ایّوب 11
| و صوفر نعماتی در جواب گفت: | ۱ 1 |
Тогава нааматецът Софар, в отговор рече:
| «آیابه کثرت سخنان جواب نباید داد و مردپرگو عادل شمرده شود؟ | ۲ 2 |
Не трябва ли да се отговори на многото думи? Бива ли да се оправдае словоохотлив човек?
| آیا بیهوده‌گویی تومردمان را ساکت کند و یا سخریه کنی و کسی تورا خجل نسازد؟ | ۳ 3 |
Твоите самохвалства ще запушат ли хорските уста? И когато ти се присмиваш, тебе никой да не засрами ли?
| و می‌گویی تعلیم من پاک است، و من در نظر تو بی‌گناه هستم. | ۴ 4 |
Защото ти казваш: Това, което говоря, е право, И аз съм чист пред Твоите очи.
| و لیکن کاش که خدا سخن بگوید و لبهای خود را بر تو بگشاید، | ۵ 5 |
Но дано проговореше Бог, И да отвореше устните Си против тебе.
| و اسرار حکمت را برای تو بیان کند. زیرا که درماهیت خود دو طرف دارد. پس بدان که خدا کمتراز گناهانت تو را سزا داده است. | ۶ 6 |
И да ти явеше тайните на мъдростта, Че тя е двояка в проницателността си, Знай, прочее, че Бог изисква от тебе по-малко, отколкото заслужава беззаконието ти.
| آیا عمق های خدا را می‌توانی دریافت نمود؟ یا به کنه قادرمطلق توانی رسید؟ | ۷ 7 |
Можеш ли да изброиш Божиите дълбочини? Можеш ли да издириш Всемогъщия напълно?
| مثل بلندیهای آسمان است؛ چه خواهی کرد؟ گودتر از هاویه است؛ چه توانی دانست؟ (Sheol h7585) | ۸ 8 |
Тия тайни са високи до небето; що можеш да сториш? По-дълбоки са от преизподнята; що можеш да узнаеш? (Sheol h7585)
| پیمایش آن از جهان طویل تر واز دریا پهن تر است. | ۹ 9 |
Мярката им е по-дълга от земята И по-широка от морето.
| اگر سخت بگیرد و حبس نماید و به محاکمه دعوت کند کیست که او راممانعت نماید؟ | ۱۰ 10 |
Ако мине Той та улови и събере съд, То кой може да Му забрани?
| زیرا که بطالت مردم را می‌داندو شرارت را می‌بیند اگرچه در آن تامل نکند. | ۱۱ 11 |
Защото Той знае суетните човеци, Той вижда и нечестието, без да Му е нужно да внимава в него.
| ومرد جاهل آنوقت فهیم می‌شود که بچه خروحشی، انسان متولد شود. | ۱۲ 12 |
Но суетният човек е лишен от разум; Дори, човек се ражда като диво оселче.
| اگر تو دل خود راراست سازی و دستهای خود را بسوی او درازکنی، | ۱۳ 13 |
Ако управиш ти сърцето си, И простреш ръцете си към Него,
| اگر در دست تو شرارت باشد، آن را ازخود دور کن، و بی‌انصافی در خیمه های تو ساکن نشود. | ۱۴ 14 |
Ако има беззаконие в ръцете ти, отстрани го, И не оставяй да обитава нечестие в шатрите ти.
| پس یقین روی خود را بی‌عیب برخواهی افراشت، و مستحکم شده، نخواهی ترسید. | ۱۵ 15 |
Тогава само ще издигнеш лицето си без петно, Да! утвърден ще бъдеш, и няма да се боиш;
| زیرا که مشقت خود را فراموش خواهی کرد، و آن را مثل آب رفته به یاد خواهی آورد، | ۱۶ 16 |
Защото ще забравиш скръбта си; Ще си я спомняш като води, които са оттекли.
| و روزگار تو از وقت ظهر روشن ترخواهد شد، و اگرچه تاریکی باشد، مثل صبح خواهد گشت. | ۱۷ 17 |
Твоето пребивание ще бъде по-светло от пладне; И тъмнина ако си, пак ще станеш като зора.
| و مطمئن خواهی بود چونکه امید داری، و اطراف خود را تجسس نموده، ایمن خواهی خوابید. | ۱۸ 18 |
Ще бъдеш в увереност, защото има надежда; Да! Ще се озърнеш наоколо, и ще си легнеш безопасно.
| و خواهی خوابید وترساننده‌ای نخواهد بود، و بسیاری تو راتملق خواهند نمود. | ۱۹ 19 |
Ще легнеш, и не ще има кой да те плаши; Дори мнозина ще търсят твоето благоволение.
| لیکن چشمان شریران کاهیده می‌شود و ملجای ایشان از ایشان نابود می‌گردد و امید ایشان جان کندن ایشان است.» | ۲۰ 20 |
А очите на нечестивите ще изтекат; Прибежище не ще има за тях; И надеждата им ще бъде, че ще издъхват.
