ایّوب 13

۱ 1 «اینک چشم من همه این چیزها رادیده، و گوش من آنها را شنیده وفهمیده است.

Ecce omnia hæc vidit oculus meus, et audivit auris mea, et intellexi singula.

۲ 2 چنانکه شما می‌دانید من هم می‌دانم. و من کمتر از شما نیستم.

Secundum scientiam vestram et ego novi: nec inferior vestri sum.

۳ 3 لیکن می‌خواهم با قادر مطلق سخن گویم. و آرزو دارم که با خدا محاجه نمایم.

Sed tamen ad Omnipotentem loquar, et disputare cum Deo cupio:

۴ 4 اما شما دروغها جعل می‌کنید، و جمیع شما طبیبان باطل هستید.

prius vos ostendens fabricatores mendacii, et cultores perversorum dogmatum.

۵ 5 کاش که شما به کلی ساکت می‌شدید که این برای شما حکمت می‌بود.

Atque utinam taceretis, ut putaremini esse sapientes.

۶ 6 پس حجت مرابشنوید. و دعوی لبهایم را گوش گیرید.

Audite ergo correptionem meam, et judicium labiorum meorum attendite.

۷ 7 آیابرای خدا به بی‌انصافی سخن خواهید راند؟ و به جهت او با فریب تکلم خواهید نمود؟

Numquid Deus indiget vestro mendacio, ut pro illo loquamini dolos?

۸ 8 آیا برای او طرف داری خواهید نمود؟ و به جهت خدادعوی خواهید کرد؟

numquid faciem ejus accipitis, et pro Deo judicare nitimini?

۹ 9 آیا نیکو است که او شما راتفتیش نماید؟ یا چنانکه انسان را مسخره می‌نمایند او را مسخره می‌سازید.

aut placebit ei quem celare nihil potest? aut decipietur, ut homo, vestris fraudulentiis?

۱۰ 10 البته شما را توبیخ خواهد کرد. اگر در خفا طرف داری نمایید.

Ipse vos arguet, quoniam in abscondito faciem ejus accipitis.

۱۱ 11 آیا جلال او شما را هراسان نخواهد ساخت؟ و هیبت او بر شما مستولی نخواهد شد؟

Statim ut se commoverit, turbabit vos, et terror ejus irruet super vos.

۱۲ 12 ذکرهای شما، مثل های غبار است. وحصارهای شما، حصارهای گل است.

Memoria vestra comparabitur cineri, et redigentur in lutum cervices vestræ.

۱۳ 13 «از من ساکت شوید و من سخن خواهم گفت. و هرچه خواهد، بر من واقع شود.

Tacete paulisper, ut loquar quodcumque mihi mens suggesserit.

۱۴ 14 چراگوشت خود را با دندانم بگیرم و جان خود را دردستم بنهم؟

Quare lacero carnes meas dentibus meis, et animam meam porto in manibus meis?

۱۵ 15 اگرچه مرا بکشد، برای او انتظارخواهم کشید. لیکن راه خود را به حضور او ثابت خواهم ساخت.

Etiam si occiderit me, in ipso sperabo: verumtamen vias meas in conspectu ejus arguam.

۱۶ 16 این نیز برای من نجات خواهدشد. زیرا ریاکار به حضور او حاضر نمی شود.

Et ipse erit salvator meus: non enim veniet in conspectu ejus omnis hypocrita.

۱۷ 17 بشنوید! سخنان مرا بشنوید. و دعوی من به گوشهای شما برسد.

Audite sermonem meum, et ænigmata percipite auribus vestris.

۱۸ 18 اینک الان دعوی خود رامرتب ساختم. و می‌دانم که عادل شمرده خواهم شد.

Si fuero judicatus, scio quod justus inveniar.

۱۹ 19 کیست که بامن مخاصمه کند؟ پس خاموش شده جان را تسلیم خواهم کرد.

Quis est qui judicetur mecum? veniat: quare tacens consumor?

۲۰ 20 فقطدو چیز به من مکن. آنگاه خود را از حضور توپنهان نخواهم ساخت.

Duo tantum ne facias mihi, et tunc a facie tua non abscondar:

۲۱ 21 دست خود را از من دورکن. و هیبت تو مرا هراسان نسازد.

manum tuam longe fac a me, et formido tua non me terreat.

۲۲ 22 آنگاه بخوان و من جواب خواهم داد، یا اینکه من بگویم و مراجواب بده.

Voca me, et ego respondebo tibi: aut certe loquar, et tu responde mihi.

۲۳ 23 خطایا و گناهانم چقدر است؟ تقصیر و گناه مرا به من بشناسان.

Quantas habeo iniquitates et peccata? scelera mea et delicta ostende mihi.

۲۴ 24 چرا روی خود را از من می‌پوشانی؟ و مرا دشمن خودمی شماری؟

Cur faciem tuam abscondis, et arbitraris me inimicum tuum?

۲۵ 25 آیا برگی را که از باد رانده شده است می‌گریزانی؟ و کاه خشک را تعاقب می‌کنی؟

Contra folium, quod vento rapitur, ostendis potentiam tuam, et stipulam siccam persequeris:

۲۶ 26 زیرا که چیزهای تلخ را به ضد من می‌نویسی، و گناهان جوانی‌ام را نصیب من می‌سازی.

scribis enim contra me amaritudines, et consumere me vis peccatis adolescentiæ meæ.

۲۷ 27 و پایهای مرا در کنده می‌گذاری، وجمیع راههایم را نشان می‌کنی و گرد کف پاهایم خط می‌کشی؛

Posuisti in nervo pedem meum, et observasti omnes semitas meas, et vestigia pedum meorum considerasti:

۲۸ 28 و حال آنکه مثل چیز گندیده فاسد، و مثل جامه بید خورده هستم.

qui quasi putredo consumendus sum, et quasi vestimentum quod comeditur a tinea.