تثنیه 8

۱ 1 تمامی اوامری را که من امروز به شما امرمی فرمایم، حفظ داشته، بجا آورید، تا زنده مانده، زیاد شوید، و به زمینی که خداوند برای پدران شما قسم خورده بود، داخل شده، در آن تصرف نمایید.

You shall observe to do all the commandment which I command you this day, that you may live, and multiply, and go in and possess the land which the LORD swore to your fathers.

۲ 2 و بیاد آور تمامی راه را که یهوه، خدایت، تو را این چهل سال در بیابان رهبری نمود تا تو را ذلیل ساخته، بیازماید، و آنچه را که در دل تو است بداند، که آیا اوامر او را نگاه خواهی داشت یا نه.

You shall remember all the way which the LORD your God has led you these forty years in the wilderness, that he might humble you, to prove you, and to know what was in your heart, whether you would keep his commandments, or not.

۳ 3 و او تو را ذلیل و گرسنه ساخت و من را به تو خورانید که نه تو آن رامی دانستی و نه پدرانت می‌دانستند، تا تو رابیاموزاند که انسان نه به نان تنها زیست می‌کندبلکه به هر کلمه‌ای که از دهان خداوند صادرشود، انسان زنده می‌شود.

He humbled you, and allowed you to be hungry, and fed you with manna, which you did not know, neither did your fathers know; that he might make you know that humankind cannot live by bread alone, but by every word that proceeds out of the mouth of God shall humankind live.

۴ 4 در این چهل سال لباس تو در برت مندرس نشد، و پای تو آماس نکرد.

Your clothing did not grow old on you, neither did your foot swell, these forty years.

۵ 5 پس در دل خود فکر کن که بطوری که پدر، پسر خود را تادیب می‌نماید، یهوه خدایت تو را تادیب کرده است.

You shall consider in your heart that as a man chastens his son, so the LORD your God chastens you.

۶ 6 و اوامر یهوه خدای خود را نگاه داشته، در طریقهای او سلوک نما و ازاو بترس.

You shall keep the commandments of the LORD your God, to walk in his ways, and to fear him.

۷ 7 زیرا که یهوه خدایت تو را به زمین نیکو درمی آورد؛ زمین پر از نهرهای آب و ازچشمه‌ها و دریاچه‌ها که از دره‌ها و کوهها جاری می‌شود.

For the LORD your God brings you into a good and spacious land, a land of brooks of water, of springs, and underground water flowing into valleys and hills;

۸ 8 زمینی که پر از گندم و جو و مو و انجیرو انار باشد، زمینی که پر از زیتون زیت و عسل است.

a land of wheat and barley, and vines and fig trees and pomegranates; a land of olive trees and honey;

۹ 9 زمینی که در آن نان را به تنگی نخواهی خورد، و در آن محتاج به هیچ‌چیز نخواهی شد، زمینی که سنگهایش آهن است، و از کوههایش مس خواهی کند.

a land in which you shall eat bread without scarcity, and in which you will lack nothing; a land whose stones are iron, and out of whose hills you may dig copper.

۱۰ 10 و خورده، سیر خواهی شد، و یهوه خدای خود را به جهت زمین نیکو که به تو داده است، متبارک خواهی خواند.

You shall eat and be full, and you shall bless the LORD your God for the good land which he has given you.

۱۱ 11 پس باحذر باش، مبادا یهوه خدای خود رافراموش کنی و اوامر و احکام و فرایض او را که من امروز به تو امر می‌فرمایم، نگاه نداری.

Beware lest you forget the LORD your God, in not keeping his commandments, and his ordinances, and his statutes, which I command you this day:

۱۲ 12 مباداخورده، سیر شوی، و خانه های نیکو بنا کرده، درآن ساکن شوی.

lest, when you have eaten and are full, and have built goodly houses, and lived in them;

۱۳ 13 و رمه و گله تو زیاد شود، ونقره و طلا برای تو افزون شود، و مایملک توافزوده گردد.

and when your herds and your flocks multiply, and your silver and your gold is multiplied, and all that you have is multiplied;

۱۴ 14 و دل تو مغرور شده، یهوه خدای خود را که تو را از زمین مصر از خانه بندگی بیرون آورد، فراموش کنی.

then your heart be lifted up, and you forget the LORD your God, who brought you forth out of the land of Egypt, out of the house of bondage;

۱۵ 15 که تو را در بیابان بزرگ وخوفناک که در آن مارهای آتشین و عقربها و زمین تشنه بی‌آب بود، رهبری نمود، که برای تو آب ازسنگ خارا بیرون آورد.

who led you through the great and terrible wilderness, with fiery serpents and scorpions, and thirsty ground where there was no water; who brought you forth water out of the rock of flint;

۱۶ 16 که تو را در بیابان من راخورانید که پدرانت آن را ندانسته بودند، تا تو راذلیل سازد و تو را بیازماید و بر تو در آخرت احسان نماید.

who fed you in the wilderness with manna, which your fathers did not know; that he might humble you, and that he might prove you, to do you good at your latter end:

۱۷ 17 مبادا در دل خود بگویی که قوت من و توانایی دست من، این توانگری را ازبرایم پیدا کرده است.

and lest you say in your heart, "My power and the might of my hand has gotten me this wealth."

۱۸ 18 بلکه یهوه خدای خود رابیاد آور، زیرا اوست که به تو قوت می‌دهد تاتوانگری پیدا نمایی، تا عهد خود را که برای پدرانت قسم خورده بود، استوار بدارد، چنانکه امروز شده است.

But you shall remember the LORD your God, for it is he who gives you power to get wealth; that he may establish his covenant which he swore to your fathers, as at this day.

۱۹ 19 و اگر یهوه خدای خود رافراموش کنی و پیروی خدایان دیگر نموده، آنهارا عبادت و سجده نمایی، امروز برشما شهادت می‌دهم که البته هلاک خواهید شد.

It shall be, if you shall forget the LORD your God, and walk after other gods, and serve them, and worship them, I testify against you this day that you shall surely perish.

۲۰ 20 مثل قومهایی که خداوند پیش روی تو هلاک می‌سازد، شما همچنین هلاک خواهید شد از این جهت که قول یهوه خدای خود را نشنیدید.

As the nations that the LORD makes to perish before you, so you shall perish; because you wouldn't listen to the voice of the LORD your God.