ایّوب 21

۱ 1 پس ایوب در جواب گفت:

Et Job prit la parole, et dit:

۲ 2 «بشنوید، کلام مرا بشنوید. و این، تسلی شماباشد.

Écoutez attentivement mes discours, et que cela me tienne lieu de vos consolations!

۳ 3 با من تحمل نمایید تا بگویم، و بعد ازگفتنم استهزا نمایید.

Supportez-moi, et je parlerai; et, après que j'aurai parlé, tu te moqueras.

۴ 4 و اما من، آیا شکایتم نزدانسان است؟ پس چرا بی‌صبر نباشم؟

Mais est-ce à un homme que s'adresse ma plainte? Et comment ne perdrais-je pas toute patience?

۵ 5 به من توجه کنید و تعجب نمایید، و دست به دهان بگذارید.

Regardez-moi, et soyez étonnés, et mettez la main sur la bouche.

۶ 6 هرگاه به یاد می‌آورم، حیران می‌شوم. و لرزه جسد مرا می‌گیرد.

Quand j'y pense, je suis éperdu, et un frisson saisit ma chair.

۷ 7 چرا شریران زنده می‌مانند، پیر می‌شوند و در توانایی قوی می‌گردند؟

Pourquoi les méchants vivent-ils, vieillissent-ils, et croissent-ils en force?

۸ 8 ذریت ایشان به حضور ایشان، با ایشان استوار می‌شوند و اولاد ایشان در نظرایشان.

Leur postérité s'établit devant eux, avec eux, et leurs rejetons sont sous leurs yeux.

۹ 9 خانه های ایشان، از ترس ایمن می‌باشد وعصای خدا بر ایشان نمی آید.

Leurs maisons sont en paix, à l'abri de la crainte, et la verge de Dieu n'est pas sur eux.

۱۰ 10 گاو نر ایشان جماع می‌کند و خطا نمی کند و گاو ایشان می‌زایدو سقط نمی نماید.

Leur taureau n'est jamais impuissant, leur génisse vêle et n'avorte pas.

۱۱ 11 بچه های خود را مثل گله بیرون می‌فرستند و اطفال ایشان رقص می‌کنند.

Ils font courir devant eux leurs enfants comme un troupeau, et leur progéniture bondit.

۱۲ 12 با دف وعود می‌سرایند، و با صدای نای شادی می‌نمایند.

Ils chantent avec le tambourin et la harpe, ils s'égaient au son du hautbois,

۱۳ 13 روزهای خود را در سعادتمندی صرف می‌کنند، و به لحظه‌ای به هاویه فرودمی روند. (Sheol h7585)

Ils passent leurs jours dans le bonheur, et ils descendent au Sépulcre en un moment. (Sheol h7585)

۱۴ 14 و به خدا می‌گویند: از ما دور شو زیراکه معرفت طریق تو را نمی خواهیم.

Et cependant ils ont dit à Dieu: “Éloigne-toi de nous, nous ne voulons pas connaître tes voies.

۱۵ 15 قادرمطلق کیست که او را عبادت نماییم، و ما را چه فایده که از او استدعا نماییم.

Qu'est-ce que le Tout-Puissant, pour que nous le servions? Et que gagnerions-nous à le prier? “

۱۶ 16 اینک سعادتمندی ایشان در دست ایشان نیست. کاش که مشورت شریران از من دور باشد.

Voici, leur bonheur n'est-il pas en leurs mains? (Que le conseil des méchants soit loin de moi! )

۱۷ 17 «بسا چراغ شریران خاموش می‌شود وذلت ایشان به ایشان می‌رسد، و خدا در غضب خود دردها را نصیب ایشان می‌کند.

Combien de fois arrive-t-il que la lampe des méchants s'éteigne, que leur ruine vienne sur eux, que Dieu leur partage leurs lots dans sa colère,

۱۸ 18 مثل سفال پیش روی باد می‌شوند و مثل کاه که گردبادپراکنده می‌کند.

Qu'ils soient comme la paille au souffle du vent, et comme la balle enlevée par le tourbillon?

۱۹ 19 خدا گناهش را برای فرزندانش ذخیره می‌کند، و او را مکافات می‌رساند و خواهد دانست.

Vous dites: “Dieu réserve la peine à ses enfants; “mais qu'Il le punisse lui-même, afin qu'il le sente!

۲۰ 20 چشمانش هلاکت او را خواهد دید، و از خشم قادر مطلق خواهدنوشید.

Qu'il voie de ses propres yeux sa ruine, qu'il boive la colère du Tout-Puissant!

۲۱ 21 زیرا که بعد از او در خانه‌اش او را چه شادی خواهد بود، چون عدد ماههایش منقطع شود؟

Car, que lui importe sa maison après lui, quand le nombre de ses mois est tranché?

۲۲ 22 آیا خدا را علم توان آموخت؟ چونکه اوبر اعلی علیین داوری می‌کند.

Enseignerait-on la science à Dieu, lui qui juge ceux qui sont élevés?

۲۳ 23 یکی در عین قوت خود می‌میرد، در حالی که بالکل در امنیت وسلامتی است.

L'un meurt au sein du bien-être, tout à son aise et en repos.

۲۴ 24 قدحهای او پر از شیر است، ومغز استخوانش تر و تازه است.

Ses flancs sont chargés de graisse, et ses os comme abreuvés de mœlle;

۲۵ 25 و دیگری درتلخی جان می‌میرد و از نیکویی هیچ لذت نمی برد.

Un autre meurt dans l'amertume de son âme, n'ayant jamais goûté le bonheur:

۲۶ 26 اینها باهم در خاک می‌خوابند و کرمها ایشان را می‌پوشانند.

Ils sont couchés ensemble dans la poussière, et les vers les couvrent.

۲۷ 27 اینک افکار شما رامی دانم و تدبیراتی که ناحق بر من می‌اندیشید.

Voici, je connais vos pensées et les desseins que vous formez contre moi.

۲۸ 28 زیرا می‌گویید کجاست خانه امیر، و خیمه های مسکن شریران؟

Car vous dites: Où est la maison de l'homme opulent, et où est la tente, demeure des méchants?

۲۹ 29 آیا از راه گذریان نپرسیدید؟ ودلایل ایشان را انکار نمی توانید نمود،

N'avez-vous jamais interrogé les voyageurs, et n'avez-vous pas reconnu, par leurs témoignages,

۳۰ 30 که شریران برای روز ذلت نگاه داشته می‌شوند و درروز غضب، بیرون برده می‌گردند.

Qu'au jour de la calamité, le méchant est épargné, et qu'au jour des colères, il est éloigné?

۳۱ 31 کیست که راهش را پیش رویش بیان کند، و جزای آنچه راکه کرده است به او برساند؟

Qui lui représente en face sa conduite, et qui lui rend ce qu'il a fait?

۳۲ 32 که آخر او را به قبرخواهند برد، و بر مزار او نگاهبانی خواهند کرد.

Il est porté au tombeau, et, sur le tertre, il veille encore.

۳۳ 33 کلوخهای وادی برایش شیرین می‌شود وجمیع آدمیان در عقب او خواهند رفت، چنانکه قبل از او بیشماره رفته‌اند.

Les mottes de la vallée lui sont légères; après lui, suivent à la file tous les hommes, et devant lui, la foule est innombrable.

۳۴ 34 پس چگونه مراتسلی باطل می‌دهید که در جوابهای شما محض خیانت می‌ماند!»

Comment donc me donnez-vous des consolations vaines? De vos réponses, ce qui reste, c'est la perfidie.