پیدایش 21
| و خداوند برحسب وعده خود، ازساره تفقد نمود، و خداوند، آنچه به ساره گفته بود، بجا آورد. | ۱ 1 |
The LORD visited Sarah as he had said, and the LORD did to Sarah as he had spoken.
| و ساره حامله شده، ازابراهیم در‌پیری‌اش، پسری زایید، در وقتی که خدا به وی گفته بود. | ۲ 2 |
Sarah conceived, and bore Abraham a son in his old age, at the set time of which God had spoken to him.
| و ابراهیم، پسر مولود خودرا، که ساره از وی زایید، اسحاق نام نهاد. | ۳ 3 |
Abraham called his son who was born to him, whom Sarah bore to him, Isaac.
| و ابراهیم پسر خود اسحاق را، چون هشت روزه بود، مختون ساخت، چنانکه خدا او را امر فرموده بود. | ۴ 4 |
Abraham circumcised his son, Isaac, when he was eight days old, as God had commanded him.
| و ابراهیم، در هنگام ولادت پسرش، اسحاق، صد ساله بود. | ۵ 5 |
Abraham was one hundred years old when his son, Isaac, was born to him.
| و ساره گفت: «خدا خنده برای من ساخت، و هر‌که بشنود، با من خواهدخندید.» | ۶ 6 |
Sarah said, “God has made me laugh. Everyone who hears will laugh with me.”
| و گفت: «که بود که به ابراهیم بگوید، ساره اولاد را شیر خواهد داد؟ زیرا که پسری برای وی، در‌پیری‌اش زاییدم.» | ۷ 7 |
She said, “Who would have said to Abraham that Sarah would nurse children? For I have borne him a son in his old age.”
| و آن پسر نموکرد، تا او را از شیر باز گرفتند. و در روزی که اسحاق را از شیر باز داشتند، ابراهیم ضیافتی عظیم کرد. | ۸ 8 |
The child grew and was weaned. Abraham made a great feast on the day that Isaac was weaned.
| آنگاه ساره، پسر هاجر مصری را که ازابراهیم زاییده بود، دید که خنده می‌کند. | ۹ 9 |
Sarah saw the son of Hagar the Egyptian, whom she had borne to Abraham, mocking.
| پس به ابراهیم گفت: «این کنیز را با پسرش بیرون کن، زیرا که پسر کنیز با پسر من اسحاق، وارث نخواهد بود.» | ۱۰ 10 |
Therefore she said to Abraham, “Cast out this servant and her son! For the son of this servant will not be heir with my son, Isaac.”
| اما این امر، بنظر ابراهیم، درباره پسرش بسیار سخت آمد. | ۱۱ 11 |
The thing was very grievous in Abraham’s sight on account of his son.
| خدا به ابراهیم گفت: «درباره پسر خود و کنیزت، بنظرت سخت نیاید، بلکه هر‌آنچه ساره به تو گفته است، سخن او رابشنو، زیرا که ذریت تو از اسحاق خوانده خواهدشد. | ۱۲ 12 |
God said to Abraham, “Don’t let it be grievous in your sight because of the boy, and because of your servant. In all that Sarah says to you, listen to her voice. For your offspring will be named through Isaac.
| و از پسر کنیز نیز امتی بوجود آورم، زیراکه او نسل توست.» | ۱۳ 13 |
I will also make a nation of the son of the servant, because he is your child.”
| بامدادان، ابراهیم برخاسته، نان و مشکی از آب گرفته، به هاجر داد، و آنها را بر دوش وی نهاد، و او را با پسر روانه کرد. پس رفت، و در بیابان بئرشبع می‌گشت. | ۱۴ 14 |
Abraham rose up early in the morning, and took bread and a container of water, and gave it to Hagar, putting it on her shoulder; and gave her the child, and sent her away. She departed, and wandered in the wilderness of Beersheba.
| وچون آب مشک تمام شد، پسر را زیر بوته‌ای گذاشت. | ۱۵ 15 |
The water in the container was spent, and she put the child under one of the shrubs.
| و به مسافت تیر پرتابی رفته، در مقابل وی بنشست، زیرا گفت: «موت پسر را نبینم.» و در مقابل او نشسته، آواز خود را بلند کرد وبگریست. | ۱۶ 16 |
She went and sat down opposite him, a good way off, about a bow shot away. For she said, “Don’t let me see the death of the child.” She sat opposite him, and lifted up her voice, and wept.
