خروج 13

۱ 1 و خداوند موسی را خطاب کرده، گفت:

奉獻長子的法律1. 上主訓示梅瑟說：「

۲ 2 «هر نخست زاده‌ای را که رحم رابگشاید، در میان بنی‌اسرائیل، خواه از انسان خواه از بهایم، تقدیس نما؛ او از آن من است.»

以色列子民中，無論是人或牲畜，凡是開胎首生的，都應祝聖於我，屬於我。」

۳ 3 وموسی به قوم گفت: «این‌روز را که از مصر از خانه غلامی بیرون آمدید، یاد دارید، زیرا خداوندشما را به قوت دست، از آنجا بیرون آورد، پس نان خمیر، خورده نشود.

梅瑟向百姓說：「你們應當記念從埃及，從為奴之家出來的這一天，因為上主在這一天用強有力的手臂，從那裡領出了你們，故此不可吃有酵的食物。

۴ 4 این‌روز، در ماه ابیب بیرون آمدید.

今天你們出來正在「阿彼布」月。

۵ 5 و هنگامی که خداوند تو را به زمین کنعانیان و حتیان و اموریان و حویان ویبوسیان داخل کند، که با پدران تو قسم خورد که آن را به تو بدهد، زمینی که به شیر و شهد جاری است، آنگاه این عبادت را در این ماه بجا بیاور.

幾時上主領你們進了客納罕人、赫特人、阿摩黎人、希威人和耶步斯人的地方，就是他同你的祖先起誓應許給你那流奶流蜜之地，你應在這一月舉行此禮：

۶ 6 هفت روز نان فطیر بخور، و در روز هفتمین عیدخداوند است.

七天之內應吃無酵餅，第七天是敬禮上主的節日。

۷ 7 هفت روز نان فطیر خورده شود، و هیچ‌چیز خمیر شده نزد تو دیده نشود، و خمیرمایه نزد تو در تمامی حدودت پیدا نشود.

七天之內吃無酵餅，在你面前不可有發酵之物，在你四境之內也不可見有酵母。

۸ 8 و در آن روز پسر خود را خبر داده، بگو: این است به‌سبب آنچه خداوند به من کرد، وقتی که از مصربیرون آمدم.

在那一天要告訴你們的兒子說：因為上主在我出埃及時，為我所行的事。

۹ 9 و این برای تو علامتی بر دستت خواهد بود و تذکره‌ای در میان دو چشمت، تاشریعت خداوند در دهانت باشد. زیرا خداوند تورا به‌دست قوی از مصر بیرون آورد.

應把這事做你手上的記號，做你額上的記念，好使上主的法律常在你口中，因為上主用強有力的手臂，領你出了埃及。

۱۰ 10 و این فریضه را در موسمش سال به سال نگاه دار.

所以你應年年按照定期遵守這規定。

۱۱ 11 «و هنگامی که خداوند تو را به زمین کنعانیان درآورد، چنانکه برای تو و پدرانت قسم خورد، و آن را به تو بخشد.

當上主照他起誓向你和你祖先所許的話，領你到了客納罕人的地方，將那地給了你之後，

۱۲ 12 آنگاه هر‌چه رحم را گشاید، آن را برای خدا جدا بساز، و هرنخست زاده‌ای از بچه های بهایم که از آن توست، نرینه‌ها از آن خداوند باشد.

你應將一切開胎首生者歸於上主；你牲畜中，凡開胎首生的牲畜，亦應歸於上主。

۱۳ 13 و هر نخست زاده الاغ را به بره‌ای فدیه بده، و اگر فدیه ندهی گردنش را بشکن، و هر نخست زاده انسان را ازپسرانت فدیه بده.

凡首生的驢，應用羊贖回；你若不贖回，應打斷牠的頸項。你的子孫中，凡是長子，你應贖回。

۱۴ 14 و در زمان آینده چون پسرت از تو سوال کرده، گوید که این چیست، اورا بگو، یهوه ما را به قوت دست از مصر، از خانه غلامی بیرون آورد.

將來若你的兒子問你：這是什麼意思﹖你要回答他說：這是因為上主用強有力的手臂領我們出離了埃及，出離了為奴之家。

۱۵ 15 و چون فرعون از رها کردن ما دل خود را سخت ساخت، واقع شد که خداوندجمیع نخست زادگان مصر را از نخست زاده انسان تا نخست زاده بهایم کشت. بنابراین من همه نرینه‌ها را که رحم را گشایند، برای خداوند ذبح می‌کنم، لیکن هر نخست زاده‌ای از پسران خود رافدیه می‌دهم.

原來法朗頑固，不釋放我們，上主就把埃及國一切首生者，不拘是人或牲畜的首生者都殺了，為此我把一切首開母胎的雄性都祭獻於上主；但首生的男孩，我卻要贖回。

۱۶ 16 و این علامتی بر دستت وعصابه‌ای در میان چشمان تو خواهد بود، زیراخداوند ما را بقوت دست از مصر بیرون آورد.»

應將這事作你手上的記號，作你額上的標誌，記念上主用強有力的手臂領我們出了埃及。」往紅海進行

۱۷ 17 و واقع شد که چون فرعون قوم را رها کرده بود، خدا ایشان را از راه زمین فلسطینیان رهبری نکرد، هرچند آن نزدیکتر بود. زیرا خدا گفت: «مبادا که چون قوم جنگ بینند، پشیمان شوند و به مصر برگردند.»

法朗放走百姓以後，天主沒有領他們走培肋舍特地的近路，因為上主想：「怕百姓遇見戰爭而後悔，再回到埃及。」

۱۸ 18 اما خدا قوم را از راه صحرای دریای قلزم دور گردانید. پس بنی‌اسرائیل مسلح شده، از زمین مصر برآمدند.

因此天主領百姓繞道，走向靠紅海的曠野。以色列子民都武裝著離開了埃及。

۱۹ 19 و موسی استخوانهای یوسف را با خود برداشت، زیرا که او بنی‌اسرائیل را قسم سخت داده، گفته بود: «هرآینه خدا از شما تفقد خواهد نمود واستخوانهای مرا از اینجا با خود خواهید برد.»

梅瑟也帶了若瑟的骨骸，因為若瑟曾叫以色列的兒子們起誓說：「天主必要眷顧你們，那時你們應把我的骨骸從此地帶回去。」

۲۰ 20 و از سکوت کوچ کرده، در ایتام به کنار صحرااردو زدند.

他從穌苛特起程前行，就在位於曠野邊緣的厄堂安了營。

۲۱ 21 و خداوند در روز، پیش روی قوم در ستون ابر می‌رفت تا راه را به ایشان دلالت کند، و شبانگاه در ستون آتش، تا ایشان را روشنایی بخشد، و روز و شب راه روند.

上主在他們前面行，白天在雲柱裏給他們領路，夜間在火柱裏光照他們，為叫他們白天黑夜都能走路：

۲۲ 22 و ستون ابر را درروز و ستون آتش را در شب، از پیش روی قوم برنداشت.

白天的雲柱，黑夜的火柱，總不離開百姓面前。