ایّوب 22

۱ 1 پس الیفاز تیمانی در جواب گفت:

ויען אליפז התמני ויאמר׃

۲ 2 «آیا مرد به خدا فایده برساند؟ البته مرد دانا برای خویشتن مفید است.

הלאל יסכן גבר כי יסכן עלימו משכיל׃

۳ 3 آیا اگر توعادل باشی، برای قادر مطلق خوشی رخ می‌نماید؟ یا اگر طریق خود را راست سازی، او رافایده می‌شود؟

החפץ לשדי כי תצדק ואם בצע כי תתם דרכיך׃

۴ 4 آیا به‌سبب ترس تو، تو را توبیخ می‌نماید؟ یا با تو به محاکمه داخل خواهد شد؟

המיראתך יכיחך יבוא עמך במשפט׃

۵ 5 آیا شرارت تو عظیم نیست و عصیان تو بی‌انتهانی،

הלא רעתך רבה ואין קץ לעונתיך׃

۶ 6 چونکه از برادران خود بی‌سبب گرو گرفتی و لباس برهنگان را کندی،

כי תחבל אחיך חנם ובגדי ערומים תפשיט׃

۷ 7 به تشنگان آب ننوشانیدی، و از گرسنگان نان دریغ داشتی؟

לא מים עיף תשקה ומרעב תמנע לחם׃

۸ 8 امامرد جبار، زمین از آن او می‌باشد و مرد عالیجاه، در آن ساکن می‌شود.

ואיש זרוע לו הארץ ונשוא פנים ישב בה׃

۹ 9 بیوه‌زنان را تهی‌دست رد نمودی، و بازوهای یتیمان شکسته گردید.

אלמנות שלחת ריקם וזרעות יתמים ידכא׃

۱۰ 10 بنابراین دامها تو را احاطه می‌نماید و ترس، ناگهان تو را مضطرب می‌سازد.

על כן סביבותיך פחים ויבהלך פחד פתאם׃

۱۱ 11 یا تاریکی که آن را نمی بینی و سیلابها تو را می‌پوشاند.

או חשך לא תראה ושפעת מים תכסך׃

۱۲ 12 آیاخدا مثل آسمانها بلند نیست؟ و سر ستارگان رابنگر چگونه عالی هستند.

הלא אלוה גבה שמים וראה ראש כוכבים כי רמו׃

۱۳ 13 و تو می‌گویی خداچه می‌داند و آیا از تاریکی غلیظ داوری تواندنمود؟

ואמרת מה ידע אל הבעד ערפל ישפוט׃

۱۴ 14 ابرها ستر اوست پس نمی بیند، و بردایره افلاک می‌خرامد.

עבים סתר לו ולא יראה וחוג שמים יתהלך׃

۱۵ 15 آیا طریق قدما را نشان کردی که مردمان شریر در آن سلوک نمودند،

הארח עולם תשמר אשר דרכו מתי און׃

۱۶ 16 که قبل از زمان خود ربوده شدند، و اساس آنهامثل نهر ریخته شد

אשר קמטו ולא עת נהר יוצק יסודם׃

۱۷ 17 که به خدا گفتند: از ما دورشو و قادر مطلق برای ما چه تواند کرد؟

האמרים לאל סור ממנו ומה יפעל שדי למו׃

۱۸ 18 و حال آنگاه او خانه های ایشان را از چیزهای نیکو پرساخت. پس مشورت شریران از من دور شود.

והוא מלא בתיהם טוב ועצת רשעים רחקה מני׃

۱۹ 19 «عادلان چون آن را بینند، شادی خواهندنمود و بی‌گناهان بر ایشان استهزا خواهند کرد.

יראו צדיקים וישמחו ונקי ילעג למו׃

۲۰ 20 آیا مقاومت کنندگان ما منقطع نشدند؟ و آتش بقیه ایشان را نسوزانید؟

אם לא נכחד קימנו ויתרם אכלה אש׃

۲۱ 21 پس حال با او انس بگیر و سالم باش. و به این منوال نیکویی به توخواهد رسید.

הסכן נא עמו ושלם בהם תבואתך טובה׃

۲۲ 22 تعلیم را از دهانش قبول نما، وکلمات او را در دل خود بنه.

קח נא מפיו תורה ושים אמריו בלבבך׃

۲۳ 23 اگر به قادرمطلق بازگشت نمایی، بنا خواهی شد. و اگر شرارت رااز خیمه خود دور نمایی

אם תשוב עד שדי תבנה תרחיק עולה מאהלך׃

۲۴ 24 و اگر گنج خود را درخاک و طلای اوفیر را در سنگهای نهرهابگذاری،

ושית על עפר בצר ובצור נחלים אופיר׃

۲۵ 25 آنگاه قادر مطلق گنج تو و نقره خالص برای تو خواهد بود،

והיה שדי בצריך וכסף תועפות לך׃

۲۶ 26 زیرا در آنوقت ازقادر مطلق تلذذ خواهی یافت، و روی خود را به طرف خدا برخواهی افراشت.

כי אז על שדי תתענג ותשא אל אלוה פניך׃

۲۷ 27 نزد او دعاخواهی کرد و او تو را اجابت خواهد نمود، و نذرهای خود را ادا خواهی ساخت.

תעתיר אליו וישמעך ונדריך תשלם׃

۲۸ 28 امری راجزم خواهی نمود و برایت برقرار خواهد شد، وروشنایی بر راههایت خواهد تابید.

ותגזר אומר ויקם לך ועל דרכיך נגה אור׃

۲۹ 29 وقتی که ذلیل شوند، خواهی گفت: رفعت باشد، و فروتنان را نجات خواهد داد.

כי השפילו ותאמר גוה ושח עינים יושע׃

۳۰ 30 کسی را که بی‌گناه نباشدخواهد رهانید، و به پاکی دستهای تو رهانیده خواهد شد.»

ימלט אי נקי ונמלט בבר כפיך׃