ایّوب 21

۱ 1 پس ایوب در جواب گفت:

Et Job répondit et dit:

۲ 2 «بشنوید، کلام مرا بشنوید. و این، تسلی شماباشد.

Écoutez, écoutez mon discours, et cela tiendra lieu de vos consolations.

۳ 3 با من تحمل نمایید تا بگویم، و بعد ازگفتنم استهزا نمایید.

Supportez-moi, et moi je parlerai, et après mes paroles, moque-toi!

۴ 4 و اما من، آیا شکایتم نزدانسان است؟ پس چرا بی‌صبر نباشم؟

Ma plainte s’adresse-t-elle à un homme? Et pourquoi mon esprit ne serait-il pas à bout de patience?

۵ 5 به من توجه کنید و تعجب نمایید، و دست به دهان بگذارید.

Tournez-vous vers moi, et soyez étonnés, et mettez la main sur la bouche.

۶ 6 هرگاه به یاد می‌آورم، حیران می‌شوم. و لرزه جسد مرا می‌گیرد.

Quand je m’en souviens, je suis terrifié, et le frisson saisit ma chair:

۷ 7 چرا شریران زنده می‌مانند، پیر می‌شوند و در توانایی قوی می‌گردند؟

Pourquoi les méchants vivent-ils, deviennent-ils âgés, et croissent-ils même en force?

۸ 8 ذریت ایشان به حضور ایشان، با ایشان استوار می‌شوند و اولاد ایشان در نظرایشان.

Leur postérité s’établit devant eux, auprès d’eux, et leurs descendants devant leurs yeux.

۹ 9 خانه های ایشان، از ترس ایمن می‌باشد وعصای خدا بر ایشان نمی آید.

Leurs maisons sont en paix, loin de la frayeur, et la verge de Dieu n’est pas sur eux.

۱۰ 10 گاو نر ایشان جماع می‌کند و خطا نمی کند و گاو ایشان می‌زایدو سقط نمی نماید.

Leur taureau engendre sans manquer, leur vache vêle et n’avorte pas.

۱۱ 11 بچه های خود را مثل گله بیرون می‌فرستند و اطفال ایشان رقص می‌کنند.

Ils font sortir leurs jeunes enfants comme un troupeau, et leurs enfants s’ébattent.

۱۲ 12 با دف وعود می‌سرایند، و با صدای نای شادی می‌نمایند.

Ils chantent au son du tambourin et de la harpe, et se réjouissent au son du chalumeau.

۱۳ 13 روزهای خود را در سعادتمندی صرف می‌کنند، و به لحظه‌ای به هاویه فرودمی روند. (Sheol h7585)

Ils passent leurs jours dans le bonheur, et en un moment descendent dans le shéol. (Sheol h7585)

۱۴ 14 و به خدا می‌گویند: از ما دور شو زیراکه معرفت طریق تو را نمی خواهیم.

Et ils disent à Dieu: Retire-toi de nous, nous ne prenons pas plaisir à la connaissance de tes voies.

۱۵ 15 قادرمطلق کیست که او را عبادت نماییم، و ما را چه فایده که از او استدعا نماییم.

Qu’est-ce que le Tout-puissant pour que nous le servions, et que nous profitera-t-il de nous adresser à lui?

۱۶ 16 اینک سعادتمندی ایشان در دست ایشان نیست. کاش که مشورت شریران از من دور باشد.

Voici, leur bonheur n’est pas dans leur main. Loin de moi le conseil des méchants!

۱۷ 17 «بسا چراغ شریران خاموش می‌شود وذلت ایشان به ایشان می‌رسد، و خدا در غضب خود دردها را نصیب ایشان می‌کند.

Combien de fois la lampe des méchants s’éteint-elle, et leur calamité vient-elle sur eux, [et] leur distribue-t-Il des douleurs dans sa colère,

۱۸ 18 مثل سفال پیش روی باد می‌شوند و مثل کاه که گردبادپراکنده می‌کند.

[Et] sont-ils comme la paille devant le vent, et comme la balle chassée par la tempête?

۱۹ 19 خدا گناهش را برای فرزندانش ذخیره می‌کند، و او را مکافات می‌رساند و خواهد دانست.

Dieu réserve à ses fils [la punition de] sa méchanceté: il la lui rend, et il le saura;

۲۰ 20 چشمانش هلاکت او را خواهد دید، و از خشم قادر مطلق خواهدنوشید.

Ses yeux verront sa calamité, et il boira de la fureur du Tout-puissant.

۲۱ 21 زیرا که بعد از او در خانه‌اش او را چه شادی خواهد بود، چون عدد ماههایش منقطع شود؟

Car quel plaisir [a-t-il] à sa maison après lui, quand le nombre de ses mois est tranché?

۲۲ 22 آیا خدا را علم توان آموخت؟ چونکه اوبر اعلی علیین داوری می‌کند.

Est-ce à Dieu qu’on enseignera la connaissance, quand c’est lui qui juge ceux qui sont haut élevés?

۲۳ 23 یکی در عین قوت خود می‌میرد، در حالی که بالکل در امنیت وسلامتی است.

L’un meurt en pleine vigueur, entièrement tranquille et à l’aise;

۲۴ 24 قدحهای او پر از شیر است، ومغز استخوانش تر و تازه است.

Ses flancs sont garnis de graisse, et la moelle de ses os est abreuvée.

۲۵ 25 و دیگری درتلخی جان می‌میرد و از نیکویی هیچ لذت نمی برد.

Et l’autre meurt dans l’amertume de son âme et n’a jamais goûté le bonheur.

۲۶ 26 اینها باهم در خاک می‌خوابند و کرمها ایشان را می‌پوشانند.

Ils gisent ensemble sur la poussière, et les vers les couvrent.

۲۷ 27 اینک افکار شما رامی دانم و تدبیراتی که ناحق بر من می‌اندیشید.

Voici, je connais vos pensées, et vos plans contre moi pour me faire violence.

۲۸ 28 زیرا می‌گویید کجاست خانه امیر، و خیمه های مسکن شریران؟

Car vous dites: Où est la maison du noble, et où la tente des demeures des méchants?

۲۹ 29 آیا از راه گذریان نپرسیدید؟ ودلایل ایشان را انکار نمی توانید نمود،

Ne l’avez-vous pas demandé à ceux qui passent par le chemin? Et n’avez-vous pas reconnu ce qui les distingue:

۳۰ 30 که شریران برای روز ذلت نگاه داشته می‌شوند و درروز غضب، بیرون برده می‌گردند.

Que le méchant est épargné pour le jour de la calamité, qu’ils sont emmenés au jour de la fureur?

۳۱ 31 کیست که راهش را پیش رویش بیان کند، و جزای آنچه راکه کرده است به او برساند؟

Qui lui dira en face sa voie? et ce qu’il a fait, qui le lui rendra?

۳۲ 32 که آخر او را به قبرخواهند برد، و بر مزار او نگاهبانی خواهند کرد.

Il sera conduit dans un sépulcre, et sur le tertre il veillera.

۳۳ 33 کلوخهای وادی برایش شیرین می‌شود وجمیع آدمیان در عقب او خواهند رفت، چنانکه قبل از او بیشماره رفته‌اند.

Les mottes de la vallée lui sont douces; et après lui tout homme suit à la file, et ceux qui l’ont précédé sont sans nombre.

۳۴ 34 پس چگونه مراتسلی باطل می‌دهید که در جوابهای شما محض خیانت می‌ماند!»

Et comment me consolez-vous avec de vaines [consolations]? Vos réponses restent perfides.