یعقوب 1
| یعقوب که غلام خدا و عیسی مسیح خداوند است، به دوازده سبط که پراکنده هستند. خوش باشید. | ۱ 1 |
Од Јакова, Бога и Господа Исуса Христа слуге, свима дванаест колена расејаним по свету поздравље.
| ای برادران من، وقتی که در تجربه های گوناگون مبتلا شوید، کمال خوشی دانید. | ۲ 2 |
Сваку радост имајте, браћо моја, кад падате у различне напасти,
| چونکه می‌دانید که امتحان ایمان شما صبر راپیدا می‌کند. | ۳ 3 |
Знајући да кушање ваше вере гради трпљење;
| لکن صبر را عمل تام خود باشد تاکامل و تمام شوید و محتاج هیچ‌چیز نباشید. | ۴ 4 |
А трпљење нека дело довршује, да будете савршени и цели без икакве мане.
| واگر از شما کسی محتاج به حکمت باشد، سوال بکند از خدایی که هر کس را به سخاوت عطامی کند و ملامت نمی نماید و به او داده خواهدشد. | ۵ 5 |
Ако ли коме од вас недостаје премудрости, нека иште у Бога који даје свакоме без разлике и не кори никога, и даће му се;
| لکن به ایمان سوال بکند و هرگز شک نکندزیرا هرکه شک کند، مانند موج دریاست که از بادرانده و متلاطم می‌شود. | ۶ 6 |
Али нека иште с вером, не сумњајући ништа; јер који се сумња он је као морски валови, које ветрови подижу и размећу.
| زیرا چنین شخص گمان نبرد که از خداوند چیزی خواهد یافت. | ۷ 7 |
Јер такав човек нека не мисли да ће примити шта од Бога.
| مرد دودل در تمام رفتار خود ناپایدار است. | ۸ 8 |
Који двоуми непостојан је у свима путевима својим.
| لکن برادر مسکین به‌سرافرازی خود فخربنماید، | ۹ 9 |
А понижени брат нека се хвали висином својом;
| و دولتمند از مسکنت خود، زیرا مثل گل علف در گذر است. | ۱۰ 10 |
А богати својом понизношћу; јер ће проћи као цвет травни.
| از آنرو که آفتاب باگرمی طلوع کرده، علف را خشکانید و گلش به زیر افتاده، حسن صورتش زایل شد. به همینطورشخص دولتمند نیز در راههای خود، پژمرده خواهد گردید. | ۱۱ 11 |
Јер сунце огреја с врућином, и осуши траву, и цвет њен отпаде, и красота лица њена погибе; тако ће и богати у хођењу свом увенути.
| خوشابحال کسی‌که متحمل تجربه شود، زیرا که چون آزموده شد، آن تاج حیاتی را که خداوند به محبان خود وعده فرموده است خواهد یافت. | ۱۲ 12 |
Благо човеку који претрпи напаст; јер кад буде кушан примиће венац живота, који Бог обрече онима који га љубе.
| هیچ‌کس چون در تجربه افتد، نگوید: «خدا مرا تجربه می‌کند»، زیرا خدا هرگزاز بدیها تجربه نمی شود و او هیچ‌کس را تجربه نمی کند. | ۱۳ 13 |
Ниједан кад се куша да не говори: Бог ме куша; јер се Бог не може злом искушати, и Он не куша никога;
| لکن هرکس در تجربه می‌افتد وقتی که شهوت وی او را می‌کشد و فریفته می‌سازد. | ۱۴ 14 |
Него сваког куша његова сласт, која га вуче и мами.
| پس شهوت آبستن شده، گناه را می‌زاید و گناه به انجام رسیده، موت را تولید می‌کند. | ۱۵ 15 |
Тада затрудневши сласт рађа грех; а грех учињен рађа смрт.
| ای برادران عزیز من، گمراه مشوید! | ۱۶ 16 |
Не варајте се, љубазна браћо моја!
| هر بخشندگی نیکو و هر بخشش کامل از بالا است و نازل می‌شود از پدر نورها که نزد او هیچ تبدیل و سایه گردش نیست. | ۱۷ 17 |
Сваки добри дар и сваки поклон савршени одозго је, долази од Оца светлости, у ког нема промењивања ни мењања видела и мрака;
| او محض اراده خود ما رابوسیله کلمه حق تولید نمود تا ما چون نوبرمخلوقات او باشیم. | ۱۸ 18 |
Јер нас драговољно породи речју истине, да будемо новина од Његовог створења.
| بنابراین، ای برادران عزیز من، هرکس درشنیدن تند و در گفتن آهسته و در خشم سست باشد. | ۱۹ 19 |
Зато, љубазна браћо моја, нека буде сваки човек брз чути а спор говорити и спор срдити се.
| زیرا خشم انسان عدالت خدا را به عمل نمی آورد. | ۲۰ 20 |
Јер срдња човечија не чини правде Божије.
| پس هر نجاست و افزونی شر را دورکنید و با فروتنی، کلام کاشته شده را بپذیرید که قادر است که جانهای شما را نجات‌بخشد. | ۲۱ 21 |
Зато одбаците сваку нечистоту и сувишак злобе, и с кротошћу примите усађену реч која може спасти душе ваше.
| لکن کنندگان کلام باشید نه فقط شنوندگان که خود را فریب می‌دهند. | ۲۲ 22 |
Будите, пак, творци речи, а не само слушачи, варајући сами себе.
| زیرا اگر کسی کلام را بشنود و عمل نکند، شخصی را ماند که صورت طبیعی خود را در آینه می‌نگرد. | ۲۳ 23 |
Јер ако ко слуша реч а не твори, он је као човек који гледа лице тела свог у огледалу;
| زیرا خود رانگریست و رفت و فور فراموش کرد که چطورشخصی بود. | ۲۴ 24 |
Јер се огледа па отиде, и одмах заборави какав беше.
| لکن کسی‌که بر شریعت کامل آزادی چشم دوخت و در آن ثابت ماند، او چون شنونده فراموشکار نمی باشد، بلکه کننده عمل پس او در عمل خود مبارک خواهد بود. | ۲۵ 25 |
Али који провиди у савршени закон слободе и остане у њему, и не буде заборавни слушач, него творац дела, онај ће бити блажен у делу свом.
| اگرکسی از شما گمان برد که پرستنده خدا است وعنان زبان خود را نکشد بلکه دل خود را فریب دهد، پرستش او باطل است. | ۲۶ 26 |
Ако који од вас мисли да верује, и не зауздава језик своЈ, него вара срце своје, његова је вера узалуд.
| پرستش صاف وبی عیب نزد خدا و پدر این است که یتیمان وبیوه‌زنان را در مصیبت ایشان تفقد کنند و خود رااز آلایش دنیا نگاه دارند. | ۲۷ 27 |
Јер вера чиста и без мане пред Богом и Оцем јесте ова: обилазити сироте и удовице у њиховим невољама, и држати себе неопогањеног од света.
