ایّوب 19
| پس ایوب در جواب گفت: | ۱ 1 |
Then Job answered and said,
| «تا به کی جان مرا می‌رنجانید؟ و مرا به سخنان خود فرسوده می‌سازید؟ | ۲ 2 |
How long will ye vex my soul, And break me in pieces with words?
| این ده مرتبه است که مرا مذمت نمودید، و خجالت نمی کشید که با من سختی می‌کنید؟ | ۳ 3 |
These ten times have ye reproached me: Ye are not ashamed that ye deal hardly with me.
| و اگر فی الحقیقه خطا کرده‌ام، خطای من نزد من می‌ماند. | ۴ 4 |
And be it indeed that I have erred, Mine error remaineth with myself.
| اگر فی الواقع بر من تکبر نمایید و عار مرا بر من اثبات کنید، | ۵ 5 |
If indeed ye will magnify yourselves against me, And plead against me my reproach;
| پس بدانید که خدا دعوی مرا منحرف ساخته، و به دام خود مرا احاطه نموده است. | ۶ 6 |
Know now that God hath subverted me [in my cause], And hath compassed me with his net.
| اینک از ظلم، تضرع می‌نمایم و مستجاب نمی شوم و استغاثه می‌کنم و دادرسی نیست. | ۷ 7 |
Behold, I cry out of wrong, but I am not heard: I cry for help, but there is no justice.
| طریق مرا حصارنموده است که از آن نمی توانم گذشت و برراههای من تاریکی را گذارده است. | ۸ 8 |
He hath walled up my way that I cannot pass, And hath set darkness in my paths.
| جلال مرا ازمن کنده است و تاج را از سر من برداشته، | ۹ 9 |
He hath stripped me of my glory, And taken the crown from my head.
| مرا ازهر طرف خراب نموده، پس هلاک شدم. و مثل درخت، ریشه امید مرا کنده است. | ۱۰ 10 |
He hath broken me down on every side, and I am gone; And my hope hath he plucked up like a tree.
| غضب خودرا بر من افروخته، و مرا یکی از دشمنان خودشمرده است. | ۱۱ 11 |
He hath also kindled his wrath against me, And he counteth me unto him as [one of] his adversaries.
| فوجهای او با هم می‌آیند و راه خود را بر من بلند می‌کنند و به اطراف خیمه من اردو می‌زنند. | ۱۲ 12 |
His troops come on together, And cast up their way against me, And encamp round about my tent.
| «برادرانم را از نزد من دور کرده است وآشنایانم از من بالکل بیگانه شده‌اند. | ۱۳ 13 |
He hath put my brethren far from me, And mine acquaintance are wholly estranged from me.
| خویشانم مرا ترک نموده و آشنایانم مرا فراموش کرده‌اند. | ۱۴ 14 |
My kinsfolk have failed, And my familiar friends have forgotten me.
| نزیلان خانه‌ام و کنیزانم مرا غریب می‌شمارند، و در نظر ایشان بیگانه شده‌ام. | ۱۵ 15 |
They that dwell in my house, and my maids, count me for a stranger: I am an alien in their sight.
| غلام خود راصدا می‌کنم و مرا جواب نمی دهد، اگر‌چه او را به دهان خود التماس بکنم. | ۱۶ 16 |
I call unto my servant, and he giveth me no answer, [Though] I entreat him with my mouth.
| نفس من نزد زنم مکروه شده است و تضرع من نزد اولاد رحم مادرم. | ۱۷ 17 |
My breath is strange to my wife, And my supplication to the children of mine own mother.
| بچه های کوچک نیز مرا حقیرمی شمارند و چون برمی خیزم به ضد من حرف می‌زنند. | ۱۸ 18 |
Even young children despise me; If I arise, they speak against me.
| همه اهل مشورتم از من نفرت می‌نمایند، و کسانی را که دوست می‌داشتم از من برگشته‌اند. | ۱۹ 19 |
All my familiar friends abhor me, And they whom I loved are turned against me.
| استخوانم به پوست و گوشتم چسبیده است، و با پوست دندانهای خودخلاصی یافته‌ام. | ۲۰ 20 |
My bone cleaveth to my skin and to my flesh, And I am escaped with the skin of my teeth.
| بر من ترحم کنید! ترحم کنیدشما‌ای دوستانم! زیرا دست خدا مرا لمس نموده است. | ۲۱ 21 |
Have pity upon me, have pity upon me, O ye my friends; For the hand of God hath touched me.
| چرا مثل خدا بر من جفا می‌کنید وازگوشت من سیر نمی شوید. | ۲۲ 22 |
Why do ye persecute me as God, And are not satisfied with my flesh?
| کاش که سخنانم الان نوشته می‌شد! کاش که در کتابی ثبت می‌گردید، | ۲۳ 23 |
Oh that my words were now written! Oh that they were inscribed in a book!
| و با قلم آهنین و سرب بر صخره‌ای تا به ابد کنده می‌شد! | ۲۴ 24 |
That with an iron pen and lead They were graven in the rock for ever!
| و من می‌دانم که ولی من زنده است، و در ایام آخر، بر زمین خواهدبرخاست. | ۲۵ 25 |
But as for me I know that my Redeemer liveth, And at last he will stand up upon the earth:
| و بعد از آنکه این پوست من تلف شود، بدون جسدم نیز خدا را خواهم دید. | ۲۶ 26 |
And after my skin, [even] this [body], is destroyed, Then without my flesh shall I see God;
| ومن او را برای خود خواهم دید. و چشمان من بر اوخواهد نگریست و نه چشم دیگری. اگر‌چه گرده هایم در اندرونم تلف شده باشد. | ۲۷ 27 |
Whom I, even I, shall see, on my side, And mine eyes shall behold, and not as a stranger. My heart is consumed within me.
| اگربگویید چگونه بر او جفا نماییم و حال آنگاه اصل امر در من یافت می‌شود. | ۲۸ 28 |
If ye say, How we will persecute him! And that the root of the matter is found in me;
| پس از شمشیربترسید، زیرا که سزاهای شمشیر غضبناک است، تا دانسته باشید که داوری خواهد بود.» | ۲۹ 29 |
Be ye afraid of the sword: For wrath [bringeth] the punishments of the sword, That ye may know there is a judgment.
