ایّوب 14

۱ 1 قلیل الایام و پر از زحمات است.

Man that is borne of woman, is of short continuance, and full of trouble.

۲ 2 مثل گل می‌روید و بریده می‌شود. و مثل سایه می‌گریزد و نمی ماند.

He shooteth foorth as a flowre, and is cut downe: he vanisheth also as a shadowe, and continueth not.

۳ 3 و آیا بر چنین شخص چشمان خود را می‌گشایی و مرا با خود به محاکمه می‌آوری؟

And yet thou openest thine eyes vpon such one, and causest me to enter into iudgement with thee.

۴ 4 کیست که چیز طاهر را ازچیز نجس بیرون آورد؟ هیچکس نیست.

Who can bring a cleane thing out of filthinesse? there is not one.

۵ 5 چونکه روزهایش مقدر است و شماره ماههایش نزد توست و حدی از برایش گذاشته‌ای که از آن تجاوز نتواند نمود.

Are not his dayes determined? the nober of his moneths are with thee: thou hast appointed his boundes, which he can not passe.

۶ 6 از او رو بگردان تاآرام گیرد. و مثل مزدور روزهای خود را به انجام رساند.

Turne from him that he may cease vntill his desired day, as an hyreling.

۷ 7 «زیرا برای درخت امیدی است که اگر بریده شود باز خواهد رویید، و رمونهایش نابودنخواهد شد.

For there is hope of a tree, if it bee cut downe, that it will yet sproute, and the branches thereof will not cease.

۸ 8 اگر‌چه ریشه‌اش در زمین کهنه شود، و تنه آن در خاک بمیرد.

Though the roote of it waxe olde in the earth, and the stocke thereof be dead in ye ground,

۹ 9 لیکن از بوی آب، رمونه می‌کند و مثل نهال نو، شاخه‌ها می‌آورد.

Yet by the sent of water it will bud, and bring foorth boughes like a plant.

۱۰ 10 اما مرد می‌میرد و فاسد می‌شود و آدمی چون جان را سپارد کجا است؟

But man is sicke, and dyeth, and man perisheth, and where is he?

۱۱ 11 چنانکه آبها از دریازایل می‌شود، و نهرها ضایع و خشک می‌گردد.

As the waters passe from the sea, and as the flood decayeth and dryeth vp,

۱۲ 12 همچنین انسان می‌خوابد و برنمی خیزد، تانیست شدن آسمانها بیدار نخواهند شد و ازخواب خود برانگیخته نخواهند گردید.

So man sleepeth and riseth not: for hee shall not wake againe, nor be raised from his sleepe till the heauen be no more.

۱۳ 13 کاش که مرا در هاویه پنهان کنی؛ و تا غضبت فرو نشیند، مرا مستور سازی؛ و برایم زمانی تعیین نمایی تا مرا به یاد آوری. (Sheol h7585)

Oh that thou wouldest hide me in the graue, and keepe me secret, vntill thy wrath were past, and wouldest giue me terme, and remember me. (Sheol h7585)

۱۴ 14 اگر مرد بمیرد باردیگر زنده شود؛ در تمامی روزهای مجاهده خودانتظار خواهم کشید، تا وقت تبدیل من برسد.

If a man die, shall he liue againe? All the dayes of mine appointed time will I waite, till my changing shall come.

۱۵ 15 تو ندا خواهی کرد و من جواب خواهم داد، و به صنعت دست خود مشتاق خواهی شد.

Thou shalt call me, and I shall answere thee: thou louest the worke of thine own hands.

۱۶ 16 اما الان قدمهای مرا می‌شماری و آیا برگناه من پاسبانی نمی کنی؟

But nowe thou nombrest my steppes, and doest not delay my sinnes.

۱۷ 17 معصیت من در کیسه مختوم است. و خطای مرا مسدود ساخته‌ای.

Mine iniquitie is sealed vp, as in a bagge, and thou addest vnto my wickednesse.

۱۸ 18 به درستی کوهی که می‌افتد فانی می‌شود وصخره از مکانش منتقل می‌گردد.

And surely as the mountaine that falleth, commeth to nought, and the rocke that is remooued from his place:

۱۹ 19 آب سنگهارا می‌ساید، و سیلهایش خاک زمین را می‌برد. همچنین امید انسان را تلف می‌کنی،

As the water breaketh the stones, when thou ouerflowest the things which growe in the dust of ye earth: so thou destroyest ye hope of man.

۲۰ 20 بر او تا به ابد غلبه می‌کنی، پس می‌رود. روی او را تغییرمی دهی و او را رها می‌کنی.

Thou preuailest alway against him, so that he passeth away: he changeth his face when thou castest him away.

۲۱ 21 پسرانش به عزت می‌رسند و او نمی داند. یا به ذلت می‌افتند و ایشان را به نظر نمی آورد.

And he knoweth not if his sonnes shall be honourable, neither shall he vnderstand concerning them, whether they shalbe of lowe degree,

۲۲ 22 برای خودش فقط جسد اواز درد بی‌تاب می‌شود. و برای خودش جان اوماتم می‌گیرد.»

But while his flesh is vpon him, he shall be sorowfull, and while his soule is in him, it shall mourne.