< ارمیا 7 >

کلامی که از جانب خداوند به ارمیا نازل شده، گفت: ۱ 1
The word that came to Jeremiah from Jehovah, saying,
«به دروازه خانه خداوندبایست و این کلام را در آنجا ندا کرده، بگو: ای تمامی یهودا که به این دروازه‌ها داخل شده، خداوند را سجده می‌نمایید کلام خداوند رابشنوید. ۲ 2
Stand in the gate of Jehovah's house, and proclaim there this word, and say, Hear the word of Jehovah, all ye of Judah, who enter in at these gates to worship Jehovah.
یهوه صبایوت خدای اسرائیل چنین می‌گوید: طریق‌ها و اعمال خود را اصلاح کنید ومن شما را در این مکان ساکن خواهم گردانید. ۳ 3
Thus says Jehovah of hosts, the God of Israel: Amend your ways and your doings, and I will cause you to dwell in this place.
به سخنان دروغ توکل منمایید و مگویید که هیکل یهوه، هیکل یهوه، هیکل یهوه این است. ۴ 4
Trust ye not in lying words, saying, The temple of Jehovah, the temple of Jehovah, the temple of Jehovah, are these.
زیرا اگر به تحقیق طریق‌ها و اعمال خود را اصلاح کنید و انصاف را در میان یکدیگر بعمل آورید، ۵ 5
For if ye thoroughly amend your ways and your doings, if ye thoroughly execute justice between a man and his neighbor,
و بر غریبان و یتیمان و بیوه‌زنان ظلم ننمایید وخون بی‌گناهان را در این مکان نریزید و خدایان غیر را به جهت ضرر خویش پیروی ننمایید، ۶ 6
if ye do not oppress the sojourner, the fatherless, and the widow, and shed not innocent blood in this place, nor walk after other gods to your own hurt,
آنگاه شما را در این مکان در زمینی که به پدران شما از ازل تا به ابد داده‌ام ساکن خواهم گردانید. ۷ 7
then I will cause you to dwell in this place, in the land that I gave to your fathers from of old even for evermore.
اینک شما به سخنان دروغی که منفعت نداردتوکل می‌نمایید. ۸ 8
Behold, ye trust in lying words, that cannot profit.
آیا مرتکب دزدی و زنا و قتل نمی شوید و به دروغ قسم نمی خورید و برای بعل بخور نمی سوزانید؟ و آیا خدایان غیر را که نمی شناسید پیروی نمی نمایید؟ ۹ 9
Will ye steal, murder, and commit adultery, and swear falsely, and burn incense to Baal, and walk after other gods that ye have not known,
و داخل شده، به حضور من در این خانه‌ای که به اسم من مسمی است می‌ایستید و می‌گویید که به گردن تمام این رجاسات سپرده شده‌ایم. ۱۰ 10
and then come and stand before me in this house, which is called by my name, and say, We are delivered, that ye may do all these abominations?
آیا این خانه‌ای که به اسم من مسمی است در نظر شمامغاره دزدان شده است؟ و خداوند می‌گوید: اینک من نیز این را دیده‌ام. ۱۱ 11
Has this house, which is called by my name, become a den of robbers in your eyes? Behold, I, even I, have seen it, says Jehovah.
لکن به مکان من که در شیلو بود و نام خود را اول در آنجا قرار داده بودم بروید و آنچه را که به‌سبب شرارت قوم خود اسرائیل به آنجا کرده‌ام ملاحظه نمایید. ۱۲ 12
But go ye now to my place which was in Shiloh, where I caused my name to dwell at the first, and see what I did to it for the wickedness of my people Israel.
پس حال خداوند می‌گوید: از آنرو که تمام این اعمال را بجا آوردید با آنکه من صبح زودبرخاسته، به شما تکلم نموده، سخن راندم امانشنیدید و شما را خواندم اما جواب ندادید. ۱۳ 13
And now, because ye have done all these works, says Jehovah. And I spoke to you, rising up early and speaking, but ye heard not, and I called you, but ye answered not,
ازاین جهت به این خانه‌ای که به اسم من مسمی است و شما به آن توکل دارید و به مکانی که به شما و به پدران شما دادم به نوعی که به شیلو عمل نمودم عمل خواهم کرد. ۱۴ 14
therefore I will do to the house, which is called by my name, in which ye trust, and to the place which I gave to you and to your fathers, as I did to Shiloh.
و شما را از حضورخود خواهم راند به نوعی که جمیع برادران شما یعنی تمام ذریت افرایم را راندم. ۱۵ 15
And I will cast you out of my sight, as I have cast out all your brothers, even the whole seed of Ephraim.
پس تو برای این قوم دعا مکن و به جهت ایشان آواز تضرع واستغاثه بلند منما و نزد من شفاعت مکن زیرا که من تو را اجابت نخواهم نمود. ۱۶ 16
Therefore pray thou not for this people, nor lift up cry nor prayer for them. Neither make intercession to me, for I will not hear thee.
آیا آنچه را که ایشان در شهرهای یهودا و کوچه های اورشلیم می‌کنند نمی بینی؟ ۱۷ 17
Do thou not see what they do in the cities of Judah and in the streets of Jerusalem?
پسران، هیزم جمع می‌کنندو پدران، آتش می‌افروزند و زنان، خمیرمی سرشند تا قرصها برای ملکه آسمان بسازند وهدایای ریختنی برای خدایان غیر ریخته مرامتغیر سازند. ۱۸ 18
The sons gather wood, and the fathers kindle the fire, and the women knead the dough, to make cakes to the queen of heaven, and to pour out drink offerings to other gods, that they may provoke me to anger.
اما خداوند می‌گوید آیا مرامتغیر می‌سازند؟ نی بلکه خویشتن را تا رویهای خود را رسوا سازند. ۱۹ 19
Do they provoke me to anger? says Jehovah, and not themselves, to the confusion of their own faces?
