جامعه 11

۱ 1 نان خود را بروی آبها بینداز، زیرا که بعد از روزهای بسیار آن را خواهی یافت.

当将你的粮食撒在水面， 因为日久必能得着。

۲ 2 نصیبی به هفت نفر بلکه به هشت نفر ببخش زیراکه نمی دانی چه بلا بر زمین واقع خواهد شد.

你要分给七人，或分给八人， 因为你不知道将来有什么灾祸临到地上。

۳ 3 اگرابرها پر از باران شود، آن را بر زمین می‌باراند و اگردرخت بسوی جنوب یا بسوی شمال بیفتد، درهمانجا که درخت افتاده است خواهد ماند.

云若满了雨，就必倾倒在地上。 树若向南倒，或向北倒， 树倒在何处，就存在何处。

۴ 4 آنکه به باد نگاه می‌کند، نخواهد کشت و آنکه به ابرها نظر نماید، نخواهد دروید.

看风的，必不撒种； 望云的，必不收割。

۵ 5 چنانکه تونمی دانی که راه باد چیست یا چگونه استخوانهادر رحم زن حامله بسته می‌شود، همچنین عمل خدا را که صانع کل است نمی فهمی.

风从何道来，骨头在怀孕妇人的胎中如何长成，你尚且不得知道；这样，行万事之 神的作为，你更不得知道。

۶ 6 بامدادان تخم خود را بکار و شامگاهان دست خود را بازمدار زیرا تو نمی دانی کدام‌یک از آنها این یا آن کامیاب خواهد شد یا هر دو آنها مثل هم نیکوخواهد گشت.

早晨要撒你的种，晚上也不要歇你的手，因为你不知道哪一样发旺；或是早撒的，或是晚撒的，或是两样都好。

۷ 7 البته روشنایی شیرین است ودیدن آفتاب برای چشمان نیکو است.

光本是佳美的，眼见日光也是可悦的。

۸ 8 هر‌چندانسان سالهای بسیار زیست نماید و در همه آنهاشادمان باشد، لیکن باید روزهای تاریکی را به یادآورد چونکه بسیار خواهد بود. پس هر‌چه واقع می‌شود بطالت است.

人活多年，就当快乐多年；然而也当想到黑暗的日子。因为这日子必多，所要来的都是虚空。

۹ 9 ‌ای جوان در وقت شباب خود شادمان باش و در روزهای جوانی ات دلت تو را خوش سازد ودر راههای قلبت و بر وفق رویت چشمانت سلوک نما، لیکن بدان که به‌سبب این همه خدا تورا به محاکمه خواهد آورد.

少年人哪，你在幼年时当快乐。在幼年的日子，使你的心欢畅，行你心所愿行的，看你眼所爱看的；却要知道，为这一切的事， 神必审问你。

۱۰ 10 پس غم را از دل خود بیرون کن و بدی را از جسد خویش دور نمازیرا که جوانی و شباب باطل است.

所以，你当从心中除掉愁烦，从肉体克去邪恶；因为一生的开端和幼年之时，都是虚空的。