ایّوب 13

۱ 1 «اینک چشم من همه این چیزها رادیده، و گوش من آنها را شنیده وفهمیده است.

Ето, све је то видело око моје, чуло ухо моје, и разумело.

۲ 2 چنانکه شما می‌دانید من هم می‌دانم. و من کمتر از شما نیستم.

Шта ви знате, знам и ја, нисам гори од вас.

۳ 3 لیکن می‌خواهم با قادر مطلق سخن گویم. و آرزو دارم که با خدا محاجه نمایم.

Ипак бих говорио са Свемогућим, и рад сам с Богом правдати се.

۴ 4 اما شما دروغها جعل می‌کنید، و جمیع شما طبیبان باطل هستید.

Јер ви измишљате лажи, сви сте залудни лекари.

۵ 5 کاش که شما به کلی ساکت می‌شدید که این برای شما حکمت می‌بود.

О да бисте сасвим ћутали! Били бисте мудри.

۶ 6 پس حجت مرابشنوید. و دعوی لبهایم را گوش گیرید.

Чујте мој одговор, и слушајте разлоге уста мојих.

۷ 7 آیابرای خدا به بی‌انصافی سخن خواهید راند؟ و به جهت او با فریب تکلم خواهید نمود؟

Треба ли да говорите за Бога неправду или превару да говорите за Њ?

۸ 8 آیا برای او طرف داری خواهید نمود؟ و به جهت خدادعوی خواهید کرد؟

Треба ли да Му гледате ко је? Треба ли да се препирете за Бога?

۹ 9 آیا نیکو است که او شما راتفتیش نماید؟ یا چنانکه انسان را مسخره می‌نمایند او را مسخره می‌سازید.

Хоће ли бити добро кад вас стане испитивати? Хоћете ли Га преварити као што се вара човек?

۱۰ 10 البته شما را توبیخ خواهد کرد. اگر در خفا طرف داری نمایید.

Заиста ће вас карати, ако тајно узгледате ко је.

۱۱ 11 آیا جلال او شما را هراسان نخواهد ساخت؟ و هیبت او بر شما مستولی نخواهد شد؟

Величанство Његово неће ли вас уплашити? И страх Његов неће ли вас спопасти?

۱۲ 12 ذکرهای شما، مثل های غبار است. وحصارهای شما، حصارهای گل است.

Спомени су ваши као пепео, и ваше висине као гомиле блата.

۱۳ 13 «از من ساکت شوید و من سخن خواهم گفت. و هرچه خواهد، بر من واقع شود.

Ћутите и пустите ме да ја говорим, па нека ме снађе шта му драго.

۱۴ 14 چراگوشت خود را با دندانم بگیرم و جان خود را دردستم بنهم؟

Зашто бих кидао месо своје својим зубима и душу своју метао у своје руке?

۱۵ 15 اگرچه مرا بکشد، برای او انتظارخواهم کشید. لیکن راه خود را به حضور او ثابت خواهم ساخت.

Гле, да ме и убије, опет ћу се уздати у Њ, али ћу бранити путеве своје пред Њим.

۱۶ 16 این نیز برای من نجات خواهدشد. زیرا ریاکار به حضور او حاضر نمی شود.

И Он ће ми бити спасење, јер лицемер неће изаћи преда Њ.

۱۷ 17 بشنوید! سخنان مرا بشنوید. و دعوی من به گوشهای شما برسد.

Слушајте добро беседу моју, и нека вам уђе у уши шта ћу исказати.

۱۸ 18 اینک الان دعوی خود رامرتب ساختم. و می‌دانم که عادل شمرده خواهم شد.

Ево, спремио сам парбу своју, знам да ћу бити прав.

۱۹ 19 کیست که بامن مخاصمه کند؟ پس خاموش شده جان را تسلیم خواهم کرد.

Ко ће се прети са мном? Да сад умукнем, издахнуо бих.

۲۰ 20 فقطدو چیز به من مکن. آنگاه خود را از حضور توپنهان نخواهم ساخت.

Само двоје немој ми учинити, па се нећу крити од лица Твог.

۲۱ 21 دست خود را از من دورکن. و هیبت تو مرا هراسان نسازد.

Уклони руку своју од мене, и страх Твој да ме не страши.

۲۲ 22 آنگاه بخوان و من جواب خواهم داد، یا اینکه من بگویم و مراجواب بده.

Потом зови ме, и ја ћу одговарати; или ја да говорим, а Ти ми одговарај.

۲۳ 23 خطایا و گناهانم چقدر است؟ تقصیر و گناه مرا به من بشناسان.

Колико је безакоња и греха мојих? Покажи ми преступ мој и грех мој.

۲۴ 24 چرا روی خود را از من می‌پوشانی؟ و مرا دشمن خودمی شماری؟

Зашто скриваш лице своје и држиш ме за непријатеља свог?

۲۵ 25 آیا برگی را که از باد رانده شده است می‌گریزانی؟ و کاه خشک را تعاقب می‌کنی؟

Хоћеш ли скршити лист који носи ветар или ћеш гонити суву сламку,

۲۶ 26 زیرا که چیزهای تلخ را به ضد من می‌نویسی، و گناهان جوانی‌ام را نصیب من می‌سازی.

Кад ми пишеш горчине, и дајеш ми у наследство грехе младости моје,

۲۷ 27 و پایهای مرا در کنده می‌گذاری، وجمیع راههایم را نشان می‌کنی و گرد کف پاهایم خط می‌کشی؛

И мећеш ноге моје у кладе, и пазиш на све стазе моје и идеш за мном устопце?

۲۸ 28 و حال آنکه مثل چیز گندیده فاسد، و مثل جامه بید خورده هستم.

А он се распада као трулина, као хаљина коју једе мољац.