< تثنیه 25 >

اگر در میان مردم مرافعه‌ای باشد و به محاکمه آیند و در میان ایشان داوری نمایند، آنگاه عادل را عادل شمارند، و شریر راملزم سازند. ۱ 1
And if there should be a dispute between men, and they should come forward to judgement, and [the judges] judge, and justify the righteous, and condemn the wicked:
و اگر شریر مستوجب تازیانه باشدآنگاه داور، او را بخواباند و حکم دهد تا او راموافق شرارتش به حضور خود به شماره بزنند. ۲ 2
then it shall come to pass, if the unrighteous should be worthy of stripes, you shall lay him down before the judges, and they shall scourge him before them according to his iniquity.
چهل تازیانه او را بزند و زیاد نکند، مبادا اگر ازاین زیاده کرده، تازیانه بسیار زند، برادرت در نظرتو خوار شود. ۳ 3
And they shall scourge him with forty stripes in number, they shall not inflict more; for if you should scourge him [with] more stripes beyond these stripes, your brother will be disgraced before you.
دهن گاو را هنگامی که خرمن را خرد می‌کند، مبند. ۴ 4
You shall not muzzle the ox that treads out the corn.
اگر برادران با هم ساکن باشند و یکی از آنهابی اولاد بمیرد، پس زن آن متوفی، خارج به شخص بیگانه داده نشود، بلکه برادر شوهرش به او درآمده، او را برای خود به زنی بگیرد، و حق برادر شوهری را با او بجا آورد. ۵ 5
And if brethren should live together, and one of them should die, and should not have seed, the wife of the deceased shall not marry out [of the family] to a man not related: her husband's brother shall go in to her, and shall take her to himself for a wife, and shall dwell with her.
ونخست زاده‌ای که بزاید به اسم برادر متوفای اووارث گردد، تا اسمش از اسرائیل محو نشود. ۶ 6
And it shall come to pass that the child which she shall bear, shall be named by the name of the deceased, and his name shall not be blotted out of Israel.
واگر آن مرد به گرفتن زن برادرش راضی نشود، آنگاه زن برادرش به دروازه نزد مشایخ برود وگوید: «برادر شوهر من از برپا داشتن اسم برادرخود در اسرائیل انکار می‌کند، و از بجا آوردن حق برادر شوهری با من ابا می‌نماید.» ۷ 7
And if the man should not be willing to take his brother's wife, then shall the woman go up to the gate to the elders, and she shall say, My husband's brother will not raise up the name of his brother in Israel, my husband's brother has refused.
پس مشایخ شهرش او را طلبیده، با وی گفتگو کنند، و اگر اصرار کرده، بگوید نمی خواهم او را بگیرم، ۸ 8
And the elders of his city shall call him, and speak to him; and if he stand and say, I will not take her:
آنگاه زن برادرش نزد وی آمده، به حضورمشایخ کفش او را از پایش بکند، و به رویش آب دهن اندازد، و در جواب گوید: «با کسی‌که خانه برادر خود را بنا نکند، چنین کرده شود.» ۹ 9
then his brother's wife shall come forward before the elders, and shall loose one shoe from off his foot, and shall spit in his face, and shall answer and say, Thus shall they do to the man who will not build his brother's house in Israel.
ونام او در اسرائیل، خانه کفش کنده خوانده شود. ۱۰ 10
And his name shall be called in Israel, The house of him that has had his shoe loosed.
و اگر دو شخص با یکدیگر منازعه نمایند، و زن یکی پیش آید تا شوهر خود را از دست زننده‌اش رها کند و دست خود را دراز کرده، عورت او را بگیرد، ۱۱ 11
And if men should strive together, a man with his brother, and the wife of one of them should advance to rescue her husband out of the hand of him that smites him, and she should stretch forth her hand, and take hold of his private parts;
پس دست او را قطع کن. چشم تو بر او ترحم نکند. ۱۲ 12
you shall cut off her hand; your eye shall not spare her.
در کیسه تو وزنه های مختلف، بزرگ وکوچک نباشد. ۱۳ 13
You shall not have in your bag various weights, a great and a small.
در خانه تو کیلهای مختلف، بزرگ و کوچک، نباشد. ۱۴ 14
You shall not have in your house various measures, a great and a small.
تو را وزن صحیح وراست باشد و تو را کیل صحیح و راست باشد، تاعمرت در زمینی که یهوه، خدایت، به تومی دهد دراز شود. ۱۵ 15
You shall have a true and just weight, and a true and just measure, that you may live long upon the land which the Lord your God gives you for an inheritance.
زیرا هر‌که این کار کندیعنی هر‌که بی‌انصافی نماید، نزد یهوه خدایت مکروه است. ۱۶ 16
For every one that does this [is] an abomination to the Lord your God, even every one that does injustice.
بیاد آور آنچه عمالیق وقت بیرون آمدنت از مصر در راه به تو نمودند. ۱۷ 17
Remember what things Amalec did to you by the way, when you went forth out of the land of Egypt:
که چگونه تو رادر راه، مقابله کرده، همه واماندگان را در عقب تو از موخرت قطع نمودند، در حالی که توضعیف و وامانده بودی و از خدا نترسیدند. ۱۸ 18
how he withstood you in the way, and harassed your rear, [even] those that were weary behind you, and you did hunger and was weary; and he did not fear God.
پس چون یهوه خدایت تو را در زمینی که یهوه، خدایت، تو را برای تصرفش نصیب می‌دهد، از جمیع دشمنانت آرامی بخشد، آنگاه ذکر عمالیق را از زیر آسمان محو ساز و فراموش مکن. ۱۹ 19
And it shall come to pass whenever the Lord your God shall have given you rest from all your enemies round about you, in the land which the Lord your God gives you to inherit, you shall blot out the name of Amalec from under heaven, and shall not forget [to do it].

< تثنیه 25 >