جامعه 3
| برای هر چیز زمانی است و هر مطلبی رازیر آسمان وقتی است. | ۱ 1 |
All things have their time, and all things under heaven continue during their interval.
| وقتی برای ولادت و وقتی برای موت. وقتی برای غرس نمودن و وقتی برای کندن مغروس. | ۲ 2 |
A time to be born, and a time to die. A time to plant, and a time to pull up what was planted.
| وقتی برای قتل و وقتی برای شفا. وقتی برای منهدم ساختن ووقتی برای بنا نمودن. | ۳ 3 |
A time to kill, and a time to heal. A time to tear down, and a time to build up.
| وقتی برای گریه و وقتی برای خنده. وقتی برای ماتم و وقتی برای رقص. | ۴ 4 |
A time to weep, and a time to laugh. A time to mourn, and a time to dance.
| وقتی برای پراکنده ساختن سنگها و وقتی برای جمع ساختن سنگها. وقتی برای در آغوش کشیدن و وقتی برای اجتناب از در آغوش کشیدن. | ۵ 5 |
A time to scatter stones, and a time to gather. A time to embrace, and a time to be far from embraces.
| وقتی برای کسب و وقتی برای خسارت. وقتی برای نگاه داشتن و وقتی برای دورانداختن. | ۶ 6 |
A time to gain, and a time to lose. A time to keep, and a time to cast away.
| وقتی برای دریدن و وقتی برای دوختن. وقتی برای سکوت و وقتی برای گفتن. | ۷ 7 |
A time to rend, and a time to sew. A time to be silent, and a time to speak.
| وقتی برای محبت و وقتی برای نفرت. وقتی برای جنگ و وقتی برای صلح. | ۸ 8 |
A time of love, and a time of hatred. A time of war, and a time of peace.
| پس کارکننده را از زحمتی که می‌کشد چه منفعت است؟ | ۹ 9 |
What more does a man have from his labor?
| مشقتی را که خدا به بنی آدم داده است تا در آن زحمت کشند، ملاحظه کردم. | ۱۰ 10 |
I have seen the affliction that God has given to the sons of men, in order that they may be occupied by it.
| او هر چیز را در وقتش نیکو ساخته است و نیزابدیت را در دلهای ایشان نهاده، بطوری که انسان کاری را که خدا کرده است، از ابتدا تا انتها دریافت نتواند کرد. | ۱۱ 11 |
He has made all things good in their time, and he has handed over the world to their disputes, so that man may not discover the work which God made from the beginning, even until the end.
| پس فهمیدم که برای ایشان چیزی بهتر از این نیست که شادی کنند و در حیات خودبه نیکویی مشغول باشند. | ۱۲ 12 |
And I realize that there is nothing better than to rejoice, and to do well in this life.
| و نیز بخشش خدااست که هر آدمی بخورد و بنوشد و از تمامی زحمت خود نیکویی بیند. | ۱۳ 13 |
For this is a gift from God: when each man eats and drinks, and sees the good results of his labor.
| و فهمیدم که هرآنچه خدا می‌کند تا ابدالاباد خواهد ماند، و بر آن چیزی نتوان افزود و از آن چیزی نتوان کاست وخدا آن را به عمل می‌آورد تا از او بترسند. | ۱۴ 14 |
I have learned that all the works which God has made continue on, in perpetuity. We are not able to add anything, nor to take anything away, from those things which God has made in order that he may be feared.
| آنچه هست از قدیم بوده است و آنچه خواهدشد قدیم است و آنچه را که گذشته است خدامی طلبد. | ۱۵ 15 |
What has been made, the same continues. What is in the future, has already existed. And God restores what has passed away.
| و نیز مکان انصاف را زیر آسمان دیدم که در آنجا ظلم است و مکان عدالت را که در آنجا بی‌انصافی است. | ۱۶ 16 |
I saw under the sun: instead of judgment, impiety, and instead of justice, iniquity.
| و در دل خود گفتم که خدا عادل و ظالم را داوری خواهد نمود زیرا که برای هر امر و برای هر عمل در آنجا وقتی است. | ۱۷ 17 |
And I said in my heart: “God will judge the just and the impious, and then the time for each matter shall be.”
| و درباره امور بنی آدم در دل خود گفتم: این واقع می‌شود تا خدا ایشان را بیازماید و تا خودایشان بفهمند که مثل بهایم می‌باشند. | ۱۸ 18 |
I said in my heart, about the sons of men, that God would test them, and reveal them to be like wild animals.
| زیرا که وقایع بنی آدم مثل وقایع بهایم است برای ایشان یک واقعه است؛ چنانکه این می‌میرد به همانطورآن نیز می‌میرد و برای همه یک نفس است و انسان بر بهایم برتری ندارد چونکه همه باطل هستند. | ۱۹ 19 |
For this reason, the passing away of man and of beasts is one, and the condition of both is equal. For as a man dies, so also do they die. All things breathe similarly, and man has nothing more than beast; for all these are subject to vanity.
| همه به یکجا می‌روند و همه از خاک هستند وهمه به خاک رجوع می‌نمایند. | ۲۰ 20 |
And all things continue on to one place; for from the earth they were made, and unto the earth they shall return together.
| کیست روح انسان را بداند که به بالا صعود می‌کند یا روح بهایم را که پایین بسوی زمین نزول می‌نماید؟ | ۲۱ 21 |
Who knows if the spirit of the sons of Adam ascend upward, and if the spirit of the beasts descend downward?
| لهذا فهمیدم که برای انسان چیزی بهتر از این نیست که از اعمال خود مسرور شود، چونکه نصیبش همین است. و کیست که او را بازآورد تاآنچه را که بعد از او واقع خواهد شد مشاهده نماید؟ | ۲۲ 22 |
And I have discovered nothing to be better than for a man to rejoice in his work: for this is his portion. And who shall add to him, so that he may know the things that will occur after him?
