عزرا 8

۱ 1 و اینانند روسای آبای ایشان و این است نسب نامه آنانی که در سلطنت ارتحشستاپادشاه، با من از بابل برآمدند:

А ово су главари домова отачких и племе оних што пођоше са мном из Вавилона за владе цара Артаксеркса:

۲ 2 از بنی فینحاس، جرشوم و از بنی‌ایتامار، دانیال و از بنی داود، حطوش.

Од синова Финесових Гирсом; од синова Итамарових Данило; од синова Давидових Хатус;

۳ 3 و از بنی شکنیا از بنی فروش، زکریا و بااو صد و پنجاه نفر از ذکوران به نسب نامه شمرده شدند.

Од синова Сеханије, који беше од синова Фаросових, Захарија и с њим на број мушкиња сто и педесет;

۴ 4 از بنی فحت، موآب الیهو عینای ابن زرحیا و با او دویست نفر از ذکور.

Од синова Фат-Моавових Елиоинај син Зерајин и с њим мушкиња двеста;

۵ 5 از بنی شکنیا، ابن یحزیئیل و با او سیصد نفر از ذکور.

Од синова Сеханијиних син Јасилов и с њим мушкиња три стотине;

۶ 6 ازبنی عادین، عابد بن یوناتان و با او پنجاه نفر ازذکور.

И од синова Адинових Евед син Јонатанов и с њим мушкиња педесет;

۷ 7 از بنی عیلام، اشعیا ابن عتلیا و با او هفتادنفر از ذکور.

И од синова Еламових Исаија син Аталијин и с њим мушкиња седамдесет;

۸ 8 از بنی شفطیا، زبدیا ابن میکائیل و بااو هشتاد نفر از ذکور.

И од синова Севатијиних Зевадија син Михаилов и с њим мушкиња осамдесет;

۹ 9 از بنی یوآب، عوبدیا ابن یحئیل و با او دویست و هجده نفر از ذکور.

Од синова Јоавових Овадија син Јехилов и с њим мушкиња двеста и осамдесет;

۱۰ 10 واز بنی شلومیت بن یوسفیا و با او صد وشصت نفراز ذکور.

И од синова Селомитових син Јосифијин и с њим мушкиња сто и шездесет;

۱۱ 11 و از بنی بابای، زکریا ابن بابای و با او بیست و هشت نفر از ذکور.

И од синова Вивајевих Захарија син Вивајев и с њим мушкиња двадесет и осам;

۱۲ 12 و از بنی عزجد، یوحانان بن هقاطان و با او صد و ده نفر از ذکور.

И од синова Азгадових Јоанан син Акатанов и с њим мушкиња сто и десет;

۱۳ 13 و موخران از بنی ادونیقام بودند و این است نامهای ایشان: الیفلط ویعیئیل و شمعیا و با ایشان شصت نفر از ذکور.

И од синова Адоникамових последњих по имену Елифелет, Јеило и Семаја и с њима мушкиња шездесет;

۱۴ 14 و از بنی بغوای، عوتای وزبود و با ایشان هفتاد نفر از ذکور.

И од синова Вигвајевих Гутај и Завуд и с њима мушкиња седамдесет.

۱۵ 15 پس ایشان را نزد نهری که به اهوا می‌رودجمع کردم و در آنجا سه روز اردو زدیم و چون قوم و کاهنان را بازدید کردم، از بنی لاوی کسی رادر آنجا نیافتم.

И сабра их код реке која тече у Аву, и онде стајасмо у логору три дана; после прегледах народ и свештенике али не нађох онде ни једног од синова Левијевих.

۱۶ 16 پس نزد الیعزر و اریئیل وشمعیا و الناتان و یاریب و الناتان و ناتان و زکریا ومشلام که روسا بودند و نزد یویاریب و الناتان که علما بودند، فرستادم.

Зато послах Елијезера, Арила, Семају и Елнатана и Јарива и Елнатана и Натана и Захарију и Месулама и главаре, и Јојарива и Еланатана учитеље,

۱۷ 17 و پیغامی برای عدوی رئیس، در مکان کاسفیا به‌دست ایشان فرستادم وسخنانی که باید به عدو و برادرانش نتینیم که درمکان کاسقیا بودند بگویند، به ایشان القا کردم تاخادمان به جهت خانه خدای ما نزد ما بیاورند.

И оправи их к Иду поглавару у месту Касифији, и научи их шта ће говорити Иду и браћи његовој Нетинејима у месту Касифији да би нам довели слуге за дом Бога нашег.

۱۸ 18 و از دست نیکوی خدای ما که با ما می‌بود، شخصی دانشمند از پسران محلی ابن لاوی ابن اسرائیل برای ما آوردند، یعنی شربیا را با پسران وبرادرانش که هجده نفر بودند.

И доведоше нам, јер добра рука Божија беше над нама, човека разумног између синова Малија сина Левија сина Израиљевог, Серевију са синовима његовим и браћом његовом, њих осамнаест;

۱۹ 19 و حشبیا را نیز وبا او از بنی مراری اشعیا را. و برادران او و پسران ایشان را که بیست نفر بودند.

И Асавију и с њим Исаију од синова Мераријевих, с браћом његовом и њиховим синовима, њих двадесет,

۲۰ 20 و از نتینیم که داودو سروران، ایشان را برای خدمت لاویان تعیین نموده بودند. از نتینیم دویست و بیست نفر که جمیع به نام ثبت شده بودند.

И од Нетинеја, које одреди Давид и кнезови да служе Левитима, двеста и двадесет Нетинеја, који сви бише именовани поименце.