| و خدا، آواز پسر را بشنید، و فرشته خدا از آسمان، هاجر را ندا کرده، وی را گفت: «ای هاجر، تو را چه شد؟ ترسان مباش، زیراخدا، آواز پسر را در آنجایی که اوست، شنیده است. | ۱۷ 17 |
God heard the voice of the boy. The angel of God called to Hagar out of the sky, and said to her, “What troubles you, Hagar? Don’t be afraid. For God has heard the voice of the boy where he is.
| برخیز و پسر را برداشته، او را به‌دست خود بگیر، زیرا که از او، امتی عظیم بوجودخواهم آورد.» | ۱۸ 18 |
Get up, lift up the boy, and hold him with your hand. For I will make him a great nation.”
| و خدا چشمان او را باز کرد تاچاه آبی دید. پس رفته، مشک را از آب پر کرد، وپسر را نوشانید. | ۱۹ 19 |
God opened her eyes, and she saw a well of water. She went, filled the container with water, and gave the boy a drink.
| و خدا با آن پسر می‌بود. و اونمو کرده، ساکن صحرا شد، و در تیراندازی بزرگ گردید. | ۲۰ 20 |
God was with the boy, and he grew. He lived in the wilderness, and as he grew up, he became an archer.
| و در صحرای فاران، ساکن شد. ومادرش زنی از زمین مصر برایش گرفت. | ۲۱ 21 |
He lived in the wilderness of Paran. His mother got a wife for him out of the land of Egypt.
| و واقع شد، در آن زمانی که ابی ملک، وفیکول، که سپهسالار او بود، ابراهیم را عرض کرده، گفتند که «خدا در آنچه می‌کنی با توست. | ۲۲ 22 |
At that time, Abimelech and Phicol the captain of his army spoke to Abraham, saying, “God is with you in all that you do.
| اکنون برای من، در اینجا به خدا سوگند بخور، که با من و نسل من و ذریت من خیانت نخواهی کرد، بلکه برحسب احسانی که با تو کرده‌ام، با من و با زمینی که در آن غربت پذیرفتی، عمل خواهی نمود.» | ۲۳ 23 |
Now, therefore, swear to me here by God that you will not deal falsely with me, nor with my son, nor with my son’s son. But according to the kindness that I have done to you, you shall do to me, and to the land in which you have lived as a foreigner.”
| ابراهیم گفت: «من سوگند می‌خورم.» | ۲۴ 24 |
Abraham said, “I will swear.”
| و ابراهیم ابی ملک را تنبیه کرد، بسبب چاه آبی که خادمان ابی ملک، از او به زور گرفته بودند. | ۲۵ 25 |
Abraham complained to Abimelech because of a water well, which Abimelech’s servants had violently taken away.
| ابی ملک گفت: «نمی دانم کیست که این کار راکرده است، و تو نیز مرا خبر ندادی، و من هم تاامروز نشنیده بودم.» | ۲۶ 26 |
Abimelech said, “I don’t know who has done this thing. You didn’t tell me, and I didn’t hear of it until today.”
| و ابراهیم، گوسفندان وگاوان گرفته، به ابی ملک داد، و با یکدیگر عهدبستند. | ۲۷ 27 |
Abraham took sheep and cattle, and gave them to Abimelech. Those two made a covenant.
| و ابراهیم، هفت بره از گله جدا ساخت. | ۲۸ 28 |
Abraham set seven ewe lambs of the flock by themselves.
| ۲۹ 29 |
Abimelech said to Abraham, “What do these seven ewe lambs, which you have set by themselves, mean?”
| گفت: «که این هفت بره ماده را از دست من قبول فرمای، تا شهادت باشدکه این چاه را من حفر نمودم.» | ۳۰ 30 |
He said, “You shall take these seven ewe lambs from my hand, that it may be a witness to me, that I have dug this well.”
| از این سبب، آن مکان را، بئرشبع نامید، زیرا که در آنجا با یکدیگرقسم خوردند. | ۳۱ 31 |
Therefore he called that place Beersheba, because they both swore an oath there.
| و چون آن عهد را در بئرشبع بسته بودند، ابی ملک با سپهسالار خود فیکول برخاسته، به زمین فلسطینیان مراجعت کردند. | ۳۲ 32 |
So they made a covenant at Beersheba. Abimelech rose up with Phicol, the captain of his army, and they returned into the land of the Philistines.
| و ابراهیم در بئرشبع، شوره کزی غرس نمود، ودر آنجا به نام یهوه، خدای سرمدی، دعا نمود. | ۳۳ 33 |
Abraham planted a tamarisk tree in Beersheba, and there he called on the name of the LORD, the Everlasting God.
| پس ابراهیم در زمین فلسطینیان، ایام بسیاری بسر برد. | ۳۴ 34 |
Abraham lived as a foreigner in the land of the Philistines many days.
