خروج 22
| «اگر کسی گاوی یا گوسفندی بدزدد، و آن را بکشد یا بفروشد، به عوض گاوپنج گاو، و به عوض گوسفند چهار گوسفند بدهد. | ۱ 1 |
'When a man doth steal an ox or sheep, and hath slaughtered it or sold it, five of the herd he doth repay for the ox, and four of the flock for the sheep.
| اگر دزدی در رخنه کردن گرفته شود، و او رابزنند بطوری که بمیرد، بازخواست خون برای اونباشد. | ۲ 2 |
'If in the breaking through, the thief is found, and he hath been smitten, and hath died, there is no blood for him;
| اما اگر آفتاب بر او طلوع کرد، بازخواست خون برای او هست. البته مکافات باید داد، و اگر چیزی ندارد، به عوض دزدی که کرد، فروخته شود. | ۳ 3 |
if the sun hath risen upon him, blood [is] for him, he doth certainly repay; if he have nothing, then he hath been sold for his theft;
| اگر چیزی دزدیده شده، ازگاو یا الاغ یا گوسفند زنده در دست او یافت شود، دو مقابل آن را رد کند. | ۴ 4 |
if the theft is certainly found in his hand alive, whether ox, or ass, or sheep — double he repayeth.
| اگر کسی مرتعی یاتاکستانی را بچراند، یعنی مواشی خود را براند تامرتع دیگری را بچراند، از نیکوترین مرتع و ازبهترین تاکستان خود عوض بدهد. | ۵ 5 |
'When a man depastureth a field or vineyard, and hath sent out his beast, and it hath pastured in the field of another, [of] the best of his field, and the best of his vineyard, he doth repay.
| اگر آتشی بیرون رود، و خارها را فراگیرد و بافه های غله یاخوشه های نادرویده یا مزرعه‌ای سوخته گردد، هر‌که آتش را افروخته است، البته عوض بدهد. | ۶ 6 |
'When fire goeth forth, and hath found thorns, and a stack, or the standing corn, or the field, hath been consumed, he who causeth the burning doth certainly repay.
| اگر کسی پول یا اسباب نزد همسایه خود امانت گذارد، و از خانه آن شخص دزدیده شود، هر گاه دزد پیدا شود، دو چندان رد نماید. | ۷ 7 |
'When a man doth give unto his neighbour silver, or vessels to keep, and it hath been stolen out of the man's house; if the thief is found, he repayeth double.
| و اگر دزدگرفته نشود، آنگاه صاحب‌خانه را به حضورحکام بیاورند، تا حکم شود که آیا دست خود رابر اموال همسایه خویش دراز کرده است یا نه. | ۸ 8 |
'If the thief is not found, then the master of the house hath been brought near unto God, whether he hath not put forth his hand against the work of his neighbour;
| در هر خیانتی از گاو و الاغ و گوسفند و رخت وهر چیز گم شده، که کسی بر آن ادعا کند، امر هردو به حضور خدا برده شود، و بر گناه هر کدام که خدا حکم کند، دو چندان به همسایه خود ردنماید. | ۹ 9 |
for every matter of transgression, for ox, for ass, for sheep, for raiment, for any lost thing of which it is said that it is his; unto God cometh the matter of them both; he whom God doth condemn, he repayeth double to his neighbour.
| اگر کسی الاغی یا گاوی یا گوسفندی یاجانوری دیگر به همسایه خود امانت دهد، و آن بمیرد یا پایش شکسته شود یا دزدیده شود، وشاهدی نباشد، | ۱۰ 10 |
'When a man doth give unto his neighbour an ass, or ox, or sheep, or any beast to keep, and it hath died, or hath been hurt, or taken captive, none seeing —
| قسم خداوند در میان هر دونهاده شود، که دست خود را به مال همسایه خویش دراز نکرده است. پس مالکش قبول بکندو او عوض ندهد. | ۱۱ 11 |
an oath of Jehovah is between them both, that he hath not put forth his hand against the work of his neighbour, and its owner hath accepted, and he doth not repay;
| لیکن اگر از او دزدیده شد، به صاحبش عوض باید داد. | ۱۲ 12 |
but if it is certainly stolen from him, he doth repay to its owner;
| و اگر دریده شد، آن را برای شهادت بیاورد، و برای دریده شده، عوض ندهد. | ۱۳ 13 |
if it is certainly torn, he bringeth it in — a witness; the torn thing he doth not repay.
