عبرانیان 3

۱ 1 بنابراین، ای برادران مقدس که در دعوت سماوی شریک هستید، در رسول و رئیس کهنه اعتراف ما یعنی عیسی تامل کنید،

Por esta razón, hermanos santos, llamados por Dios para tener una parte en el cielo, piensen en Jesús, el representante y sumo sacerdote de nuestra fe;

۲ 2 که نزداو که وی را معین فرمود امین بود، چنانکه موسی نیز در تمام خانه او بود.

El que fue fiel a Dios, que le dio su lugar, como lo hizo Moisés en toda su casa.

۳ 3 زیرا که این شخص لایق اکرامی بیشتر از موسی شمرده شد به آن اندازه‌ای که سازنده خانه را حرمت بیشتر از خانه است.

Y era correcto que este hombre tuviera más honor que Moisés, así como el que construye una casa tiene más honor que la casa.

۴ 4 زیرا هر خانه‌ای بدست کسی بنا می‌شود، لکن بانی همه خداست.

Porque cada casa tiene un constructor; pero el constructor de todas las cosas es Dios.

۵ 5 و موسی مثل خادم در تمام خانه او امین بود تا شهادت دهد بر چیزهایی که می‌بایست بعد گفته شود.

Y ciertamente Moisés guardó la fe como siervo en toda su casa, y como testigo de lo que se iba a decir más tarde;

۶ 6 و اما مسیح مثل پسربر خانه او. و خانه او ما هستیم بشرطی که تا به انتهابه دلیری و فخر امید خود متمسک باشیم.

Pero Cristo como un hijo, sobre esta casa de Dios que somos nosotros, si mantenemos nuestros corazones fijos en la esperanza alegre y cierta hasta el final.

۷ 7 پس چنانکه روح‌القدس می‌گوید: «امروزاگر آواز او را بشنوید،

Y así, como dice el Espíritu Santo: Hoy, si permites que su voz venga a tus oídos,

۸ 8 دل خود را سخت مسازید، چنانکه در وقت جنبش دادن خشم او درروز امتحان در بیابان،

No seas duro de corazón, como cuando me hiciste enojar, en el día de la prueba en el desierto,

۹ 9 جایی که پدران شما مراامتحان و آزمایش کردند و اعمال مرا تا مدت چهل سال می‌دیدند.

Cuando tus padres me pusieron a prueba, y vieron mis obras durante cuarenta años.

۱۰ 10 از این جهت به آن گروه خشم گرفته، گفتم ایشان پیوسته در دلهای خودگمراه هستند و راههای مرا نشناختند.

Y causaron que me enojara con esta generación, y dije: En todo momento están extraviados en sus corazones, y no han querido conocer mis caminos;

۱۱ 11 تا درخشم خود قسم خوردم که به آرامی من داخل نخواهند شد.»

Y enojado, hice un juramento, diciendo: No pueden venir a mi reposo.

۱۲ 12 ‌ای برادران، باحذر باشید مبادا در یکی ازشما دل شریر و بی‌ایمان باشد که از خدای حی مرتد شوید،

Hermanos míos, tengan cuidado de que no haya en ninguno de ustedes, por casualidad, un corazón malvado sin fe, apartándose del Dios viviente:

۱۳ 13 بلکه هر روزه همدیگر رانصیحت کنید مادامی که «امروز» خوانده می‌شود، مبادا احدی از شما به فریب گناه سخت دل گردد.

Pero den consuelo unos a otros todos los días mientras permanezca el día de hoy; para que ninguno de ustedes se endurezca por el engaño del pecado;

۱۴ 14 از آنرو که در مسیح شریک گشته‌ایم اگر به ابتدای اعتماد خود تا به انتهاسخت متمسک شویم.

Porque si guardamos la fe que teníamos al principio, aun hasta el fin, tenemos parte con Cristo;

۱۵ 15 چونکه گفته می‌شود: «امروز اگر آواز او را بشنوید، دل خود را سخت مسازید، چنانکه در وقت جنبش دادن خشم او.»

Como se dice: Hoy, si permites que su voz llegue a tus oídos, no seas duro de corazón, como cuando lo hiciste enojar.

۱۶ 16 پس که بودند که شنیدند و خشم او راجنبش دادند؟ آیا تمام آن گروه نبودند که بواسطه موسی از مصر بیرون آمدند؟

¿Quiénes lo provocaron después de haber oído su voz? ¿No fueron todos los que salieron de Egipto con Moisés?

۱۷ 17 و به که تا مدت چهل سال خشمگین می‌بود؟ آیا نه به آن عاصیانی که بدنهای ایشان در صحرا ریخته شد؟

¿Y con quién estuvo enojado durante cuarenta años? ¿No fue con los que hicieron el mal, que murieron en el desierto?

۱۸ 18 و درباره که قسم خورد که به آرامی من داخل نخواهند شد، مگر آنانی را که اطاعت نکردند؟

¿Y a quiénes juró que no vendrían al lugar de reposo? ¿No fue a los que fueron en contra de sus órdenes?

۱۹ 19 پس دانستیم که به‌سبب بی‌ایمانی نتوانستندداخل شوند.

Entonces vemos que no pudieron entrar porque no creyeron.