بنابراین خداوند یهوه چنین می‌گوید: اینک خشم و غضب من بر این مکان برانسان و بر بهایم و بر درختان صحرا و برمحصول زمین ریخته خواهد شد و افروخته شده، خاموش نخواهد گردید. ۲۰ 20
Therefore thus says the lord Jehovah: Behold, my anger and my wrath shall be poured out upon this place, upon man, and upon beast, and upon the trees of the field, and upon the fruit of the ground. And it shall burn, and shall not be quenched.
«یهوه صبایوت خدای اسرائیل چنین می‌گوید: قربانی های سوختنی خود را بر ذبایح خویش مزید کنید و گوشت بخورید. ۲۱ 21
Thus says Jehovah of hosts, the God of Israel: Add your burnt offerings to your sacrifices, and eat ye flesh.
زیرا که به پدران شما سخن نگفتم و در روزی که ایشان رااز زمین مصر بیرون آوردم آنها را درباره قربانی های سوختنی و ذبایح امر نفرمودم. ۲۲ 22
For I spoke not to your fathers, nor commanded them in the day that I brought them out of the land of Egypt, concerning burnt offerings or sacrifices.
بلکه ایشان را به این چیز امر فرموده، گفتم که قول مرابشنوید ومن خدای شما خواهم بود و شما قوم من خواهید بود و بهر طریقی که به شما حکم نمایم سلوک نمایید تا برای شما نیکو باشد. ۲۳ 23
But this thing I commanded them, saying, Hearken to my voice, and I will be your God, and ye shall be my people. And walk ye in all the way that I command you, that it may be well with you.
اماایشان نشنیدند و گوش خود را فرا نداشتند بلکه برحسب مشورتها و سرکشی دل شریر خود رفتارنمودند و به عقب افتادند و پیش نیامدند. ۲۴ 24
But they hearkened not, nor inclined their ear, but walked in their own counsels, in the stubbornness of their evil heart, and went backward, and not forward.
ازروزی که پدران شما از زمین مصر بیرون آمدند تا امروز جمیع بندگان خود انبیا را نزد شما فرستادم بلکه هر روز صبح زود برخاسته، ایشان را ارسال نمودم. ۲۵ 25
Since the day that your fathers came forth out of the land of Egypt to this day, I have sent to you all my servants the prophets, daily rising up early and sending them.
اما ایشان نشنیدند و گوش خود را فرانداشتند بلکه گردن خویش را سخت نموده، ازپدران خود بدتر عمل نمودند. ۲۶ 26
Yet they hearkened not to me, nor inclined their ear, but made their neck stiff. They did worse than their fathers.
پس تو تمامی این سخنان را به ایشان بگو اما تو را نخواهند شنیدو ایشان را بخوان اما ایشان تو را جواب نخواهندداد. ۲۷ 27
And thou shall speak all these words to them, but they will not hearken to thee. Thou shall also call to them, but they will not answer thee.
و به ایشان بگو: اینان قومی می‌باشند که قول یهوه خدای خویش را نمی شنوند و تادیب نمی پذیرند زیرا راستی نابود گردیده و از دهان ایشان قطع شده است. ۲۸ 28
And thou shall say to them, This is the nation that has not hearkened to the voice of Jehovah their God, nor received instruction. Truth has perished, and is cut off from their mouth.
(ای اورشلیم ) موی خود را تراشیده، دور بینداز و بر بلندیها آوازنوحه برافراز زیرا خداوند طبقه مغضوب خود رارد و ترک نموده است. ۲۹ 29
Cut off thy hair, O Jerusalem, and cast it away, and take up a lamentation on the bare heights. For Jehovah has rejected and forsaken the generation of his wrath.
«چونکه خداوند می‌گوید بنی یهودا آنچه را که در نظر من ناپسند است بعمل آوردند ورجاسات خویش را در خانه‌ای که به اسم من مسمی است برپانموده، آن را نجس ساختند. ۳۰ 30
For the sons of Judah have done that which is evil in my sight, says Jehovah. They have set their abominations in the house which is called by my name, to defile it.
ومکان های بلند خود را در توفت که در وادی ابن حنوم است بنا نمودند تا پسران و دختران خویش را در آتش بسوزانند که من اینکار را امر نفرموده بودم و بخاطر خویش نیاورده. ۳۱ 31
And they have built the high places of Topheth, which is in the valley of the son of Hinnom, to burn their sons and their daughters in the fire, which I did not command, nor did it come into my mind.
بنابراین خداوند می‌گوید: اینک روزها می‌آید که آن باردیگر به توفت و وادی ابن حنوم مسمی نخواهدشد بلکه به وادی قتل و در توفت دفن خواهند کردتا جایی باقی نماند. ۳۲ 32
Therefore, behold, the days come, says Jehovah, that it shall no more be called Topheth, nor The valley of the son of Hinnom, but The valley of Slaughter. For they shall bury in Topheth, till there be no place to bury.
و لاشهای این قوم خوراک مرغان هوا و جانوران زمین خواهد بود وکسی آنهارا نخواهد ترسانید. ۳۳ 33
And the dead bodies of this people shall be food for the birds of the heavens, and for the beasts of the earth, and none shall frighten them away.
و از شهرهای یهودا و کوچه های اورشلیم آواز شادمانی و آواز خوشی و صدای داماد و صدای عروس را نابود خواهم ساخت زیرا که آن زمین ویران خواهد شد.» ۳۴ 34
Then I will cause to cease from the cities of Judah, and from the streets of Jerusalem, the voice of mirth and the voice of gladness, the voice of the bridegroom and the voice of the bride, for the land shall become a waste.

< ارمیا 7 >