غلاطیان 3

۱ 1 ای غلاطیان بی‌فهم، کیست که شما راافسون کرد تا راستی را اطاعت نکنید که پیش چشمان شما عیسی مسیح مصلوب شده مبین گردید؟

О неразумни Галати! Ко вас је опчинио да се не покоравате истини? Ви, којима пред очима беше написан Исус Христос, а сад се међу вама разапе.

۲ 2 فقط این را می‌خواهم از شمابفهمم که روح را از اعمال شریعت یافته‌اید یا ازخبر ایمان؟

Ово једно хоћу од вас да дознам, или Духа примисте кроз дела закона или кроз чувење вере?

۳ 3 آیا اینقدر بی‌فهم هستید که به روح شروع کرده، الان به جسم کامل می‌شوید؟

Тако ли сте неразумни? Почевши Духом, сад телом свршујете?

۴ 4 آیااینقدر زحمات را عبث کشیدید اگر فی الحقیقه عبث باشد؟

Тако ли узалуд пострадасте? Кад би било само узалуд!

۵ 5 پس آنکه روح را به شما عطامی کند و قوات در میان شما به ظهور می‌آورد، آیااز اعمال شریعت یا از خبر ایمان می‌کند؟

Који вам дакле даје Духа и чини чудеса међу вама, чини ли делима закона или чувењем вере?

۶ 6 چنانکه ابراهیم به خدا ایمان آورد و برای اوعدالت محسوب شد.

Као што Авраам верова Богу, и прими му се у правду.

۷ 7 پس آگاهید که اهل ایمان فرزندان ابراهیم هستند.

Познајте дакле да су они синови Авраамови који су од вере.

۸ 8 و کتاب چون پیش دیدکه خدا امت‌ها را از ایمان عادل خواهد شمرد به ابراهیم بشارت داد که «جمیع امت‌ها از تو برکت خواهند یافت.»

А писмо видевши унапред да Бог вером незнабошце правда, напред објави Аврааму: У теби ће се благословити сви незнабошци.

۹ 9 بنابراین اهل ایمان با ابراهیم ایمان دار برکت می‌یابند.

Тако који су од вере, благословиће се с верним Авраамом.

۱۰ 10 زیرا جمیع آنانی که از اعمال شریعت هستند، زیر لعنت می‌باشند زیرا مکتوب است: «ملعون است هر‌که ثابت نماند در تمام نوشته های کتاب شریعت تا آنها را به‌جا آرد.»

Јер који су год од дела закона под клетвом су, јер је писано: Проклет сваки који не остане у свему што је написано у књизи законској да чини.

۱۱ 11 اما واضح است که هیچ‌کس در حضور خدا ازشریعت عادل شمرده نمی شود، زیرا که «عادل به ایمان زیست خواهد نمود.»

А да се законом нико не оправдава пред Богом, познато је: јер праведник од вере живеће.

۱۲ 12 اما شریعت ازایمان نیست بلکه «آنکه به آنها عمل می‌کند، درآنها زیست خواهد نمود.»

А закон није од вере; него човек који то твори живеће у томе.

۱۳ 13 مسیح، ما را ازلعنت شریعت فدا کرد چونکه در راه ما لعنت شد، چنانکه مکتوب است «ملعون است هرکه بر دارآویخته شود.»

Христос је нас искупио од клетве законске поставши за нас клетва, јер је писано: Проклет сваки који виси на дрвету:

۱۴ 14 تا برکت ابراهیم در مسیح عیسی بر امت‌ها آید و تا وعده روح را به وسیله ایمان حاصل کنیم.

Да међу незнабошцима буде благослов Аврамов у Христу Исусу, да обећање Духа примимо кроз веру.

۱۵ 15 ‌ای برادران، به طریق انسان سخن می‌گویم، زیرا عهدی را که از انسان نیز استوار می‌شود، هیچ‌کس باطل نمی سازد و نمی افزاید.

