ایّوب 13

۱ 1 «اینک چشم من همه این چیزها رادیده، و گوش من آنها را شنیده وفهمیده است.

Voici, mon œil a vu tout cela; mon oreille l'a entendu et compris;

۲ 2 چنانکه شما می‌دانید من هم می‌دانم. و من کمتر از شما نیستم.

Ce que vous savez, je le sais aussi; je ne vous suis pas inférieur.

۳ 3 لیکن می‌خواهم با قادر مطلق سخن گویم. و آرزو دارم که با خدا محاجه نمایم.

Mais je veux parler au Tout-Puissant, je veux plaider auprès de Dieu.

۴ 4 اما شما دروغها جعل می‌کنید، و جمیع شما طبیبان باطل هستید.

Mais vous, vous êtes des inventeurs de mensonges. Vous êtes tous des médecins de néant.

۵ 5 کاش که شما به کلی ساکت می‌شدید که این برای شما حکمت می‌بود.

Puissiez-vous demeurer dans le silence, et que ce soit là votre sagesse!

۶ 6 پس حجت مرابشنوید. و دعوی لبهایم را گوش گیرید.

Écoutez donc ma réprimande, et soyez attentifs à la réplique de mes lèvres.

۷ 7 آیابرای خدا به بی‌انصافی سخن خواهید راند؟ و به جهت او با فریب تکلم خواهید نمود؟

Tiendrez-vous des discours injustes en faveur de Dieu? Et, pour le défendre, direz-vous des mensonges?

۸ 8 آیا برای او طرف داری خواهید نمود؟ و به جهت خدادعوی خواهید کرد؟

Ferez-vous acception de personnes en sa faveur? Prétendrez-vous plaider pour Dieu?

۹ 9 آیا نیکو است که او شما راتفتیش نماید؟ یا چنانکه انسان را مسخره می‌نمایند او را مسخره می‌سازید.

Vous en prendra-t-il bien, s'il vous sonde? Comme on trompe un homme, le tromperez-vous?

۱۰ 10 البته شما را توبیخ خواهد کرد. اگر در خفا طرف داری نمایید.

Certainement, il vous reprendra, si secrètement vous faites acception de personnes.

۱۱ 11 آیا جلال او شما را هراسان نخواهد ساخت؟ و هیبت او بر شما مستولی نخواهد شد؟

Sa majesté ne vous épouvantera-t-elle point, et sa frayeur ne tombera-t-elle pas sur vous?

۱۲ 12 ذکرهای شما، مثل های غبار است. وحصارهای شما، حصارهای گل است.

Vos réminiscences sont des sentences de cendre, vos remparts sont des remparts de boue!

۱۳ 13 «از من ساکت شوید و من سخن خواهم گفت. و هرچه خواهد، بر من واقع شود.

Taisez-vous, laissez-moi; je veux parler, et qu'il m'arrive ce qui pourra.

۱۴ 14 چراگوشت خود را با دندانم بگیرم و جان خود را دردستم بنهم؟

Pourquoi prendrais-je ma chair dans mes dents? Non, j'exposerai ma vie.

۱۵ 15 اگرچه مرا بکشد، برای او انتظارخواهم کشید. لیکن راه خود را به حضور او ثابت خواهم ساخت.

Voici, il me tuera; je n'ai plus d'espoir. Du moins, je défendrai ma conduite devant lui.

۱۶ 16 این نیز برای من نجات خواهدشد. زیرا ریاکار به حضور او حاضر نمی شود.

Et cela me tournera à salut; car un impie ne viendrait pas devant lui.

۱۷ 17 بشنوید! سخنان مرا بشنوید. و دعوی من به گوشهای شما برسد.

Écoutez, écoutez mes paroles, prêtez l'oreille à mes déclarations.

۱۸ 18 اینک الان دعوی خود رامرتب ساختم. و می‌دانم که عادل شمرده خواهم شد.

Voici, j'ai préparé ma cause. Je sais que je serai justifié.

۱۹ 19 کیست که بامن مخاصمه کند؟ پس خاموش شده جان را تسلیم خواهم کرد.

Quelqu'un plaidera-t-il contre moi? Alors je me tais, et je meurs.

۲۰ 20 فقطدو چیز به من مکن. آنگاه خود را از حضور توپنهان نخواهم ساخت.

Seulement, ne me fais point deux choses, et alors je ne me cacherai pas loin de ta face:

۲۱ 21 دست خود را از من دورکن. و هیبت تو مرا هراسان نسازد.

Éloigne ta main de moi, et que ta terreur ne me trouble point.

۲۲ 22 آنگاه بخوان و من جواب خواهم داد، یا اینکه من بگویم و مراجواب بده.

Puis, appelle-moi et je répondrai. Ou bien, que je parle, et tu me répliqueras.

۲۳ 23 خطایا و گناهانم چقدر است؟ تقصیر و گناه مرا به من بشناسان.

Combien ai-je commis d'iniquités et de péchés? Fais-moi connaître ma transgression et mon péché.

۲۴ 24 چرا روی خود را از من می‌پوشانی؟ و مرا دشمن خودمی شماری؟

Pourquoi caches-tu ta face, et me tiens-tu pour ton ennemi?

۲۵ 25 آیا برگی را که از باد رانده شده است می‌گریزانی؟ و کاه خشک را تعاقب می‌کنی؟

Veux-tu effrayer une feuille que le vent emporte, et poursuivre une paille desséchée?

۲۶ 26 زیرا که چیزهای تلخ را به ضد من می‌نویسی، و گناهان جوانی‌ام را نصیب من می‌سازی.

Pour que tu écrives contre moi d'amers arrêts, et que tu me fasses recevoir la peine des péchés de ma jeunesse;

۲۷ 27 و پایهای مرا در کنده می‌گذاری، وجمیع راههایم را نشان می‌کنی و گرد کف پاهایم خط می‌کشی؛

Pour que tu mettes mes pieds dans des ceps, que tu épies tous mes chemins, et que tu traces une limite autour de la plante de mes pieds;

۲۸ 28 و حال آنکه مثل چیز گندیده فاسد، و مثل جامه بید خورده هستم.

Et ce corps se détruit comme du bois vermoulu, comme un vêtement que la teigne a rongé.