ایّوب 16

۱ 1 پس ایوب در جواب گفت:

Então respondeu Job, e disse:

۲ 2 «بسیارچیزها مثل این شنیدم. تسلی دهندگان مزاحم همه شما هستید.

Tenho ouvido muitas coisas como estas: todos vós sois consoladores molestos.

۳ 3 آیا سخنان باطل راانتها نخواهد شد؟ و کیست که تو را به جواب دادن تحریک می‌کند؟

Porventura não terão fim estas palavras de vento? ou que te irrita, para assim responderes?

۴ 4 من نیز مثل شمامی توانستم بگویم، اگر جان شما در جای جان من می‌بود، و سخنها به ضد شما ترتیب دهم، و سرخود را بر شما بجنبانم،

Falaria eu também como vós falais, se a vossa alma estivesse em lugar da minha alma? ou amontoaria palavras contra vós, e menearia contra vós a minha cabeça?

۵ 5 لیکن شما را به دهان خود تقویت می‌دادم و تسلی لبهایم غم شما رارفع می‌نمود.

Antes vos fortaleceria com a minha boca, e a consolação dos meus lábios abrandaria a dor.

۶ 6 «اگر من سخن گویم، غم من رفع نمی گردد؛ واگر ساکت شوم مرا چه راحت حاصل می‌شود؟

Se eu falar, a minha dor não cessa, e, calando-me eu, que mal me deixa?

۷ 7 لیکن الان او مرا خسته نموده است. تو تمامی جماعت مرا ویران ساخته‌ای.

Na verdade, agora me molestou: tu assolaste toda a minha companhia.

۸ 8 مرا سخت گرفتی و این بر من شاهد شده است. و لاغری من به ضدمن برخاسته، روبرویم شهادت می‌دهد.

Testemunha disto é que já me fizeste enrugado, e a minha magreza já se levanta contra mim, e no meu rosto testifica contra mim.

۹ 9 در غضب خود مرا دریده و بر من جفا نموده است. دندانهایش را بر من افشرده و مثل دشمنم چشمان خود را بر من تیز کرده است.

Na sua ira me despedaçou, e ele me perseguiu; rangeu os seus dentes contra mim: aguça o meu adversário os seus olhos contra mim.

۱۰ 10 دهان خود را بر من گشوده‌اند، بر رخسار من به استحقارزده‌اند، به ضد من با هم اجتماع نموده‌اند.

Bocejam com a sua boca contra mim; com desprezo me feriram nos queixos, e contra mim se ajuntam todos.

۱۱ 11 خدامرا به‌دست ظالمان تسلیم نموده، و مرا به‌دست شریران افکنده است.

Entrega-me Deus ao perverso, e nas mãos dos ímpios me faz cair.

۱۲ 12 چون در راحت بودم مراپاره پاره کرده است، و گردن مرا گرفته، مرا خردکرده، و مرا برای هدف خود نصب نموده است.

Descançado estava eu, porém ele me quebrantou; e pegou-me pela cerviz, e me despedaçou; também me pôs por seu alvo.

۱۳ 13 تیرهایش مرا احاطه کرد. گرده هایم را پاره می‌کند و شفقت نمی نماید. و زهره مرا به زمین می‌ریزد.

Cercam-me os seus flecheiros; atravessa-me os rins, e não me poupa, e o meu fel derrama em terra.

۱۴ 14 مرا زخم بر زخم، مجروح می‌سازد ومثل جبار، بر من حمله می‌آورد.

Quebranta-me com quebranto sobre quebranto: arremete contra mim como um valente.

۱۵ 15 بر پوست خود پلاس دوخته‌ام، و شاخ خود را در خاک خوار نموده‌ام.

Cosi sobre a minha pele o saco, e revolvi a minha cabeça no pó.

۱۶ 16 روی من از گریستن سرخ شده است، و بر مژگانم سایه موت است.

O meu rosto todo está descorado de chorar, e sobre as minhas pálpebras está a sombra da morte:

۱۷ 17 اگر‌چه هیچ بی‌انصافی در دست من نیست، و دعای من پاک است.

Não havendo porém violência nas minhas mãos, e sendo pura a minha oração.

۱۸ 18 ‌ای زمین خون مرا مپوشان، واستغاثه مرا آرام نباشد.

Ah! terra, não cubras o meu sangue; e não haja lugar para o meu clamor!

۱۹ 19 اینک الان نیز شاهد من در آسمان است، و گواه من در اعلی علیین.

Eis que também agora está a minha testemunha no céu, e a minha testemunha nas alturas.

۲۰ 20 دوستانم مرا استهزا می‌کنند، لیکن چشمانم نزد خدا اشک می‌ریزد.

Os meus amigos são os que zombam de mim; os meus olhos se desfazem em lágrimas diante de Deus.

۲۱ 21 و آیا برای انسان نزدخدا محاجه می‌کند، مثل بنی آدم که برای همسایه خود می‌نماید؟

Ah! se se pudesse contender com Deus pelo homem, como o filho do homem pelo seu amigo!

۲۲ 22 زیرا سالهای اندک سپری می‌شود، پس به راهی که برنمی گردم، خواهم رفت.

Porque se passarão poucos anos; e eu seguirei o caminho por onde não tornarei.