Браћо, по човеку говорим, нико човечији потврђен завет не одбацује нити му шта домеће.

۱۶ 16 اماوعده‌ها به ابراهیم و به نسل او گفته شد ونمی گوید «به نسلها» که گویا درباره بسیاری باشد، بلکه درباره یکی و «به نسل تو» که مسیح است.

А Аврааму и семену његовом речена бише обећања. А не вели: и семенима, као за многа, него као за једно: и семену твом, које је Христос.

۱۷ 17 و مقصود این است عهدی را که از خدا به مسیح بسته شده بود، شریعتی که چهارصد و سی سال بعد از آن نازل شد، باطل نمی سازد بطوری که وعده نیست شود.

Ово пак велим: завет, који је од Бога потврђен за Христа, не одбацује закон, који је постао после четири стотине и тридесет година, да укине обећање.

۱۸ 18 زیرا اگر میراث از شریعت بودی، دیگر از وعده نبودی. لیکن خدا آن را به ابراهیم از وعده داد.

Јер ако је наследство од закона, онда већ није од обећања, а Аврааму обећањем дарова Бог.

۱۹ 19 پس شریعت چیست؟ برای تقصیرها بر آن افزوده شد تا هنگام آمدن آن نسلی که وعده بدوداده شد و بوسیله فرشتگان به‌دست متوسطی مرتب گردید.

Шта ће дакле закон? Ради греха додаде се докле дође семе које му се обећа, и поставили су га анђели руком посредника.

۲۰ 20 اما متوسط از یک نیست، اماخدا یک است.

Али посредник није једног; а Бог је један.

۲۱ 21 پس آیا شریعت به خلاف وعده های خداست؟ حاشا! زیرا اگر شریعتی داده می‌شد که تواند حیات‌بخشد، هرآینه عدالت از شریعت حاصل می‌شد.

Еда ли је дакле закон противан обећањима Божјим? Боже сачувај! Јер да је дан закон који може оживети, заиста би од закона била правда.

۲۲ 22 بلکه کتاب همه‌چیز را زیر گناه بست تا وعده‌ای که از ایمان به عیسی مسیح است، ایمانداران را عطا شود.

Али писмо затвори све под грех, да се обећање даде кроз веру Исуса Христа онима који верују.

۲۳ 23 اما قبل از آمدن ایمان، زیر شریعت نگاه داشته بودیم و برای آن ایمانی که می‌بایست مکشوف شود، بسته شده بودیم.

А пре доласка вере бисмо под законом чувани и затворени за веру која се хтела показати.

۲۴ 24 پس شریعت لالای ماشد تا به مسیح برساند تا از ایمان عادل شمرده شویم.

Тако нам закон би чувар до Христа, да се вером оправдамо.

۲۵ 25 لیکن چون ایمان آمد، دیگر زیر دست لالا نیستیم.

А кад дође вера, већ нисмо под чуваром.

۲۶ 26 زیرا همگی شما بوسیله ایمان در مسیح عیسی، پسران خدا می‌باشید.

Јер сте ви сви синови Божји вером Христа Исуса;

۲۷ 27 زیرا همه شما که در مسیح تعمید یافتید، مسیح را در بر‌گرفتید.

Јер који се год у Христа крстисте, у Христа се обукосте.

۲۸ 28 هیچ ممکن نیست که یهود باشد یا یونانی و نه غلام و نه آزاد و نه مرد و نه زن، زیرا که همه شمادر مسیح عیسی یک می‌باشید.

Нема ту Јеврејина ни Грка, нема роба ни господара, нема мушког рода ни женског; јер сте ви сви једно у Христу Исусу.

۲۹ 29 اما اگر شما ازآن مسیح می‌باشید، هرآینه نسل ابراهیم وبرحسب وعده، وارث هستید.

А кад сте ви Христови, онда сте семе Авраамово, и по обећању наследници.