دور شود. ۱۸ 18
در حالی که خدا خانه‌هایشان را سرشار از برکت ساخته بود. بنابراین من خود را از راههای شریران دور نگه خواهم داشت.
«عادلان چون آن را بینند، شادی خواهندنمود و بی‌گناهان بر ایشان استهزا خواهند کرد. ۱۹ 19
درستکاران و بی‌گناهان هلاکت شریران را می‌بینند و شاد شده، می‌خندند و می‌گویند: «دشمنان ما از بین رفتند و اموالشان در آتش سوخت.»
آیا مقاومت کنندگان ما منقطع نشدند؟ و آتش بقیه ایشان را نسوزانید؟ ۲۰ 20
پس حال با او انس بگیر و سالم باش. و به این منوال نیکویی به توخواهد رسید. ۲۱ 21
ای ایوب، از مخالفت با خدا دست بردار و با او صلح کن تا لطف او شامل حال تو شود.
تعلیم را از دهانش قبول نما، وکلمات او را در دل خود بنه. ۲۲ 22
دستورهای او را بشنو و آنها را در دل خود جای بده.
اگر به قادرمطلق بازگشت نمایی، بنا خواهی شد. و اگر شرارت رااز خیمه خود دور نمایی ۲۳ 23
اگر به سوی خدای قادرمطلق بازگشت نموده، تمام بدیها را از خانهٔ خود دور کنی، آنگاه زندگی تو همچون گذشته سروسامان خواهد گرفت.
و اگر گنج خود را درخاک و طلای اوفیر را در سنگهای نهرهابگذاری، ۲۴ 24
اگر طمع را از خود دور کنی و طلای خود را دور بریزی،
آنگاه قادر مطلق گنج تو و نقره خالص برای تو خواهد بود، ۲۵ 25
آنگاه خدای قادر مطلق خودش طلا و نقرهٔ خالص برای تو خواهد بود!
زیرا در آنوقت ازقادر مطلق تلذذ خواهی یافت، و روی خود را به طرف خدا برخواهی افراشت. ۲۶ 26
به او اعتماد خواهی کرد و از وجود او لذت خواهی برد.
نزد او دعاخواهی کرد و او تو را اجابت خواهد نمود، و نذرهای خود را ادا خواهی ساخت. ۲۷ 27
نزد او دعا خواهی نمود و او دعای تو را اجابت خواهد کرد و تو تمام نذرهایت را به جا خواهی آورد.
امری راجزم خواهی نمود و برایت برقرار خواهد شد، وروشنایی بر راههایت خواهد تابید. ۲۸ 28
دست به هر کاری بزنی موفق خواهی شد و بر راههایت همیشه نور خواهد تابید.
وقتی که ذلیل شوند، خواهی گفت: رفعت باشد، و فروتنان را نجات خواهد داد. ۲۹ 29
وقتی کسی به زیر کشیده می‌شود، تو می‌گویی: «بلندش کن!» و او افتاده را نجات می‌بخشد.
کسی را که بی‌گناه نباشدخواهد رهانید، و به پاکی دستهای تو رهانیده خواهد شد.» ۳۰ 30
پس اگر فروتن شده، خود را از گناه پاکسازی او تو را خواهد رهانید.

< ایّوب 22 >