ایّوب 13
| «اینک چشم من همه این چیزها رادیده، و گوش من آنها را شنیده وفهمیده است. | ۱ 1 |
Behold my eye hath seen all these things, and my ear hath heard them, and I have understood them all.
| چنانکه شما می‌دانید من هم می‌دانم. و من کمتر از شما نیستم. | ۲ 2 |
According to your knowledge I also know: neither am I inferior to you.
| لیکن می‌خواهم با قادر مطلق سخن گویم. و آرزو دارم که با خدا محاجه نمایم. | ۳ 3 |
But yet I will speak to the Almighty, and I desire to reason with God.
| اما شما دروغها جعل می‌کنید، و جمیع شما طبیبان باطل هستید. | ۴ 4 |
Having first shewn that you are forgers of lies, and maintainers of perverse opinions.
| کاش که شما به کلی ساکت می‌شدید که این برای شما حکمت می‌بود. | ۵ 5 |
And I wish you would hold your peace, that you might be thought to be wise men.
| پس حجت مرابشنوید. و دعوی لبهایم را گوش گیرید. | ۶ 6 |
Hear ye therefore my reproof, and attend to the judgment of my lips.
| آیابرای خدا به بی‌انصافی سخن خواهید راند؟ و به جهت او با فریب تکلم خواهید نمود؟ | ۷ 7 |
Hath God any need of your lie, that you should speak deceitfully for him?
| آیا برای او طرف داری خواهید نمود؟ و به جهت خدادعوی خواهید کرد؟ | ۸ 8 |
Do you accept his person, and do you endeavour to judge for God?
| آیا نیکو است که او شما راتفتیش نماید؟ یا چنانکه انسان را مسخره می‌نمایند او را مسخره می‌سازید. | ۹ 9 |
Or shall it please him, from whom nothing can be concealed? or shall he be deceived as a man, with your deceitful dealings?
| البته شما را توبیخ خواهد کرد. اگر در خفا طرف داری نمایید. | ۱۰ 10 |
He shall reprove you, because in secret you accept his person.
| آیا جلال او شما را هراسان نخواهد ساخت؟ و هیبت او بر شما مستولی نخواهد شد؟ | ۱۱ 11 |
As soon as he shall move himself, he shall trouble you: and his dread shall fall upon you.
| ذکرهای شما، مثل های غبار است. وحصارهای شما، حصارهای گل است. | ۱۲ 12 |
Your remembrance shall be compared to ashes, and your necks shall be brought to clay.
| «از من ساکت شوید و من سخن خواهم گفت. و هرچه خواهد، بر من واقع شود. | ۱۳ 13 |
Hold your peace a little while, that I may speak whatsoever my mind shall suggest to me.
| چراگوشت خود را با دندانم بگیرم و جان خود را دردستم بنهم؟ | ۱۴ 14 |
Why do I tear my flesh with my teeth, and carry my soul in my hands?
| اگرچه مرا بکشد، برای او انتظارخواهم کشید. لیکن راه خود را به حضور او ثابت خواهم ساخت. | ۱۵ 15 |
Although he should bill me, I will trust in him: but yet I will reprove my ways in his sight.
| این نیز برای من نجات خواهدشد. زیرا ریاکار به حضور او حاضر نمی شود. | ۱۶ 16 |
And he shall be my saviour: for no hypocrite shall come before his presence.
| بشنوید! سخنان مرا بشنوید. و دعوی من به گوشهای شما برسد. | ۱۷ 17 |
Hear ye my speech, and receive with Sour ears hidden truths.
| اینک الان دعوی خود رامرتب ساختم. و می‌دانم که عادل شمرده خواهم شد. | ۱۸ 18 |
If I shall be judged, I know that I shall be found just.
| کیست که بامن مخاصمه کند؟ پس خاموش شده جان را تسلیم خواهم کرد. | ۱۹ 19 |
Who is he that will plead against me? let him come: why am I consumed holding my peace?
| فقطدو چیز به من مکن. آنگاه خود را از حضور توپنهان نخواهم ساخت. | ۲۰ 20 |
Two things only do not to me, and then from thy face I shall not be hid:
| دست خود را از من دورکن. و هیبت تو مرا هراسان نسازد. | ۲۱ 21 |
Withdraw thy hand far from me, and let not thy dread terrify me.
| آنگاه بخوان و من جواب خواهم داد، یا اینکه من بگویم و مراجواب بده. | ۲۲ 22 |
Call me, and I will answer thee: or else I will speak, and do thou answer me.
| خطایا و گناهانم چقدر است؟ تقصیر و گناه مرا به من بشناسان. | ۲۳ 23 |
How many are my iniquities and sins? make me know my crimes and offences.
| چرا روی خود را از من می‌پوشانی؟ و مرا دشمن خودمی شماری؟ | ۲۴ 24 |
Why hidest thou thy face, and thinkest me thy enemy?
| آیا برگی را که از باد رانده شده است می‌گریزانی؟ و کاه خشک را تعاقب می‌کنی؟ | ۲۵ 25 |
Against a leaf, that is carried away with the wind, thou shewest thy power, and thou pursuest a dry straw.
| زیرا که چیزهای تلخ را به ضد من می‌نویسی، و گناهان جوانی‌ام را نصیب من می‌سازی. | ۲۶ 26 |
For thou writest bitter things against me, and wilt consume me for the sins of my youth.
| و پایهای مرا در کنده می‌گذاری، وجمیع راههایم را نشان می‌کنی و گرد کف پاهایم خط می‌کشی؛ | ۲۷ 27 |
Thou hast put my feet in the stocks, and hast observed all my paths, and hast considered the steps of my feet:
| و حال آنکه مثل چیز گندیده فاسد، و مثل جامه بید خورده هستم. | ۲۸ 28 |
Who am to be consumed as rottenness, and as a garment that is moth-eaten.