| و اگر کسی حیوانی از همسایه خود عاریت گرفت، و پای آن شکست یا مرد، وصاحبش همراهش نبود، البته عوض باید داد. | ۱۴ 14 |
'And when a man doth ask [anything] from his neighbour, and it hath been hurt or hath died — its owner not being with it — he doth certainly repay;
| اما اگر صاحبش همراهش بود، عوض نباید داد، و اگر کرایه شد، برای کرایه آمده بود. | ۱۵ 15 |
if its owner [is] with it, he doth not repay, — if it [is] a hired thing, it hath come for its hire.
| «اگر کسی دختری را که نامزد نبود فریب داده، با او هم بستر شد، البته می‌باید او را زن منکوحه خویش سازد. | ۱۶ 16 |
'And when a man doth entice a virgin who [is] not betrothed, and hath lain with her, he doth certainly endow her to himself for a wife;
| و هرگاه پدرش راضی نباشد که او را بدو دهد، موافق مهر دوشیزگان نقدی بدو باید داد. | ۱۷ 17 |
if her father utterly refuse to give her to him, money he doth weigh out according to the dowry of virgins.
| زن جادوگر را زنده مگذار. | ۱۸ 18 |
'A witch thou dost not keep alive.
| هر‌که با حیوانی مقاربت کند، هرآینه کشته شود. | ۱۹ 19 |
'Whoever lieth with a beast is certainly put to death.
| هر‌که برای خدای غیر از یهوه و بس قربانی گذراند، البته هلاک گردد. | ۲۰ 20 |
'He who is sacrificing to a god, save to Jehovah alone, is devoted.
| غریبی رااذیت مرسانید. و بر او ظلم مکنید، زیرا که درزمین مصر غریب بودید. | ۲۱ 21 |
'And a sojourner thou dost not oppress, nor crush him, for sojourners ye have been in the land of Egypt.
| بر بیوه‌زنی یا یتیمی ظلم مکنید. | ۲۲ 22 |
'Any widow or orphan ye do not afflict;
| و هر گاه بر او ظلم کردی، و او نزدمن فریاد برآورد، البته فریاد او را مستجاب خواهم فرمود. | ۲۳ 23 |
if thou dost really afflict him, surely if he at all cry unto Me, I certainly hear his cry;
| و خشم من مشتعل شود، و شمارا به شمشیر خواهم کشت، و زنان شما بیوه شوندو پسران شما یتیم. | ۲۴ 24 |
and Mine anger hath burned, and I have slain you by the sword, and your wives have been widows, and your sons orphans.
| اگر نقدی به فقیری ازقوم من که همسایه تو باشد قرض دادی، مثل رباخوار با او رفتار مکن و هیچ سود بر اومگذار. | ۲۵ 25 |
'If thou dost lend My poor people with thee money, thou art not to him as a usurer; thou dost not lay on him usury;
| اگر رخت همسایه خود را به گروگرفتی، آن را قبل از غروب آفتاب بدو رد کن. | ۲۶ 26 |
if thou dost at all take in pledge the garment of thy neighbour, during the going in of the sun thou dost return it to him:
| زیرا که آن فقط پوشش او و لباس برای بدن اوست، پس در چه چیز بخوابد، و اگر نزد من فریاد برآورد، هرآینه اجابت خواهم فرمود، زیرا که من کریم هستم. | ۲۷ 27 |
for it alone is his covering, it [is] his garment for his skin; wherein doth he lie down? and it hath come to pass, when he doth cry unto Me, that I have heard, for I [am] gracious.
| به خدا ناسزا مگو ورئیس قوم خود را لعنت مکن. | ۲۸ 28 |
'God thou dost not revile, and a prince among thy people thou dost not curse.
| درآوردن نوبرغله و عصیر رز خود تاخیر منما. و نخست زاده پسران خود را به من بده. | ۲۹ 29 |
'Thy fulness and thy liquids thou dost not delay; the first-born of thy sons thou dost give to Me;
| با گاوان وگوسفندان خود چنین بکن. هفت روز نزد مادرخود بماند و در روز هشتمین آن را به من بده. | ۳۰ 30 |
so thou dost to thine ox, to thy sheep; seven days it is with its dam, on the eighth day thou dost give it to Me.
| وبرای من مردان مقدس باشید، و گوشتی را که در صحرا دریده شود مخورید؛ آن را نزد سگان بیندازید. | ۳۱ 31 |
'And ye are holy men to Me, and flesh torn in the field ye do not eat, to a dog ye do cast it.
