ایّوب 19
| پس ایوب در جواب گفت: | ۱ 1 |
Respondeu porém Job, e disse:
| «تا به کی جان مرا می‌رنجانید؟ و مرا به سخنان خود فرسوده می‌سازید؟ | ۲ 2 |
Até quando entristecereis a minha alma, e me quebrantareis com palavras?
| این ده مرتبه است که مرا مذمت نمودید، و خجالت نمی کشید که با من سختی می‌کنید؟ | ۳ 3 |
Já dez vezes me envergonhastes; vergonha não tendes: contra mim vos endureceis.
| و اگر فی الحقیقه خطا کرده‌ام، خطای من نزد من می‌ماند. | ۴ 4 |
Embora haja eu, na verdade, errado, comigo ficará o meu erro.
| اگر فی الواقع بر من تکبر نمایید و عار مرا بر من اثبات کنید، | ۵ 5 |
Se devéras vos levantaes contra mim, e me arguis com o meu opprobrio,
| پس بدانید که خدا دعوی مرا منحرف ساخته، و به دام خود مرا احاطه نموده است. | ۶ 6 |
Sabei agora que Deus é o que me transtornou, e com a sua rede me cercou.
| اینک از ظلم، تضرع می‌نمایم و مستجاب نمی شوم و استغاثه می‌کنم و دادرسی نیست. | ۷ 7 |
Eis que clamo: Violencia; porém não sou ouvido; grito: Soccorro; porém não ha justiça.
| طریق مرا حصارنموده است که از آن نمی توانم گذشت و برراههای من تاریکی را گذارده است. | ۸ 8 |
O meu caminho entrincheirou, e já não posso passar, e nas minhas veredas poz trevas.
| جلال مرا ازمن کنده است و تاج را از سر من برداشته، | ۹ 9 |
Da minha honra me despojou; e tirou-me a corôa da minha cabeça.
| مرا ازهر طرف خراب نموده، پس هلاک شدم. و مثل درخت، ریشه امید مرا کنده است. | ۱۰ 10 |
Derribou-me elle em roda, e eu me vou, e arrancou a minha esperança, como a uma arvore.
| غضب خودرا بر من افروخته، و مرا یکی از دشمنان خودشمرده است. | ۱۱ 11 |
E fez inflammar contrar mim a sua ira, e me reputou para comsigo, como a seus inimigos.
| فوجهای او با هم می‌آیند و راه خود را بر من بلند می‌کنند و به اطراف خیمه من اردو می‌زنند. | ۱۲ 12 |
Juntas vieram as suas tropas, e prepararam contra mim o seu caminho, e se acamparam ao redor da minha tenda.
| «برادرانم را از نزد من دور کرده است وآشنایانم از من بالکل بیگانه شده‌اند. | ۱۳ 13 |
Poz longe de mim a meus irmãos, e os que me conhecem devéras me estranharam.
| خویشانم مرا ترک نموده و آشنایانم مرا فراموش کرده‌اند. | ۱۴ 14 |
Os meus parentes me deixaram, e os meus conhecidos se esqueceram de mim.
| نزیلان خانه‌ام و کنیزانم مرا غریب می‌شمارند، و در نظر ایشان بیگانه شده‌ام. | ۱۵ 15 |
Os meus domesticos e as minhas servas me reputaram como um estranho, e vim a ser um estrangeiro aos seus olhos.
| غلام خود راصدا می‌کنم و مرا جواب نمی دهد، اگر‌چه او را به دهان خود التماس بکنم. | ۱۶ 16 |
Chamei a meu creado, e elle me não respondeu, supplicando-lhe eu por minha propria bocca.
| نفس من نزد زنم مکروه شده است و تضرع من نزد اولاد رحم مادرم. | ۱۷ 17 |
O meu bafo se fez estranho a minha mulher, e eu a supplico pelos filhos do meu corpo.
| بچه های کوچک نیز مرا حقیرمی شمارند و چون برمی خیزم به ضد من حرف می‌زنند. | ۱۸ 18 |
Até os rapazes me desprezam, e, levantando-me eu, fallam contra mim.
| همه اهل مشورتم از من نفرت می‌نمایند، و کسانی را که دوست می‌داشتم از من برگشته‌اند. | ۱۹ 19 |
Todos os homens do meu secreto conselho me abominam, e até os que eu amava se tornaram contra mim.
| استخوانم به پوست و گوشتم چسبیده است، و با پوست دندانهای خودخلاصی یافته‌ام. | ۲۰ 20 |
Os meus ossos se apegaram á minha pelle e á minha carne, e escapei só com a pelle dos meus dentes.
| بر من ترحم کنید! ترحم کنیدشما‌ای دوستانم! زیرا دست خدا مرا لمس نموده است. | ۲۱ 21 |
Compadecei-vos de mim, amigos meus, compadecei-vos de mim, porque a mão de Deus me tocou.
| چرا مثل خدا بر من جفا می‌کنید وازگوشت من سیر نمی شوید. | ۲۲ 22 |
Porque me perseguis assim como Deus, e da minha carne vos não fartaes?
| کاش که سخنانم الان نوشته می‌شد! کاش که در کتابی ثبت می‌گردید، | ۲۳ 23 |
Quem me déra agora, que as minhas palavras se escrevessem! quem me dera, que se gravassem n'um livro!
| و با قلم آهنین و سرب بر صخره‌ای تا به ابد کنده می‌شد! | ۲۴ 24 |
E que, com penna de ferro, e com chumbo, para sempre fossem esculpidas na rocha!
| و من می‌دانم که ولی من زنده است، و در ایام آخر، بر زمین خواهدبرخاست. | ۲۵ 25 |
Porque eu sei que o meu Redemptor vive, e que estará em pé no derradeiro dia sobre o pó.
| و بعد از آنکه این پوست من تلف شود، بدون جسدم نیز خدا را خواهم دید. | ۲۶ 26 |
E depois de roida a minha pelle, comtudo desde a minha carne verei a Deus,
| ومن او را برای خود خواهم دید. و چشمان من بر اوخواهد نگریست و نه چشم دیگری. اگر‌چه گرده هایم در اندرونم تلف شده باشد. | ۲۷ 27 |
A quem eu verei por mim mesmo, e os meus olhos o verão, e não outro: e por isso os meus rins se consomem no meu seio.
| اگربگویید چگونه بر او جفا نماییم و حال آنگاه اصل امر در من یافت می‌شود. | ۲۸ 28 |
Na verdade, que devieis dizer: Porque o perseguimos? Pois a raiz da accusação se acha em mim.
| پس از شمشیربترسید، زیرا که سزاهای شمشیر غضبناک است، تا دانسته باشید که داوری خواهد بود.» | ۲۹ 29 |
Temei vós mesmos a espada; porque o furor traz os castigos da espada, para saberdes que haverá um juizo.
