ایّوب 20

۱ 1 پس صوفر نعماتی در جواب گفت:

А Софар Намаћанин одговори и рече:

۲ 2 «از این جهت فکرهایم مرا به جواب دادن تحریک می‌کند و به این سبب، من تعجیل می نمایم.

Зато ме мисли моје нагоне да одговорим, и зато хитим.

۳ 3 سرزنش توبیخ خود را شنیدم، و ازفطانتم روح من مرا جواب می‌دهد.

Чуо сам укор који ме срамоти, али ће дух из разума мог одговорити за ме.

۴ 4 آیا این را ازقدیم ندانسته‌ای، از زمانی که انسان بر زمین قرارداده شد،

Не знаш ли да је тако од како је века, од како је постављен човек на земљи.

۵ 5 که شادی شریران، اندک زمانی است، و خوشی ریاکاران، لحظه‌ای؟

Да је слава безбожних за мало и радост лицемерова за час?

۶ 6 اگر‌چه شوکت اوتا به آسمان بلند شود، و سر خود را تا به فلک برافرازد.

Да би му висина допрла до неба, и глава се његова дотакла облака,

۷ 7 لیکن مثل فضله خود تا به ابد هلاک خواهد شد، و بینندگانش خواهند گفت: کجااست؟

Нестаће га за свагда као кала његовог; и који га видеше рећи ће: Куда се деде?

۸ 8 مثل خواب، می‌پرد و یافت نمی شود. ومثل رویای شب، او را خواهند گریزانید.

Као сан одлетеће, и неће се наћи, и ишчезнуће као ноћна утвара.

۹ 9 چشمی که او را دیده است دیگر نخواهد دید، ومکانش باز بر او نخواهد نگریست.

Око које га је гледало неће више, нити ће га више видети место његово.

۱۰ 10 فرزندانش نزد فقیران تذلل خواهند کرد، و دستهایش دولت او را پس خواهد داد.

Синови његови умиљаваће се сиромасима и руке ће његове враћати шта је отео.

۱۱ 11 استخوانهایش از جوانی پر است، لیکن همراه او در خاک خواهد خوابید.

Кости ће његове бити пуне греха младости његове, и они ће лежати с њим у праху.

۱۲ 12 اگر‌چه شرارت در دهانش شیرین باشد، و آن را زیر زبانش پنهان کند.

Ако му је слатка у устима злоћа и крије је под језиком својим,

۱۳ 13 اگر‌چه او را دریغ داردو از دست ندهد، و آن را در میان کام خود نگاه دارد.

Чува је и не пушта је, него је задржава у грлу свом,

۱۴ 14 لیکن خوراک او در احشایش تبدیل می‌شود، و در اندرونش زهرمار می‌گردد.

Ипак ће се јело његово претворити у цревима његовим, постаће у њему јед аспидин.

۱۵ 15 دولت را فرو برده است و آن را قی خواهد کرد، و خدا آن را از شکمش بیرون خواهد نمود.

Благо што је прождрао избљуваће, из трбуха његова истераће га Бог.

۱۶ 16 اوزهر مارها را خواهد مکید، و زبان افعی او راخواهد کشت.

Јед ће аспидин сисати, убиће га језик гујињи.

۱۷ 17 بر رودخانه‌ها نظر نخواهندکرد، بر نهرها و جویهای شهد و شیر.

Неће видети потока ни река којима тече мед и масло.

۱۸ 18 ثمره زحمت خود را رد کرده، آن را فرو نخواهد برد، وبرحسب دولتی که کسب کرده است، شادی نخواهد نمود.

Вратиће муку, а неће је појести; према благу биће промена, и неће се радовати.

۱۹ 19 زیرا فقیران را زبون ساخته وترک کرده است. پس خانه‌ای را که دزدیده است، بنا نخواهد کرد.

Јер је тлачио и остављао убоге, куће је отимао и није зидао.

۲۰ 20 «زیرا که در حرص خود قناعت را ندانست. پس از نفایس خود، چیزی استرداد نخواهد کرد.

Јер није никада осетио мира у трбуху свом, ни шта му је најмилије неће сачувати.

۲۱ 21 چیزی نمانده است که نخورده باشد. پس برخورداری او دوام نخواهد داشت.

Ништа му неће остати од хране његове. Зато не може добро његово трајати.

۲۲ 22 هنگامی که دولت او بی‌نهایت گردد، در تنگی گرفتار می‌شود، و دست همه ذلیلان بر او استیلاخواهد یافت.

Кад се испуни изобиље његово, тада ће бити у невољи; све руке невољних удариће на њ.

۲۳ 23 در وقتی که شکم خود را پرمی کند، خدا حدت خشم خود را بر او خواهدفرستاد، و حینی که می‌خورد آن را بر او خواهدبارانید.

Кад би напунио трбух свој, послаће на њ Бог јарост гнева свог, и пустиће је као дажд на њега и на јело његово.

۲۴ 24 از اسلحه آهنین خواهد گریخت وکمان برنجین، او را خواهد سفت.

Кад стане бежати од оружја гвозденог, прострелиће га лук бронзани.

۲۵ 25 آن رامی کشد و از جسدش بیرون می‌آید، و پیکان براق از زهره‌اش درمی رود و ترسها بر او استیلامی یابد.

Стрела пуштена проћи ће кроз тело његово, и светло гвожђе изаћи ће из жучи његове; кад пође, обузеће га страхоте.

۲۶ 26 تمامی تاریکی برای ذخایر او نگاه داشته شده است. و آتش ندمیده آنها را خواهدسوزانید، و آنچه را که در چادرش باقی است، خواهد خورد.

Све ће таме бити сакривене у тајним местима његовим; прождреће га огањ нераспирен, и ко остане у шатору његовом зло ће му бити.

۲۷ 27 آسمانها عصیانش را مکشوف خواهد ساخت، و زمین به ضد او خواهدبرخاست.

Откриће небеса безакоње његово, и земља ће устати на њ.

۲۸ 28 محصول خانه‌اش زایل خواهد شد، و در روز غضب او نابود خواهد گشت.

Отићи ће летина дома његовог, расточиће се у дан гнева његовог.

۲۹ 29 این است نصیب مرد شریر از خدا و میراث مقدر او ازقادر مطلق.»

То је део од Бога човеку безбожном и наследство од Бога за беседу његову.