جامعه 10

۱ 1 فاسد می‌سازد، و اندک حماقتی از حکمت و عزت سنگینتر است.

Dead flies cause the oil of the perfumer to produce an evil odour; so does a little folly outweigh wisdom and honour.

۲ 2 دل مرد حکیم بطرف راستش مایل است و دل احمق بطرف چپش.

A wise man’s heart is at his right hand, but a fool’s heart at his left.

۳ 3 ونیز چون احمق به راه می‌رود، عقلش ناقص می‌شود و به هر کس می‌گوید که احمق هستم.

Yes also when the fool walks by the way, his understanding fails him, and he says to everyone that he is a fool.

۴ 4 اگر خشم پادشاه بر تو انگیخته شود، مکان خود را ترک منما زیرا که تسلیم، خطایای عظیم را می‌نشاند.

If the spirit of the ruler rises up against you, don’t leave your place; for gentleness lays great offences to rest.

۵ 5 بدی‌ای هست که زیر آفتاب دیده‌ام مثل سهوی که از جانب سلطان صادر شود.

There is an evil which I have seen under the sun, the sort of error which proceeds from the ruler.

۶ 6 جهالت بر مکان های بلند برافراشته می‌شود و دولتمندان در مکان اسفل می‌نشینند.

Folly is set in great dignity, and the rich sit in a low place.

۷ 7 غلامان را بر اسبان دیدم و امیران را مثل غلامان بر زمین روان.

I have seen servants on horses, and princes walking like servants on the earth.

۸ 8 آنکه چاه می‌کند در آن می‌افتد و آنکه دیواررا می‌شکافد، مار وی را می‌گزد.

He who digs a pit may fall into it; and whoever breaks through a wall may be bitten by a snake.

۹ 9 آنکه سنگها رامی کند، از آنها مجروح می‌شود و آنکه درختان رامی برد از آنها در خطر می‌افتد.

Whoever carves out stones may be injured by them. Whoever splits wood may be endangered by it.

۱۰ 10 اگر آهن کند باشد و دمش را تیز نکنند بایدقوت زیاده بکار آورد، اما حکمت به جهت کامیابی مفید است.

If the axe is blunt, and one doesn’t sharpen the edge, then he must use more strength; but skill brings success.

۱۱ 11 اگر مار پیش از آنکه افسون کنند بگزد پس افسونگر‌چه فایده دارد؟

If the snake bites before it is charmed, then is there no profit for the charmer’s tongue.

۱۲ 12 سخنان دهان حکیم فیض بخش است، امالبهای احمق خودش را می‌بلعد.

The words of a wise man’s mouth are gracious; but a fool is swallowed by his own lips.

۱۳ 13 ابتدای سخنان دهانش حماقت است و انتهای گفتارش دیوانگی موذی می‌باشد.

The beginning of the words of his mouth is foolishness; and the end of his talk is mischievous madness.

۱۴ 14 احمق سخنان بسیارمی گوید، اما انسان آنچه را که واقع خواهد شدنمی داند و کیست که او را از آنچه بعد از وی واقع خواهد شد مخبر سازد؟

A fool also multiplies words. Man doesn’t know what will be; and that which will be after him, who can tell him?

۱۵ 15 محنت احمقان ایشان را خسته می‌سازد چونکه نمی دانند چگونه به شهر باید رفت.

The labour of fools wearies every one of them; for he doesn’t know how to go to the city.

۱۶ 16 وای بر تو‌ای زمین وقتی که پادشاه تو طفل است و سرورانت صبحگاهان می‌خورند.

Woe to you, land, when your king is a child, and your princes eat in the morning!

۱۷ 17 خوشابحال تو‌ای زمین هنگامی که پادشاه توپسر نجبا است و سرورانت در وقتش برای تقویت می‌خورند و نه برای مستی.

Happy are you, land, when your king is the son of nobles, and your princes eat in due season, for strength, and not for drunkenness!

۱۸ 18 از کاهلی سقف خراب می‌شود و از سستی دستها، خانه آب پس می‌دهد.

By slothfulness the roof sinks in; and through idleness of the hands the house leaks.

۱۹ 19 بزم به جهت لهو و لعب می‌کنند و شراب زندگانی را شادمان می‌سازد، اما نقره همه‌چیز رامهیا می‌کند.

A feast is made for laughter, and wine makes the life glad; and money is the answer for all things.

۲۰ 20 پادشاه را در فکر خود نیز نفرین مکن ودولتمند را در اطاق خوابگاه خویش لعنت منمازیرا که مرغ هوا آواز تو را خواهد برد و بالدار، امررا شایع خواهد ساخت.

Don’t curse the king, no, not in your thoughts; and don’t curse the rich in your bedroom, for a bird of the sky may carry your voice, and that which has wings may tell the matter.