ایّوب 22

۱ 1 پس الیفاز تیمانی در جواب گفت:

데만 사람 엘리바스가 대답하여 가로되

۲ 2 «آیا مرد به خدا فایده برساند؟ البته مرد دانا برای خویشتن مفید است.

사람이 어찌 하나님께 유익하게 하겠느냐 지혜로운 자도 스스로 유익할 따름이니라

۳ 3 آیا اگر توعادل باشی، برای قادر مطلق خوشی رخ می‌نماید؟ یا اگر طریق خود را راست سازی، او رافایده می‌شود؟

네가 의로운들 전능자에게 무슨 기쁨이 있겠으며 네 행위가 온전한들 그에게 무슨 이익이 있겠느냐

۴ 4 آیا به‌سبب ترس تو، تو را توبیخ می‌نماید؟ یا با تو به محاکمه داخل خواهد شد؟

하나님이 너를 책망하시며 너를 심문하심이 너의 경외함을 인함이냐

۵ 5 آیا شرارت تو عظیم نیست و عصیان تو بی‌انتهانی،

네 악이 크지 아니하냐 네 죄악이 극하니라

۶ 6 چونکه از برادران خود بی‌سبب گرو گرفتی و لباس برهنگان را کندی،

까닭 없이 형제의 물건을 볼모 잡으며 헐벗은 자의 의복을 벗기며

۷ 7 به تشنگان آب ننوشانیدی، و از گرسنگان نان دریغ داشتی؟

갈한 자에게 물을 마시우지 아니하며 주린 자에게 식물을 주지 아니하였구나

۸ 8 امامرد جبار، زمین از آن او می‌باشد و مرد عالیجاه، در آن ساکن می‌شود.

권세 있는 자가 토지를 얻고 존귀한 자가 거기서 사는구나

۹ 9 بیوه‌زنان را تهی‌دست رد نمودی، و بازوهای یتیمان شکسته گردید.

네가 과부를 공수로 돌아가게 하며 고아의 팔을 꺾는구나

۱۰ 10 بنابراین دامها تو را احاطه می‌نماید و ترس، ناگهان تو را مضطرب می‌سازد.

이러므로 올무들이 너를 둘러 있고 두려움이 홀연히 너를 침범하며

۱۱ 11 یا تاریکی که آن را نمی بینی و سیلابها تو را می‌پوشاند.

어두움이 너로 보지 못하게 하고 창수가 너를 덮느니라

۱۲ 12 آیاخدا مثل آسمانها بلند نیست؟ و سر ستارگان رابنگر چگونه عالی هستند.

하나님이 높은 하늘에 계시지 아니하냐 보라 별의 높음이 얼마나 높은가

۱۳ 13 و تو می‌گویی خداچه می‌داند و آیا از تاریکی غلیظ داوری تواندنمود؟

그러나 네 말은 하나님이 무엇을 아시며 흑암 중에서 어찌 심판하실 수 있으랴

۱۴ 14 ابرها ستر اوست پس نمی بیند، و بردایره افلاک می‌خرامد.

빽빽한 구름이 그를 가리운즉 그가 보지 못하시고 궁창으로 걸어다니실 뿐이라 하는구나

۱۵ 15 آیا طریق قدما را نشان کردی که مردمان شریر در آن سلوک نمودند،

네가 악인의 밟던 옛적 길을 지키려느냐

۱۶ 16 که قبل از زمان خود ربوده شدند، و اساس آنهامثل نهر ریخته شد

그들은 때가 이르기 전에 끊어버리웠고 그 터는 하수로 인하여 함몰되었느니라

۱۷ 17 که به خدا گفتند: از ما دورشو و قادر مطلق برای ما چه تواند کرد؟

그들이 하나님께 말하기를 우리를 떠나소서 하며 또 말하기를 전능자가 우리를 위하여 무엇을 하실 수 있으랴 하였으나

۱۸ 18 و حال آنگاه او خانه های ایشان را از چیزهای نیکو پرساخت. پس مشورت شریران از من دور شود.

하나님이 좋은 것으로 그 집에 채우셨느니라 악인의 계획은 나와 판이하니라

۱۹ 19 «عادلان چون آن را بینند، شادی خواهندنمود و بی‌گناهان بر ایشان استهزا خواهند کرد.

의인은 보고 기뻐하고 무죄자는 그들을 비웃기를

۲۰ 20 آیا مقاومت کنندگان ما منقطع نشدند؟ و آتش بقیه ایشان را نسوزانید؟

우리의 대적이 끊어졌고 그 남은 것이 불사른 바 되었다 하느니라

۲۱ 21 پس حال با او انس بگیر و سالم باش. و به این منوال نیکویی به توخواهد رسید.

너는 하나님과 화목하고 평안하라 그리하면 복이 네게 임하리라

۲۲ 22 تعلیم را از دهانش قبول نما، وکلمات او را در دل خود بنه.

청컨대 너는 그 입에서 교훈을 받고 그 말씀을 네 마음에 두라

۲۳ 23 اگر به قادرمطلق بازگشت نمایی، بنا خواهی شد. و اگر شرارت رااز خیمه خود دور نمایی

네가 만일 전능자에게로 돌아가고 또 네 장막에서 불의를 멀리 버리면 다시 흥하리라

۲۴ 24 و اگر گنج خود را درخاک و طلای اوفیر را در سنگهای نهرهابگذاری،

네 보배를 진토에 버리고 오빌의 금을 강 가의 돌에 버리라

۲۵ 25 آنگاه قادر مطلق گنج تو و نقره خالص برای تو خواهد بود،

그리하면 전능자가 네 보배가 되시며 네게 귀한 은이 되시리니

۲۶ 26 زیرا در آنوقت ازقادر مطلق تلذذ خواهی یافت، و روی خود را به طرف خدا برخواهی افراشت.

이에 네가 전능자를 기뻐하여 하나님께로 얼굴을 들 것이라

۲۷ 27 نزد او دعاخواهی کرد و او تو را اجابت خواهد نمود، و نذرهای خود را ادا خواهی ساخت.

너는 그에게 기도하겠고 그는 들으실 것이며 너의 서원한 것을 네가 갚으리라

۲۸ 28 امری راجزم خواهی نمود و برایت برقرار خواهد شد، وروشنایی بر راههایت خواهد تابید.

네가 무엇을 경영하면 이루어질 것이요 네 길에 빛이 비취리라

۲۹ 29 وقتی که ذلیل شوند، خواهی گفت: رفعت باشد، و فروتنان را نجات خواهد داد.

네가 낮춤을 받거든 높아지리라고 말하라 하나님은 겸손한 자를 구원하시느니라

۳۰ 30 کسی را که بی‌گناه نباشدخواهد رهانید، و به پاکی دستهای تو رهانیده خواهد شد.»

무죄한 자가 아니라도 건지시리니 네 손이 깨끗함을 인하여 그런 자가 건지심을 입으리라