ایّوب 21

۱ 1 پس ایوب در جواب گفت:

Then Job answered, and said,

۲ 2 «بشنوید، کلام مرا بشنوید. و این، تسلی شماباشد.

Hear diligently my speech, And let this be your consolations.

۳ 3 با من تحمل نمایید تا بگویم، و بعد ازگفتنم استهزا نمایید.

Allow me, and I also will speak, and after I have spoken, mock on.

۴ 4 و اما من، آیا شکایتم نزدانسان است؟ پس چرا بی‌صبر نباشم؟

As for me, is my complaint to man? And why should I not be impatient?

۵ 5 به من توجه کنید و تعجب نمایید، و دست به دهان بگذارید.

Mark me, and be astonished, and lay your hand upon your mouth.

۶ 6 هرگاه به یاد می‌آورم، حیران می‌شوم. و لرزه جسد مرا می‌گیرد.

Even when I remember, I am troubled, and horror takes hold on my flesh.

۷ 7 چرا شریران زنده می‌مانند، پیر می‌شوند و در توانایی قوی می‌گردند؟

Why do the wicked live, become old, yea, grow mighty in power?

۸ 8 ذریت ایشان به حضور ایشان، با ایشان استوار می‌شوند و اولاد ایشان در نظرایشان.

Their seed is established with them in their sight, and their offspring before their eyes.

۹ 9 خانه های ایشان، از ترس ایمن می‌باشد وعصای خدا بر ایشان نمی آید.

Their houses are safe from fear, nor is the rod of God upon them.

۱۰ 10 گاو نر ایشان جماع می‌کند و خطا نمی کند و گاو ایشان می‌زایدو سقط نمی نماید.

Their bull breeds, and does not fail. Their cow brings forth safely, and does not miscarry.

۱۱ 11 بچه های خود را مثل گله بیرون می‌فرستند و اطفال ایشان رقص می‌کنند.

They send forth their little ones like a flock, and their children dance.

۱۲ 12 با دف وعود می‌سرایند، و با صدای نای شادی می‌نمایند.

They sing to the timbrel and harp, and rejoice at the sound of the pipe.

۱۳ 13 روزهای خود را در سعادتمندی صرف می‌کنند، و به لحظه‌ای به هاویه فرودمی روند. (Sheol h7585)

They spend their days in prosperity, and in a moment they go down to Sheol. (Sheol h7585)

۱۴ 14 و به خدا می‌گویند: از ما دور شو زیراکه معرفت طریق تو را نمی خواهیم.

And they say to God, Depart from us, for we do not desire the knowledge of thy ways.

۱۵ 15 قادرمطلق کیست که او را عبادت نماییم، و ما را چه فایده که از او استدعا نماییم.

What is the Almighty that we should serve him? And what profit should we have, if we pray to him?

۱۶ 16 اینک سعادتمندی ایشان در دست ایشان نیست. کاش که مشورت شریران از من دور باشد.

Lo, is their prosperity not in their hand. (The counsel of the wicked is far from me.)

۱۷ 17 «بسا چراغ شریران خاموش می‌شود وذلت ایشان به ایشان می‌رسد، و خدا در غضب خود دردها را نصیب ایشان می‌کند.

How often is it that the lamp of the profane is put out, that their calamity comes upon them, that God distributes sorrows in his anger,

۱۸ 18 مثل سفال پیش روی باد می‌شوند و مثل کاه که گردبادپراکنده می‌کند.

that they are as stubble before the wind, and as chaff that the storm carries away?

۱۹ 19 خدا گناهش را برای فرزندانش ذخیره می‌کند، و او را مکافات می‌رساند و خواهد دانست.

Ye say, God lays up his iniquity for his sons. Let him recompense it to himself that he may know it.

۲۰ 20 چشمانش هلاکت او را خواهد دید، و از خشم قادر مطلق خواهدنوشید.

Let his own eyes see his destruction, and let him drink of the wrath of the Almighty.

۲۱ 21 زیرا که بعد از او در خانه‌اش او را چه شادی خواهد بود، چون عدد ماههایش منقطع شود؟

For what does he care for his house after him when the number of his months is cut off?

۲۲ 22 آیا خدا را علم توان آموخت؟ چونکه اوبر اعلی علیین داوری می‌کند.

Shall any teach God knowledge, seeing he judges those who are high?

۲۳ 23 یکی در عین قوت خود می‌میرد، در حالی که بالکل در امنیت وسلامتی است.

One man dies in his full strength, being wholly at ease and quiet.

۲۴ 24 قدحهای او پر از شیر است، ومغز استخوانش تر و تازه است.

His pails are full of milk, and the marrow of his bones is moistened.

۲۵ 25 و دیگری درتلخی جان می‌میرد و از نیکویی هیچ لذت نمی برد.

And another man dies in bitterness of soul, and never tastes of good.

۲۶ 26 اینها باهم در خاک می‌خوابند و کرمها ایشان را می‌پوشانند.

They lie down alike in the dust, and the worm covers them.

۲۷ 27 اینک افکار شما رامی دانم و تدبیراتی که ناحق بر من می‌اندیشید.

Behold, I know your thoughts, and the devices with which ye would wrong me.

۲۸ 28 زیرا می‌گویید کجاست خانه امیر، و خیمه های مسکن شریران؟

For ye say, Where is the house of the prince? And where is the tent in which the wicked dwelt?

۲۹ 29 آیا از راه گذریان نپرسیدید؟ ودلایل ایشان را انکار نمی توانید نمود،

Have ye not asked wayfaring men? And do ye not know their evidences,

۳۰ 30 که شریران برای روز ذلت نگاه داشته می‌شوند و درروز غضب، بیرون برده می‌گردند.

that the evil man is reserved to the day of calamity? That they are led forth to the day of wrath?

۳۱ 31 کیست که راهش را پیش رویش بیان کند، و جزای آنچه راکه کرده است به او برساند؟

Who shall declare his way to his face? And who shall repay him what he has done?

۳۲ 32 که آخر او را به قبرخواهند برد، و بر مزار او نگاهبانی خواهند کرد.

Yet he shall be borne to the grave, and men shall keep watch over the tomb.

۳۳ 33 کلوخهای وادی برایش شیرین می‌شود وجمیع آدمیان در عقب او خواهند رفت، چنانکه قبل از او بیشماره رفته‌اند.

The clods of the valley shall be sweet to him. And all men shall draw after him, as there were innumerable before him.

۳۴ 34 پس چگونه مراتسلی باطل می‌دهید که در جوابهای شما محض خیانت می‌ماند!»

How then ye comfort me in vain, seeing in your answers there remains falsehood?