۲۱ 21 پس من در آنجانزد نهر اهوا به روزه داشتن اعلان نمودم تاخویشتن را در حضور خدای خود متواضع نموده، راهی راست برای خود و عیال خویش وهمه اموال خود از او بطلبیم.

Тада огласих онде на реци Ави пост, да бисмо се понизили пред Богом својим и измолили у Њега срећан пут себи и деци својој и свему благу свом.

۲۲ 22 زیرا خجالت داشتم که سپاهیان و سواران از پادشاه بخواهیم تاما را از دشمنان در راه اعانت کنند، چونکه به پادشاه عرض کرده، گفته بودیم که دست خدای ما بر هر‌که او را می‌طلبد، به نیکویی می‌باشد، اماقدرت و غضب او به ضد آنانی که او را ترک می‌کنند.

Јер ме беше стид искати од цара војске и коњика да нас бране од непријатеља путем, јер бејасмо рекли цару говорећи: Рука је Бога нашег на добро над свима који Га траже, и јачина је Његова и гнев на све који Га остављају.

۲۳ 23 پس روزه گرفته، خدای خود را برای این طلب نمودیم و ما را مستجاب فرمود.

Тако постисмо и молисмо Бога свог за то, и умолисмо Га.

۲۴ 24 ودوازده نفر از روسای کهنه، یعنی شربیا و حشبیا وده نفر از برادران ایشان را با ایشان جدا کردم.

Тада одвојих између главара свештеничких дванаест, Серевију, Асавију и с њима десеторицу браће њихове.

۲۵ 25 ونقره و طلا و ظروف هدیه خدای ما را که پادشاه ومشیران و سرورانش و تمامی اسرائیلیانی که حضور داشتند داده بودند، به ایشان وزن نمودم.

И измерих им сребро и злато и судове, прилоге дому Бога нашег што приложи цар и саветници његови и кнезови његови и сав народ Израиљев који се нађе;

۲۶ 26 پس ششصد و پنجاه وزنه نقره و صد وزنه ظروف نقره و صد وزنه طلا به‌دست ایشان وزن نمودم.

Измерих им у руке шест стотина и педесет таланата сребра, и судова сребрних сто таланата и сто таланата злата,

۲۷ 27 و بیست طاس طلا هزار درهم و دوظرف برنج صیقلی خالص که مثل طلا گرانبها بود.

И двадесет чаша златних од хиљаду драма, и два суда од бронзе добре и скупоцене као злато.

۲۸ 28 و به ایشان گفتم: «شما برای خداوند مقدس می‌باشید و ظروف نیز مقدس است و نقره و طلا به جهت یهوه خدای پدران شما هدیه تبرعی است.

И рекох им: Ви сте свети Господу и ови су судови свети, и ово сребро и злато драговољан је прилог Господу Богу отаца ваших.

۲۹ 29 پس بیدار باشید و اینها را حفظ نمایید تا به حضور روسای کهنه و لاویان و سروران آبای اسرائیل در اورشلیم، به حجره های خانه خداوندبه وزن بسپارید.»

Пазите и чувајте докле не измерите пред главарима свештеничким и Левитима и главарима отачких домова Израиљевих у Јерусалиму у клетима дома Господњег.

۳۰ 30 آنگاه کاهنان و لاویان وزن طلا و نقره وظروف را گرفتند تا آنها را به خانه خدای ما به اورشلیم برسانند.

И тако примише свештеници и Левити измерено сребро и злато и судове да однесу у Јерусалим, у дом Бога нашег.

۳۱ 31 پس در روز دوازدهم ماه اول از نهر اهوا کوچ کرده، متوجه اورشلیم شدیم و دست خدای ما با ما بود و ما را از دست دشمنان و کمین نشینندگان سر راه خلاصی داد.

И пођосмо од реке Аве дванаестог дана првог месеца да идемо у Јерусалим, и рука Бога нашег беше над нама и избави нас из руку непријатељских и заседачких на путу.

۳۲ 32 و چون به اورشلیم رسیدیم سه روز درآنجاتوقف نمودیم.

И дођосмо у Јерусалим и стајасмо онде три дана.

۳۳ 33 و در روز چهارم، نقره و طلا و ظروف را در خانه خدای ما به‌دست مریموت بن اوریای کاهن وزن کردند و العازار بن فینحاس با اوبود و یوزاباد بن یشوع و نوعدیا ابن بنوی لاویان باایشان بودند.

А четврти дан измери се сребро и злато и судови у дому Бога нашег у руке Меримоту, сину Уријином свештенику, с којим беше Елеазар син Финесов, и с њима Јозавад син Исусов и Ноадија син Венујев, Левити.

۳۴ 34 همه را به شماره و به وزن (حساب کردند) و وزن همه در آن وقت نوشته شد.

Све на број и на меру, и мера би записана од свега у исто време.

۳۵ 35 و اسیرانی که از اسیری برگشته بودند، قربانی های سوختنی برای خدای اسرائیل گذرانیدند، یعنی دوازده گاو و نود و شش قوچ وهفتاد و هفت بره و دوازده بز نر، به جهت قربانی گناه، برای تمامی اسرائیل که همه اینها قربانی سوختنی برای خداوند بود.

И који бише у ропству па се вратише из ропства принесоше на жртву паљеницу Богу Израиљевом дванаест јунаца за свега Израиља, деведесет и шест овнова, седамдесет и седам јагањаца, дванаест јараца за грех, све то на жртву паљеницу Господу.

۳۶ 36 و چون فرمانهای پادشاه را به امرای پادشاه و والیان ماورای نهردادند، ایشان قوم و خانه خدا را اعانت نمودند.

И предаше заповести цареве намесницима царевим и кнезовима с ове стране реке и они потпомогоше народ и дом Божји.