ایّوب 11

۱ 1 و صوفر نعماتی در جواب گفت:

But Zophar the Naamathite, responding, said:

۲ 2 «آیابه کثرت سخنان جواب نباید داد و مردپرگو عادل شمرده شود؟

Will he who speaks much, not also listen? Or will a talkative man be justified?

۳ 3 آیا بیهوده‌گویی تومردمان را ساکت کند و یا سخریه کنی و کسی تورا خجل نسازد؟

Will men be silent only for you? And when you have mocked others, will no one refute you?

۴ 4 و می‌گویی تعلیم من پاک است، و من در نظر تو بی‌گناه هستم.

For you said: “My word is pure, and I am clean in your sight.”

۵ 5 و لیکن کاش که خدا سخن بگوید و لبهای خود را بر تو بگشاید،

Yet I wish that God would speak with you, and would open his lips to you,

۶ 6 و اسرار حکمت را برای تو بیان کند. زیرا که درماهیت خود دو طرف دارد. پس بدان که خدا کمتراز گناهانت تو را سزا داده است.

so that he might reveal to you the secrets of wisdom, and how intricate his law is, and that you would understand how much less he requires of you than your iniquity deserves.

۷ 7 آیا عمق های خدا را می‌توانی دریافت نمود؟ یا به کنه قادرمطلق توانی رسید؟

By chance, will you comprehend the footsteps of God and reach all the way to the perfection of the Almighty?

۸ 8 مثل بلندیهای آسمان است؛ چه خواهی کرد؟ گودتر از هاویه است؛ چه توانی دانست؟ (Sheol h7585)

He is higher than heaven, and what will you do? He is deeper than hell, but how will you know? (Sheol h7585)

۹ 9 پیمایش آن از جهان طویل تر واز دریا پهن تر است.

His measure is longer than the earth and wider than the sea.

۱۰ 10 اگر سخت بگیرد و حبس نماید و به محاکمه دعوت کند کیست که او راممانعت نماید؟

If he overturns all things, or packs them together, who will contradict him?

۱۱ 11 زیرا که بطالت مردم را می‌داندو شرارت را می‌بیند اگرچه در آن تامل نکند.

For he knows the vanity of men, and when he sees iniquity, does he not evaluate it?

۱۲ 12 ومرد جاهل آنوقت فهیم می‌شود که بچه خروحشی، انسان متولد شود.

A vain man is lifted up in arrogance, and he thinks that he is born free like a wild ass’s colt.

۱۳ 13 اگر تو دل خود راراست سازی و دستهای خود را بسوی او درازکنی،

But you have fortified your heart and extended your hands to him.

۱۴ 14 اگر در دست تو شرارت باشد، آن را ازخود دور کن، و بی‌انصافی در خیمه های تو ساکن نشود.

If you would send away from you the iniquity that is in your hand, and not let injustice remain in your tabernacle,

۱۵ 15 پس یقین روی خود را بی‌عیب برخواهی افراشت، و مستحکم شده، نخواهی ترسید.

then you would be able to lift up your face without blemish, and you would be steadfast and unafraid.

۱۶ 16 زیرا که مشقت خود را فراموش خواهی کرد، و آن را مثل آب رفته به یاد خواهی آورد،

Misery, likewise, you would forget, or would remember only like waters that have passed by.

۱۷ 17 و روزگار تو از وقت ظهر روشن ترخواهد شد، و اگرچه تاریکی باشد، مثل صبح خواهد گشت.

And brightness, like that of midday, will rise upon you until evening, and when you would think yourself consumed, you will rise up like the morning star.

۱۸ 18 و مطمئن خواهی بود چونکه امید داری، و اطراف خود را تجسس نموده، ایمن خواهی خوابید.

And, when hope has been set before you, you will have faith, and, when buried, you will sleep secure.

۱۹ 19 و خواهی خوابید وترساننده‌ای نخواهد بود، و بسیاری تو راتملق خواهند نمود.

You will rest, and there will be nothing to make you afraid, and many will make requests before your face.

۲۰ 20 لیکن چشمان شریران کاهیده می‌شود و ملجای ایشان از ایشان نابود می‌گردد و امید ایشان جان کندن ایشان است.»

But the eyes of the impious will fade away, and the path to escape will perish before them, for the abomination of the soul is their hope.