تثنیه 6

۱ 1 و این است اوامر و فرایض و احکامی که یهوه، خدای شما، امر فرمود که به شماتعلیم داده شود، تا آنها را در زمینی که شما بسوی آن برای تصرفش عبور می‌کنید، بجا آورید.

А ово су заповести и уредбе и закони, које Господ Бог ваш заповеди да вас учим да их творите у земљи у коју идете да је наследите,

۲ 2 و تااز یهوه خدای خود ترسان شده، جمیع فرایض واوامر او را که من به شما امر می‌فرمایم نگاه داری، تو و پسرت و پسر پسرت، در تمامی ایام عمرت و تا عمر تو دراز شود.

Да би се бојао Господа Бога свог држећи све уредбе Његове и заповести Његове, које ти ја заповедам, ти син твој и унук твој свега века свог, да би ти се продужили дани твоји.

۳ 3 پس‌ای اسرائیل بشنو، و به عمل نمودن آن متوجه باش، تا برای تو نیکوباشد، و بسیار افزوده شوی در زمینی که به شیر وشهد جاری است، چنانکه یهوه خدای پدرانت تورا وعده داده است.

Чуј дакле, Израиљу, и гледај да тако чиниш, да би ти добро било и да бисте се умножили веома у земљи у којој тече млеко и мед, као што ти је рекао Господ Бог отаца твојих.

۴ 4 ‌ای اسرائیل بشنو، یهوه، خدای ما، یهوه واحد است.

Чуј, Израиљу: Господ је Бог наш једини Господ.

۵ 5 پس یهوه خدای خود را به تمامی جان و تمامی قوت خود محبت نما.

Зато љуби Господа Бога свог из свега срца свог и из све душе своје и из све снаге своје.

۶ 6 و این سخنانی که من امروز تو را امر می‌فرمایم، بر دل توباشد.

И нека ове речи које ти је заповедам данас буду у срцу твом.

۷ 7 و آنها را به پسرانت به دقت تعلیم نما، وحین نشستنت در خانه، و رفتنت به راه، و وقت خوابیدن و برخاستنت از آنها گفتگو نما.

И често их напомињи синовима својим, и говори о њима кад седиш у кући својој и кад идеш путем, кад лежеш и кад устајеш.

۸ 8 و آنهارا بردست خود برای علامت ببند، و در میان چشمانت عصابه باشد.

И вежи их себи на руку за знак, и нека ти буду као почеоник међу очима.

۹ 9 و آنها را بر باهوهای درخانه ات و بر دروازه هایت بنویس.

И напиши их на довратницима од куће своје и на вратима својим.

۱۰ 10 و چون یهوه، خدایت، تو را به زمینی که برای پدرانت ابراهیم و اسحاق و یعقوب قسم خورد که به تو بدهد، درآورد، به شهرهای بزرگ وخوشنمایی که تو بنا نکرده‌ای،

А кад те уведе Господ Бог твој у земљу за коју се заклео оцима твојим Авраму, Исаку и Јакову, да ће ти је дати, у градове велике и добре, којих ниси зидао.

۱۱ 11 و به خانه های پر از هر چیز نیکو که پر نکرده‌ای، و حوضهای کنده شده‌ای که نکنده‌ای، و تاکستانها و باغهای زیتونی که غرس ننموده‌ای، و از آنها خورده، سیرشدی.

И куће пуне сваког добра, којих ниси пунио, и на студенце ископане, којих ниси копао, у винограде и у маслинике, којих ниси садио, и станеш јести и наситиш се,

۱۲ 12 آنگاه با حذر باش مبادا خداوند را که تورا از زمین مصر، از خانه بندگی بیرون آورد، فراموش کنی.

Чувај се да не заборавиш Господа, који те је извео из земље мисирске, из куће ропске.

۱۳ 13 از یهوه خدای خود بترس و اورا عبادت نما و به نام او قسم بخور.

Господа Бога свог бој се, и Њему служи, и Његовим се именом куни.

۱۴ 14 خدایان دیگر را از خدایان طوایفی که به اطراف تومی باشند، پیروی منمایید.

Не идите за другим боговима између богова других народа, који су око вас.

۱۵ 15 زیرا یهوه خدای تودر میان تو خدای غیور است، مبادا غضب یهوه، خدایت، برتو افروخته شود، و تو را از روی زمین هلاک سازد.

Јер је Бог ревнитељ, Господ Бог твој усред тебе, па да се не би разгневио Господ Бог твој на те и истребио те из земље.

۱۶ 16 یهوه خدای خود را میازمایید، چنانکه او رادر مسا آزمودید.

Немојте кушати Господа Бога свог као што Га кушасте у Маси.

۱۷ 17 توجه نمایید تا اوامر یهوه خدای خود را و شهادات و فرایض او را که به شما امر فرموده است، نگاه دارید.

Држите добро заповести Господа Бога свог и сведочанства Његова и уредбе Његове, које ти је заповедио,

۱۸ 18 و آنچه درنظر خداوند راست و نیکوست، به عمل آور تابرای تو نیکو شود، و داخل شده آن زمین نیکو راکه خداوند برای پدرانت قسم خورد به تصرف آوری.

И чини што је право и добро пред Господом, да би ти било добро и да би ушао у добру земљу, за коју се заклео Господ оцима твојим, и да би је наследио,

۱۹ 19 و تا جمیع دشمنانت را از حضورت اخراج نماید، چنانکه خداوند گفته است.

Да би отерао све непријатеље твоје испред тебе, као што ти је рекао Господ.

۲۰ 20 چون پسر تو در ایام آینده از تو سوال نموده، گوید که مراد از این شهادات و فرایض واحکامی که یهوه خدای ما به شما امر فرموده است، چیست؟

Па кад те запита после син твој говорећи: Каква су то сведочанства и уредбе и закони, што вам је заповедио Господ Бог наш?

۲۱ 21 پس به پسر خود بگو: ما درمصر غلام فرعون بودیم، و خداوند ما را از مصر بادست قوی بیرون آورد.

Онда кажи сину свом: Бејасмо робови Фараонови у Мисиру, и изведе нас Господ из Мисира руком крепком,

۲۲ 22 و خداوند آیات ومعجزات عظیم و ردی‌ای بر مصر و فرعون وتمامی اهل خانه او در نظر ما ظاهر ساخت.

И учини Господ знаке и чудеса велика и зла у Мисиру на Фараону и на свему дому његовом пред нама,

۲۳ 23 وما را از آنجا بیرون آورد تا ما را به زمینی که برای پدران ما قسم خورد که به ما بدهد، درآورد.

А нас изведе оданде да нас уведе у земљу за коју се заклео оцима нашим да ће нам је дати.

۲۴ 24 وخداوند ما را مامور داشت که تمام این فرایض رابجا آورده، از یهوه خدای خود بترسیم، تا برای ماهمیشه نیکو باشد و ما را زنده نگاه دارد، چنانکه تاامروز شده است.

И заповеди нам Господ да вршимо све ове уредбе бојећи се Господа Бога свог, да би нам било добро свагда и да би нас сачувао у животу, као што се види данас.

۲۵ 25 و برای ما عدالت خواهد بودکه متوجه شویم که جمیع این اوامر را به حضوریهوه خدای خود بجا آوریم، چنانکه ما را امرفرموده است.

И биће нам правда, ако уздржимо и устворимо све заповести ове пред Господом Богом својим како нам је заповедио.