حزقیال 42

۱ 1 و مرا به صحن بیرونی از راه سمت شمالی بیرون برد و مرا به حجره‌ای که مقابل مکان منفصل و روبروی بنیان بطرف شمال بود آورد.

[in the vision] the man led me out of the inner courtyard, through [the entrance on] the north side. We entered the outer courtyard and came to a building that was built against the north [of the inner courtyard].

۲ 2 جلو طول صد ذراعی درشمالی بود و عرضش پنجاه ذراع بود.

That building was (175 feet/53 meters) long and (87-1/2 feet/26.5 meters) wide. Its doorway faced north.

۳ 3 مقابل بیست ذراع که از آن صحن اندرونی بود و مقابل سنگفرشی که از صحن بیرونی بود دهلیزی روبروی دهلیزی در سه طبقه بود.

In that building were two rows of rooms, built on three levels, that faced each other. One row of rooms was built against the wall of the inner courtyard, and the other row was built against the wall facing the outer courtyard. The building was 34 feet from the temple.

۴ 4 و پیش روی حجره‌ها بطرف اندرون خرندی به عرض ده ذراع بود و راهی یک ذراع و درهای آنها بطرف شمال بود.

Between the [two] rows of rooms there was a walkway that was (17-1/2 feet/5.3 meters) wide and (175 feet/53 meters) long. All its doors were on the north side.

۵ 5 و حجره های فوقانی کوتاه بود زیرا که دهلیزها از آنها می‌گرفتند بیشتر از آنچه آنها ازحجره های تحتانی و وسطی بنیان می‌گرفتند.

Each of the upper rows of rooms was narrower than the row of rooms below them, [because the upper rows needed to have a walkway in front of them].

۶ 6 چونکه سه طبقه بود و ستونها مثل ستونهای صحن‌ها نداشت و از این سبب، طبقه فوقانی ازطبقات تحتانی و وسطی از زمین تنگتر می‌شد.

The rooms on the upper levels had no pillars to support them like the ones in the courtyard. Instead, each of those row of rooms were supported by the walls of the row of rooms on the level below.

۷ 7 وطول دیواری که بطرف بیرون مقابل حجره هابسوی صحن بیرونی روبروی حجره‌ها بود پنجاه ذراع بود.

The wall of the building extended (87-1/2 feet/26.5 meters) past the set of rooms built along the outer courtyard, separating all the rooms from the outer courtyard.

۸ 8 زیرا طول حجره هایی که در صحن بیرونی بود پنجاه ذراع بود و اینک جلو هیکل صدذراع بود.

The row of rooms that were along the outer courtyard was (87-1/2 feet/26.5 meters) long, and the set of rooms that faced the temple was (175 feet/53 meters) long.

۹ 9 و زیر این حجره‌ها از طرف شرقی مدخلی بود که از آن به آنها از صحن بیرونی داخل می‌شدند.

The lowest row of rooms had an entrance from the outer courtyard, on the east side.

۱۰ 10 و در حجم دیوار صحن که بطرف مشرق بود پیش روی مکان منفصل و مقابل بنیان حجره‌ها بود.

On the south [side], along the wall of the outer courtyard, next to the temple courtyard, was a [a building with two] rows of rooms,

۱۱ 11 و راه مقابل آنها مثل نمایش راه حجره های سمت شمال بود، عرض آنها مطابق طول آنها بود و تمامی مخرج های اینها مثل رسم آنها و درهای آنها.

with a walkway between them. Those rooms were like the rooms on the north [side]: they were the same length and width, and had the same kind of entrances.

۱۲ 12 و مثل درهای حجره های سمت جنوب دری بر سر راه بود یعنی بر راهی که راست پیش روی دیوار مشرقی بود جایی که به آنها داخل می‌شدند.

The doorways on the south side were similar to the doorways on the north side. There was an entrance in the wall that faced the doors of the set of rooms, and there was an entrance on the east side, at the end of the inside walkway.

۱۳ 13 و مرا گفت: «حجره های شمالی وحجره های جنوبی که پیش روی مکان منفصل است، حجره های مقدس می‌باشد که کاهنانی که به خداوند نزدیک می‌آیند قدس اقداس را درآنها می‌خورند و قدس اقداس و هدایای آردی وقربانی های گناه و قربانی های جرم را در آنهامی گذارند زیرا که این مکان مقدس است.

Then the man said to me, “These rooms that overlook the temple on the north and south sides are holy. Here the priests who offer sacrifices to Yahweh will [their portions of] the sacred offerings. Because these rooms are holy, they will be used to store the sacred offerings: [the grain for] the grain offerings, the offerings for the sins that people have committed, and offerings in order that people will no longer be guilty for having sinned.

۱۴ 14 وچون کاهنان داخل آنها می‌شوند دیگر از قدس به صحن بیرونی بیرون نمی آیند بلکه لباسهای خودرا که در آنها خدمت می‌کنند در آنها می‌گذارندزیرا که آنها مقدس می‌باشد و لباس دیگرپوشیده، به آنچه به قوم تعلق دارد نزدیک می‌آیند.»

When the priests leave the temple, they will not be allowed to [immediately] enter the outer courtyard. First, they must remove the clothes that they had been wearing inside the temple, because those clothes are holy. They must put on other clothes before they enter the parts [of the temple area] where the [other] people [gather].”

۱۵ 15 و چون پیمایشهای خانه اندرونی را به اتمام رسانید، مرا بسوی دروازه‌ای که رویش به سمت مشرق بود بیرون آورد و آن را از هر طرف پیمود.

When the man had finished measuring the inside of the temple area, he led me out through the east entrance [of the outer courtyard] and measured all the way around the temple area.

۱۶ 16 جانب شرقی آن را به نی پیمایش، پانصد نی پیمود یعنی به نی پیمایش آن را از هرطرف (پیمود).

He measured the four sides of the area. There was a wall around the area that was (875 feet/265 meters) long on each side.

۱۷ 17 و جانب شمالی را به نی پیمایش از هر طرف پانصد نی پیمود.

۱۸ 18 و جانب جنوبی را به نی پیمایش، پانصد نی پیمود.

۱۹ 19 پس به سوی جانب غربی برگشته، آن را به نی پیمایش پانصد نی پیمود.

۲۰ 20 هر‌چهار جانب آن را پیمود وآن را دیواری بود که طولش پانصد و عرضش پانصد (نی ) بود تا در میان مقدس و غیرمقدس فرق گذارد.

That wall separated the [area which was] sacred/holy from the [areas that were] not sacred.